ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๔๕ ภาษาบาลี อักษรไทย พระอภิธรรมปิฎกเล่มที่ ๑๒ อภิ. ป.(๖) ปจฺจนีย-อนุโลมปจฺจนีย-ปจฺจนียานุโลม

                           เหตุทุกสนิทสฺสนตฺติเก
                         นเหตุทุกนสนิทสฺสนตฺติกํ
     [๒๕๗]   นเหตุ     สนิทสฺสนสปฺปฏิโฆ    ธมฺโม    นนเหตุสฺส
นสนิทสฺสนสปฺปฏิฆสฺส    ธมฺมสฺส    อารมฺมณปจฺจเยน   ปจฺจโย:   ฯเปฯ
นเหตุ    สนิทสฺสนสปฺปฏิโฆ    ธมฺโม    นเหตุสฺส   นสนิทสฺสนสปฺปฏิฆสฺส
จ   นนเหตุสฺส   นสนิทสฺสนสปฺปฏิฆสฺส   จ   ธมฺมสฺส   อารมฺมณปจฺจเยน
ปจฺจโย: ตีณิ ฯ
@เชิงอรรถ: * มีการแก้ไขคำ นอชฺฌตฺตารมฺมาโณ เป็น นอชฺฌตฺตารมฺมโณ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๑๙๗.

[๒๕๘] นเหตุํ อนิทสฺสนสปฺปฏิฆํ ธมฺมํ ปฏิจฺจ นเหตุ นอนิทสฺสน- สปฺปฏิโฆ ธมฺโม อุปฺปชฺชติ เหตุปจฺจยา: เอกํ ฯ [๒๕๙] เหตุํ อนิทสฺสนอปฺปฏิฆํ ธมฺมํ ปฏิจฺจ นเหตุ นอนิทสฺสน- อปฺปฏิโฆ ธมฺโม อุปฺปชฺชติ เหตุปจฺจยา: นเหตุํ อนิทสฺสนอปฺปฏิฆํ ธมฺมํ ปฏิจฺจ นเหตุ นอนิทสฺสนอปฺปฏิโฆ ธมฺโม อุปฺปชฺชติ เหตุปจฺจยา: เหตุํ อนิทสฺสนอปฺปฏิฆญฺจ นเหตุํ อนิทสฺสนอปฺปฏิฆญฺจ ธมฺมํ ปฏิจฺจ นเหตุ นอนิทสฺสนอปฺปฏิโฆ ธมฺโม อุปฺปชฺชติ เหตุปจฺจยา: ฯ [๒๖๐] เหตุยา ตีณิ ฯ --------------- สเหตุกทุกกุสลตฺติเก นสเหตุกทุกนกุสลตฺติกํ [๒๖๑] สเหตุกํ กุสลํ ธมฺมํ ปฏิจฺจ นสเหตุโก นกุสโล ธมฺโม อุปฺปชฺชติ เหตุปจฺจยา: เอกํ ฯ สเหตุกํ อกุสลํ ธมฺมํ ปฏิจฺจ นสเหตุโก นอกุสโล ธมฺโม อุปฺปชฺชติ เหตุปจฺจยา: ตีณิ ฯ อเหตุกํ อพฺยากตํ ธมฺมํ ปจฺจยา นอเหตุโก นอพฺยากโต ธมฺโม อุปฺปชฺชติ เหตุปจฺจยา: เอกํ ฯ เหตุสมฺปยุตฺตทุกกุสลตฺติเก นเหตุสมฺปยุตฺตทุกนกุสลตฺติกํ [๒๖๒] เหตุสมฺปยุตฺตํ กุสลํ ธมฺมํ ปฏิจฺจ นเหตุสมฺปยุตฺโต

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๑๙๘.

นกุสโล ธมฺโม อุปฺปชฺชติ เหตุปจฺจยา: เอกํ ฯ เหตุสมฺปยุตฺตํ อกุสลํ ธมฺมํ ปฏิจฺจ นเหตุสมฺปยุตฺโต นอกุสโล ธมฺโม อุปฺปชฺชติ เหตุปจฺจยา: ตีณิ ฯ เหตุวิปฺปยุตฺตํ อพฺยากตํ ธมฺมํ ปจฺจยา นเหตุวิปฺปยุตฺโต นอพฺยากโต ธมฺโม อุปฺปชฺชติ เหตุปจฺจยา: เอกํ ฯ เหตุสเหตุกทุกกุสลตฺติเก นเหตุสเหตุกทุกนกุสลตฺติกํ [๒๖๓] เหตุเจวสเหตุโกจ กุสโล ธมฺโม นเหตุสฺสเจว- นอเหตุกสฺสจ นกุสลสฺส ธมฺมสฺส อารมฺมณปจฺจเยน ปจฺจโย: เอกํ ฯ เหตุเจวสเหตุโกจ กุสโล ธมฺโม นอเหตุกสฺสเจว- นนจเหตุสฺส นกุสลสฺส ธมฺมสฺส อารมฺมณปจฺจเยน ปจฺจโย: เทฺว ฯ เหตุเจวสเหตุโกจ กุสโล ธมฺโม นเหตุสฺสเจว- นอเหตุกสฺสจ นกุสลสฺส จ นอเหตุกสฺสเจวนนจเหตุสฺส นกุสลสฺส จ ธมฺมสฺส อารมฺมณปจฺจเยน ปจฺจโย: ตีณิ ฯ [๒๖๔] สเหตุโกเจวนจเหตุ กุสโล ธมฺโม นอเหตุกสฺสเจว- นนจเหตุสฺส นกุสลสฺส ธมฺมสฺส อารมฺมณปจฺจเยน ปจฺจโย: จตฺตาริ ฯ ... นเหตุสฺสเจวนอเหตุกสฺสจ นกุสลสฺส ธมฺมสฺส อารมฺมณปจฺจเยน ปจฺจโย: ปญฺจ ฯ ... นเหตุสฺสเจวนอเหตุกสฺสจ นกุสลสฺส จ นอเหตุกสฺสเจวนนจเหตุสฺส นกุสลสฺส จ ธมฺมสฺส อารมฺมณปจฺจเยน ปจฺจโย: ฉ ฯ [๒๖๕] เหตุเจวสเหตุโกจ กุสโล จ สเหตุโกเจวนจเหตุ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๑๙๙.

กุสโล จ ธมฺมา นเหตุสฺสเจวนอเหตุกสฺสจ นกุสลสฺส ธมฺมสฺส อารมฺมณปจฺจเยน ปจฺจโย: สตฺต ฯ ... นอเหตุกสฺสเจวนนจเหตุสฺส นกุสลสฺส ธมฺมสฺส อารมฺมณปจฺจเยน ปจฺจโย: อฏฺฐ ฯ ... เหตุสฺส- เจวนอเหตุกสฺสจ นกุสลสฺส จ นอเหตุกสฺสเจวนนจเหตุสฺส นกุสลสฺส จ ธมฺมสฺส อารมฺมณปจฺจเยน ปจฺจโย: นว ฯ [๒๖๖] เหตุเจวสเหตุโกจ อกุสโล ธมฺโม นเหตุสฺสเจว- นอเหตุกสฺสจ นอกุสลสฺส ธมฺมสฺส อารมฺมณปจฺจเยน ปจฺจโย: เอเตน อุปาเยน นวปญฺหา กาตพฺพา ฯ [๒๖๗] เหตุเจวสเหตุโกจ อพฺยากโต ธมฺโม นเหตุสฺสเจว- นอเหตุกสฺสจ นอพฺยากตสฺส ธมฺมสฺส อารมฺมณปจฺจเยน ปจฺจโย: นวปญฺหา กาตพฺพา ฯ สงฺขิตฺตํ ฯ เหตุเจวเหตุสมฺปยุตฺตทุกํ เหตุเจวสเหตุกทุกสทิสํ ฯ สงฺขิตฺตํ ฯ นวปญฺหา ฯ นเหตุสเหตุกทุกกุสลตฺติเก นเหตุนสเหตุกทุกนกุสลตฺติกํ [๒๖๘] นเหตุํ สเหตุกํ กุสลํ ธมฺมํ ปฏิจฺจ นเหตุ นสเหตุโก นกุสโล ธมฺโม อุปฺปชฺชติ เหตุปจฺจยา: เอกํ ฯ นเหตุํ สเหตุกํ อกุสลํ ธมฺมํ ปฏิจฺจ นเหตุ นสเหตุโก นอกุสโล ธมฺโม อุปฺปชฺชติ เหตุปจฺจยา: เอกํ ฯ นเหตุํ อเหตุกํ อพฺยากตํ ธมฺมํ ปจฺจยา นเหตุ นอเหตุโก นอพฺยากโต ธมฺโม อุปฺปชฺชติ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๒๐๐.

เหตุปจฺจยา: เอกํ ฯ

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๔๕ หน้าที่ ๑๙๖-๒๐๐. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=45&A=3871&w=&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=45&A=3871&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=45.2&item=257&items=12              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=45&siri=61              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=45&i=777              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๔๕ https://84000.org/tipitaka/read/?index_45 https://84000.org/tipitaka/english/?index_45

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]