บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๒) หน้าที่ ๕๓๙.
อาปตฺติ ฯ ปาเฏกฺกํ ฉฑฺเฑนฺติยา วตฺถุคณนาย อาปตฺติโย ฯ อาณตฺติยํปิ เอเสว นโย ฯ ทนฺตกฏฺฉฑฺฑเนปิ ภิกฺขุนิยา ปาจิตฺติยเมว ฯ ภิกฺขุสฺส สพฺพตฺถ ทุกฺกฏํ ฯ เสสํ อุตฺตานเมว ฯ ฉสฺสมุฏฺานํ กิริยากิริยํ โนสญฺาวิโมกฺขํ อจิตฺตกํ ปณฺณตฺติวชฺชํ กายกมฺมํ วจีกมฺมํ ติจิตฺตํ ติเวทนนฺติ ฯ อฏฺมสิกฺขาปทํ ฯ {๘๓๐-๘๓๒} นวเม ฯ ยํ มนุสฺสานํ อุปโภคปริโภคํ โรปิตนฺติ เขตฺตํ วา โหตุ นาฬิเกราทิอาราโม วา ยตฺถกตฺถจิ โรปิตหริตฏฺาเน เอตานิ วตฺถูนิ ฉฑฺเฑนฺติยา ปุริมนเยเนว อาปตฺติเภโท เวทิตพฺโพ ฯ เขตฺเต วา อาราเม วา นิสีทิตฺวา ภุญฺชมานา อุจฺฉุอาทีนิ ขาทติ คจฺฉมานา อุจฺฉิฏฺโทกจลกาทีนิ หริตฏฺาเน ฉฑฺเฑติ อนฺตมโส อุทกํ ปิวิตฺวา มตฺถกจฺฉินฺนนาฬิเกรํปิ ฉฑฺเฑติ ปาจิตฺติยเมว ฯ ภิกฺขุโน ทุกฺกฏํ ฯ กสิตฏฺาเน ปน นิกฺขิตฺตพีเช ยาว องฺกุรํ น อุฏฺหติ ตาว สพฺเพสํ ทุกฺกฏํ ฯ อนิกฺขิตฺตพีเชสุ เขตฺตโกณาทีสุ วา อสญฺชาตโรปิเตสุ เขตฺตมริยาทาทีสุ วา ฉฑฺเฑตุํ วฏฺฏติ ฯ มนุสฺสานํ กจวรฉฑฺฑนฏฺาเนปิ วฏฺฏติ ฯ ฉฑฺฑิตกฺเขตฺเตติ มนุสฺเสสุ สสฺสํ อุทฺธริตฺวา คเตสุ ฉฑฺฑิตกฺเขตฺตํ นาม โหติ ตตฺเถว วฏฺฏติ ฯ ยตฺถ ปน ลายิตํ ปุพฺพณฺณาทิ ปุน อุฏฺหิสฺสตีติ รกฺขนฺติ ตตฺถ ยถาวตฺถุกเมว ฯ เสสํ อุตฺตานเมว ฯ ฉสฺสมุฏฺานํ กิริยากิริยํ ฯเปฯ ติเวทนนฺติ ฯ นวมสิกฺขาปทํ ฯเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๕๓๙. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=539&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=11343&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=11343&pagebreak=1#p539
จบการแสดงผล หน้าที่ ๕๓๙.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]