ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๒)

หน้าที่ ๕๓๙.

อาปตฺติ ฯ ปาเฏกฺกํ ฉฑฺเฑนฺติยา วตฺถุคณนาย อาปตฺติโย ฯ
อาณตฺติยํปิ เอเสว นโย ฯ ทนฺตกฏฺฐฉฑฺฑเนปิ ภิกฺขุนิยา
ปาจิตฺติยเมว ฯ ภิกฺขุสฺส สพฺพตฺถ ทุกฺกฏํ ฯ เสสํ อุตฺตานเมว ฯ
     ฉสฺสมุฏฺฐานํ กิริยากิริยํ โนสญฺญาวิโมกฺขํ อจิตฺตกํ ปณฺณตฺติวชฺชํ
กายกมฺมํ วจีกมฺมํ ติจิตฺตํ ติเวทนนฺติ ฯ
                     อฏฺฐมสิกฺขาปทํ ฯ
     {๘๓๐-๘๓๒} นวเม ฯ ยํ มนุสฺสานํ อุปโภคปริโภคํ โรปิตนฺติ เขตฺตํ วา
โหตุ นาฬิเกราทิอาราโม วา ยตฺถกตฺถจิ โรปิตหริตฏฺฐาเน เอตานิ
วตฺถูนิ ฉฑฺเฑนฺติยา ปุริมนเยเนว อาปตฺติเภโท เวทิตพฺโพ ฯ
เขตฺเต วา อาราเม วา นิสีทิตฺวา ภุญฺชมานา อุจฺฉุอาทีนิ ขาทติ
คจฺฉมานา อุจฺฉิฏฺโฐทกจลกาทีนิ หริตฏฺฐาเน ฉฑฺเฑติ อนฺตมโส
อุทกํ ปิวิตฺวา มตฺถกจฺฉินฺนนาฬิเกรํปิ ฉฑฺเฑติ ปาจิตฺติยเมว ฯ
ภิกฺขุโน ทุกฺกฏํ ฯ กสิตฏฺฐาเน ปน นิกฺขิตฺตพีเช ยาว องฺกุรํ น
อุฏฺฐหติ ตาว สพฺเพสํ ทุกฺกฏํ ฯ อนิกฺขิตฺตพีเชสุ เขตฺตโกณาทีสุ
วา อสญฺชาตโรปิเตสุ เขตฺตมริยาทาทีสุ วา ฉฑฺเฑตุํ วฏฺฏติ ฯ
มนุสฺสานํ กจวรฉฑฺฑนฏฺฐาเนปิ วฏฺฏติ ฯ ฉฑฺฑิตกฺเขตฺเตติ มนุสฺเสสุ
สสฺสํ อุทฺธริตฺวา คเตสุ ฉฑฺฑิตกฺเขตฺตํ นาม โหติ ตตฺเถว
วฏฺฏติ ฯ ยตฺถ ปน ลายิตํ ปุพฺพณฺณาทิ ปุน อุฏฺฐหิสฺสตีติ
รกฺขนฺติ ตตฺถ ยถาวตฺถุกเมว ฯ เสสํ อุตฺตานเมว ฯ
ฉสฺสมุฏฺฐานํ กิริยากิริยํ ฯเปฯ ติเวทนนฺติ ฯ
                      นวมสิกฺขาปทํ ฯ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๕๓๙. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=539&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=11343&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=11343&modeTY=2&pagebreak=1#p539


จบการแสดงผล หน้าที่ ๕๓๙.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]