ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓ ภาษาบาลี อักษรไทย พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๓ วินย. ภิกฺขุนีวิภงฺโค

                        อารามวคฺคสฺส ฉฏฺฐสิกฺขาปทํ
     [๓๔๙]   เตน  สมเยน  พุทฺโธ  ภควา  สาวตฺถิยํ  วิหรติ เชตวเน
อนาถปิณฺฑิกสฺส   อาราเม   ฯ   เตน   โข   ปน   สมเยน  สมฺพหุลา
ภิกฺขุนิโย   คามกาวาเส   วสฺสํ   วุตฺถา  สาวตฺถึ  อคมํสุ  ฯ  ภิกฺขุนิโย
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. กุลํ ฯ
ตา   ภิกฺขุนิโย   เอตทโวจุํ  กตฺถยฺยาโย  วสฺสํ  วุตฺถา  กจฺจิ  โอวาโท
อิทฺโธ   อโหสีติ   ฯ   นตฺถยฺเย   ตตฺถ  ภิกฺขู  กุโต  โอวาโท  อิทฺโธ
ภวิสฺสตีติ   ฯ   ยา   ตา  ภิกฺขุนิโย  อปฺปิจฺฉา  ฯเปฯ  ตา  อุชฺฌายนฺติ
ขียนฺติ   วิปาเจนฺติ   กถํ   หิ   นาม   ภิกฺขุนิโย   อภิกฺขุเก  อาวาเส
วสฺสํ   วสิสฺสนฺตีติ   ฯเปฯ   สจฺจํ   กิร   ภิกฺขเว  ภิกฺขุนิโย  อภิกฺขุเก
อาวาเส วสฺสํ วสนฺตีติ ฯ สจฺจํ ภควาติ ฯ
     {๓๔๙.๑}   วิครหิ  พุทฺโธ  ภควา  กถํ  หิ  นาม ภิกฺขเว ภิกฺขุนิโย
อภิกฺขุเก   อาวาเส   วสฺสํ  วสิสฺสนฺติ  เนตํ  ภิกฺขเว  อปฺปสนฺนานํ  วา
ปสาทาย   ฯเปฯ   เอวญฺจ   ปน   ภิกฺขเว   ภิกฺขุนิโย  อิมํ  สิกฺขาปทํ
อุทฺทิสนฺตุ
     {๓๔๙.๒}   ยา  ปน  ภิกฺขุนี  อภิกฺขุเก  อาวาเส  วสฺสํ  วเสยฺย
ปาจิตฺติยนฺติ ฯ
     [๓๕๐]   ยา  ปนาติ  ยา  ยาทิสา  ฯเปฯ  ภิกฺขุนีติ  ฯเปฯ  อยํ
อิมสฺมึ   อตฺเถ   อธิปฺเปตา  ภิกฺขุนีติ  ฯ  อภิกฺขุโก  นาม  อาวาโส  น
สกฺกา  โหติ  โอวาทาย  วา  สํวาสาย  วา  คนฺตุํ  ฯ  วสฺสํ วสิสฺสามีติ
เสนาสนํ    ปญฺญาเปติ    ปานียํ    ปริโภชนียํ    อุปฏฺฐเปติ   ปริเวณํ
สมฺมชฺชติ    อาปตฺติ    ทุกฺกฏสฺส    ฯ    สห   อรุณุคฺคมนา   อาปตฺติ
ปาจิตฺติยสฺส ฯ
     [๓๕๑]   อนาปตฺติ   วสฺสุปคตา   ภิกฺขู   ปกฺกนฺตา   วา  โหนฺติ
วิพฺภนฺตา    วา    กาลกตา    วา    ปกฺขสงฺกนฺตา   วา   อาปทาสุ
อุมฺมตฺติกาย อาทิกมฺมิกายาติ ฯ
                                     --------


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๑๘๙-๑๙๐. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=3&A=3829&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=3&A=3829&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=3&item=349&items=3              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=3&siri=84              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=3&i=349              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=2&A=11705              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=2&A=11705              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓ https://84000.org/tipitaka/read/?index_3 https://84000.org/tipitaka/english/?index_3

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]