|
| บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ |
 |
| |
    
พระเถระแม้นี้ได้บำเพ็ญกุศลสมภารไว้ในพระพุทธเจ้าองค์ก่อนๆ สั่งสมบุญทั้งหลายอันเป็นอุปนิสัยแก่พระนิพพานในภพนั้นๆ ในกาลแห่งพระผู้มีพระภาคเจ้าพระนามว่าวิปัสสี บังเกิดในเรือนมีตระกูลแห่งหนึ่ง เจริญวัยแล้วอยู่ครองเรือนเห็นโทษในกามทั้งหลาย ละการครองเรือน บวชเป็นดาบส ทรงหนังสือเหลือง สำเร็จการอยู่ใน สมัยนั้น พระผู้มีพระภาคเจ้าพระนามว่าวิปัสสี เสด็จไปยัง ลำดับนั้น ดาบสนั้นเห็นพระผู้มีพระภาคเจ้าผู้เสด็จเข้าหิมวันตบรรพตนั้น เลื่อมใสในพุทธ ด้วยบุญกรรมนั้นนั่นเอง ท่านจุติจากอัตภาพนั้นแล้ว เสวยทิพยสมบัติในเทพชั้นดุสิตเป็นต้น ครั้นภายหลังเสวยมนุษยสมบัติ ใน ครั้นภายหลัง ท่านระลึกถึงบุพกรรมของตน เกิดโสมนัส เมื่อจะประกาศ บรรดาบทเหล่านั้น บทว่า ปพฺพเต ความว่า ชื่อว่าปัพพตะ เพราะพอก เมื่อจะกล่าว หิมวนฺตปพฺพโต ท่านกล่าวเสียว่า ปพฺพเต หิมวนฺตมฺหิ เพื่อสะดวกแก่คำเป็นคาถา. เชื่อมความว่า ในกาลก่อน เราสำเร็จการอยู่ ณ บรรพต ชื่อว่าหิมวันต์นั้น. คำที่เหลือมีอรรถตื้นทั้งนั้นแล. จบอรรถกถารังสิสัญญกเถราปทาน ----------------------------------------------------- .. อรรถกถา ขุททกนิกาย อปทาน ภาค ๑ เถราปทาน ๙. ติมิรปุปผิยวรรค ๕. รังสิสัญญกเถราปทาน (๘๕) จบ. |