อรรถกถาเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย
วินย.อ. (สมนฺต.๒)
หน้าที่ ๓๘๒-๓๘๓.

หน้าที่ ๓๘๒.
ยถาสุขํ อาหราเปตพฺพโต ตสฺมา พฺยญฺชนํ อนาทิยิตฺวา อตฺถเมว
ทสฺเสตุํ คิหิสมารมฺโภ นาม ญาตกา วา โหนฺติ ปวาริตา วาติ
วุตฺตํ ฯ {๑๙๕} ปกติปฏิยตฺตนฺติ ปกติยา ตสฺเสว ภิกฺขุโน อตฺถาย
ปฏิยาทิตํ โหติ เถรสฺส ทสฺสามาติ ฯ มหาปจฺจริยํ ปน ตสฺส
อญฺญสฺสาติ อวตฺวา ภิกฺขูนํ ทสฺสามาติ ปฏิยตฺตํ โหตีติ อวิเสเสน
วุตฺตํ ฯ {๑๙๗} ปญฺจ โภชนานิ ฐเปตฺวา สพฺพตฺถ อนาปตฺตีติ ยาคุขชฺชกผลาผเล
สพฺพตฺถ ภิกฺขุนีปริปาจิเตปิ อนาปตฺติ ฯ เสสํ อุตฺตานเมว ฯ
ปฐมปาราชิกสมุฏฺฐานํ กายจิตฺตโต สมุฏฺฐาติ กิริยา สญฺญาวิโมกฺขํ
สจิตฺตกํ ปณฺณตฺติวชฺชํ กายกมฺมํ ติจิตฺตํ ติเวทนนฺติ ฯ
                  ปริปาจนสิกฺขาปทํ นวมํ ฯ
     {๑๙๘} ทสมสิกฺขาปเท ฯ สพฺโพ ปาลิอตฺโถ จ วินิจฺฉโย จ
ทุติยอนิยเต วุตฺตนเยเนว เวทิตพฺโพ ฯ อิทํ หิ สิกฺขาปทํ
ทุติยานิยเตน จ อุปริ อุปนนฺทสฺส จตุตฺถสิกฺขาปเทน จ สทฺธึ
เอกปริจฺเฉทํ ฯ อตฺถุปฺปตฺติวเสน ปน วิสุํ ปญฺญตฺตนฺติ ฯ
                  รโหนิสชฺชสิกฺขาปทํ ทสมํ ฯ
     สมตฺโต วณฺณนากฺกเมน ภิกฺขุนีวคฺโค ตติโย ฯ
     {๒๐๓} โภชนวคฺคสฺส ปฐมสิกฺขาปเท ฯ อาวสถปิณฺโฑติ อาวสเถ
ปิณฺโฑ ฯ สมนฺตา ปริกฺขิตฺตํ อทฺธิกคิลานคพฺภินีปพฺพชิตานํ ยถานุรูปํ
ปญฺญตฺตมญฺจปีฐํ อเนกคพฺภปฺปมุขปริจฺเฉทํ อาวสถํ กตฺวา ตตฺถ
ปุญฺญกามตาย ปิณฺโฑ ปญฺญตฺโต โหติ ฯ ยาคุภตฺตเภสชฺชาทิ
สพฺพํ เตสํ เตสํ ทานตฺถาย ฐปิตํ โหตีติ อตฺโถ ฯ ภิยฺโยปีติ
---------------------------------------------------------------------------------------------
หน้าที่ ๓๘๓.
เสฺวปิ ฯ อปสกฺกนฺตีติ อปคจฺฉนฺติ ฯ มนุสฺสา อุชฺฌายนฺตีติ
ติตฺถิเย อปสฺสนฺตา ติตฺถิยา กุหึ คตาติ ปุจฺฉิตฺวา อิเม ปสฺสิตฺวา
ปกฺกนฺตาติ สุตฺวา อุชฺฌายนฺติ ฯ กุกฺกุจฺจายนฺโตติ กุกฺกุจฺจํ
กโรนฺโต อกปฺปิยสญฺญํ อุปฺปาเทนฺโตติ อตฺโถ ฯ {๒๐๖} สกฺโกติ ตมฺหา
อาวสถา ปกฺกมิตุนฺติ อฑฺฒโยชนํ วา โยชนํ วา คนฺตุํ สกฺโกติ ฯ
น สกฺโกตีติ เอตฺตกเมว น สกฺโกติ ฯ อนุทฺทิสฺสาติ อิเมสํเยว
วา เอตฺตกานํเยว วาติ เอวํ ปาสณฺฑํ อนุทฺทิสิตฺวา สพฺเพสํ
ปญฺญตฺโต โหติ ฯ ยาวทตฺโถติ โภชนํปิ เอตฺตกนฺติ อปริจฺฉินฺทิตฺวา
ยาวทตฺโถ ปญฺญตฺโต โหติ ฯ สกึ ภุญฺชิตพฺพนฺติ เอกทิวสํ
ภุญฺชิตพฺพํ ฯ ทุติยทิวสโต ปฏฺฐาย ปฏิคฺคหเณ ทุกฺกฏํ อชฺโฌหาเร
อชฺโฌหาเร ปาจิตฺติยํ ฯ อยํ ปเนตฺถ วินิจฺฉโย ฯ เอกกุเลน วา
นานากุเลหิ วา เอกโต หุตฺวา เอกสฺมึ วา ฐาเน นานาฐาเนสุ
วา อชฺช เอกสฺมึ เสฺว เอกสฺมินฺติ เอวํ อนิยตฏฺฐาเน วา ปญฺญตฺตํ
เอกสฺมึ ฐาเน เอกทิวสํ ภุญฺชิตฺวา ทุติยทิวเส ตสฺมึ วา ฐาเน
อญฺญสฺมึ วา ภุญฺชิตุํ น วฏฺฏติ ฯ นานากุเลหิ ปน นานาฐาเนสุ
ปญฺญตฺตํ เอกสฺมึ ฐาเน เอกทิวสํ ภุญฺชิตฺวา ทุติยทิวเส
อญฺญตฺถ ภุญฺชิตุํ วฏฺฏติ ฯ ปฏิปาฏึ ปน เขเปตฺวา ปุน อาทิโต
ปฏฺฐาย ภุญฺชิตุํ น วฏฺฏตีติ มหาปจฺจริยํ วุตฺตํ ฯ เอกปูคนานาปูค-
เอกคามนานาคาเมสุปิ เอเสว นโย ฯ โยปิ เอกกุลสฺส วา
นานากุลานํ วา เอกโต ปญฺญตฺโต ตณฺฑุลาทีนํ อภาเวน
อนฺตรนฺตรา ฉิชฺชติ โสปิ น ภุญฺชิตพฺโพ ฯ สเจ ปน น สกฺโกม


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๓๘๒-๓๘๓.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=382&pages=2&modeTY=2&pagebreak=1&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=8051&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=8051&modeTY=2&pagebreak=1#p382