ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๙ สุตฺต. ขุ. ชาตกํ (๑): เอก-จตฺตาลีสนิปาตชาตกํ

                                          ๓ ชยทฺทิสชาตกํ
     [๒๒๙๖]      จิรสฺสํ วต เม อุทปาทิ อชฺช
                      ภกฺโข มหา สตฺตมิภตฺตกาเล
                      กุโตสิ โก วาสิ ตทิงฺฆ พฺรูหิ
                      อาจิกฺข ชาตึ วิทิโต ยถาสิ ฯ
     [๒๒๙๗]      ปญฺจาลราชา มิควํ ปวิฏฺโฐ
                      ชยทฺทิโส นาม ยทิ สุโต เต
                      จรามิ กจฺฉานิ วนานิ จาหํ
                      ปสทํ อิมํ ขาท มมชฺช มุญฺจ ฯ
     [๒๒๙๘]      เสเนว ตฺวํ ปณสิ สยฺหมาโน ๑-
                      มเมส ภกฺโข ปสโท ยํ วเทสิ
                      ตํ ขาทิยาน ปสทํ ชิฆญฺญํ
                      ขาทิสฺสํ ปจฺฉา น วิลาปกาโล ฯ
     [๒๒๙๙]      น จตฺถิ โมกฺโข มม นิกฺกเยน ๒-
                      คนฺตฺวาน ปจฺจาคมนาย ปเญฺห
@เชิงอรรถ:  สี. ม. สสฺสมาโน ฯ   สี. วิกฺกเยน ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๔๘๕.

ตํ สงฺครํ พฺราหฺมณสปฺปทาย สจฺจานุรกฺขี ปุนราวชิสฺสํ ฯ [๒๓๐๐] กึ กมฺมชาตํ อนุตปฺปเต ตํ ปตฺตํ สมีปํ มรณสฺส ราช อาจิกฺข เม ตํ อปิ สกฺกุเณมุ อนุชายิตุํ อาคมนาย ปเญฺห ฯ [๒๓๐๑] กตา มยา พฺราหฺมณสฺส ธนาสา ตํ สงฺครํ ปฏิโมกฺกํ น มุตฺตํ ตํ สงฺครํ พฺราหฺมณสปฺปทาย สจฺจานุรกฺขี ปุนราวชิสฺสํ ฯ [๒๓๐๒] ยา เต กตา พฺราหฺมณสฺส ธนาสา ตํ สงฺครํ ปฏิโมกฺกํ น มุตฺตํ ตํ สงฺครํ พฺราหฺมณสปฺปทาย สจฺจานุรกฺขี ปุนราวชสฺสุ ฯ [๒๓๐๓] มุตฺโต จ โส โปริสาทสฺส หตฺถา คนฺตฺวา สกํ มนฺทิรํ กามกามี ตํ สงฺครํ พฺราหฺมณสปฺปทาย อามนฺตยี ปุตฺตมลีนสตฺตุํ ๑- ฯ อชฺเชว รชฺชํ อภิเสจยสฺสุ ๒- ธมฺมญฺจ รฏฺเฐสุ ชเนสุ ๓- จาปิ @เชิงอรรถ: ม. -สตตํ ฯ ม. อภิสิญฺจยสฺสุ ฯ ม. ธมฺมํ จร เสสุ ปเรสุ - ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๔๘๖.

อธมฺมกาโร จ เต มาหุ รฏฺเฐ คจฺฉามหํ โปริสาทสฺส ญนฺเต ๑- ฯ [๒๓๐๔] กึ กมฺม กุพฺพํ ตว เทว ปาเท ๒- นาราธยึ ตํ ตทิจฺฉามิ โสตุํ ยมชฺช รชฺชมฺหิ อุทสฺสเย ตุวํ รชฺชํปิ นิจฺเฉยฺย ๓- ตยา วินาหํ ฯ [๒๓๐๕] น กมฺมุนา วา วจสา จ ๔- ตาต อปราธิโตหํ ตุวิยํ สรามิ สทฺธิญฺจ ๕- กตฺวา ปุริสาทเกน สจฺจานุรกฺขี ปุนหํ คมิสฺสํ ฯ [๒๓๐๖] อหํ คมิสฺสามิ อิเธว โหหิ นตฺถิ ตโต ชีวโต วิปฺปโมกฺโข สเจ ตุวํ คจฺฉสิเยว ราช อหํปิ คจฺฉามิ อุโภ น โหม ฯ [๒๓๐๗] อทฺธา หิ ตาต สตาเนส ธมฺโม มรณา จ เม ทุกฺขตรํ ตทสฺส กมฺมาสปาโท ตํ ยทา ปจิตฺวา ปสยฺห ขาเท ภิทารุกฺขมูเล ฯ [๒๓๐๘] ปาเณน เต ปาณมหํ นิมิสฺสํ มา ตฺวํ อคา โปริสาทสฺส ญนฺเต ๖- @เชิงอรรถ: ๑-๖ ม. ญตฺเต ฯ ม. ปาว ฯ ม. นิจฺเฉยฺยํ ฯ ม. ว ฯ ม. สนฺธิญฺจ ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๔๘๗.

เอตญฺจ เต ปาณมหํ นิมิสฺสํ ตสฺมา มตํ ชีวิตสฺส วณฺเณมิ ๑- ฯ [๒๓๐๙] ตโต หเว ธีติมา ราชปุตฺโต วนฺทิตฺวา มาตุญฺจ ปิตุญฺจ ๒- ปาเท ฯ ทุกฺขินิสฺส มาตา นิปตี ๓- ปฐพฺยา ปิตสฺส ปคฺคยฺห ภุชานิ กนฺทติ ฯ [๒๓๑๐] ตํ คจฺฉนฺตํ ตาว ปิตา วิทิตฺวา ปรมฺมุโข วนฺทติ ปญฺชลีโก โสโม จ ราชา วรุโณ จ ราชา ปชาปตี จนฺทิมา สูริโย จ เอเตหิ คุตฺโต ปุริสาทกมฺหา อนุญฺญาโต โสตฺถิ ปจฺเจหิ ตาต ฯ [๒๓๑๑] ยํ ทณฺฑกิรญฺโญ คตสฺส ๔- มาตา รามสฺสกาสิ โสตฺถานํ สุคุตฺตา ตนฺเต อหํ โสตฺถานํ กโรมิ เอเตน สจฺเจน สรนฺตุ เทวา อนุญฺญาโต โสตฺถิ ปจฺเจหิ ปุตฺต ฯ [๒๓๑๒] อาวี รโหวาปิ มโนปโทสํ นาหํ สเร ชาตุมลีนสตฺเต เอเตน สจฺเจน สรนฺตุ เทวา @เชิงอรรถ: สี. วเรมิ ฯ สี. ยุ. วนฺทิตฺถ มาตุจฺจ ปิตุจฺจ ฯ ม. - มาตุ จ ปิตุ จ ฯ @ ม. นิปตา ฯ ยุ. - ทณฺฑการญฺญคตสฺส ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๔๘๘.

อนุญฺญาโต โสตฺถิ ปจฺเจหิ ภาตา ๑- ฯ [๒๓๑๓] ยสฺมา จ เม อนธิมโนสิ สามิ น จาปิ เม มนสา อปฺปิโยสิ เอเตน สจฺเจน สรนฺตุ เทวา อนุญฺญาโต โสตฺถิ ปจฺเจหิ สามิ ฯ [๒๓๑๔] พฺรหา อุชู จารุมุโข กุโตสิ น มํ ปชานาสิ วเน วสนฺตํ ลุทฺทํ มํ ญตฺวา ปุริสาทโกติ โก โสตฺถิมาชานมิธาวเชยฺย ฯ [๒๓๑๕] ชานามิ ลุทฺท ปุริสาทโก ตฺวํ น ตํ น ชานามิ วเน วสนฺตํ อหญฺจ ปุตฺโตสฺมิ ชยทฺทิสสฺส มมชฺช ขาท ปิตุโน ปโมกฺขา ฯ [๒๓๑๖] ชานามิ ปุตฺโตสิ ๒- ชยทฺทิสสฺส ตถาหิ โว มุขวณฺโณ อุภินฺนํ สุทุกฺกรญฺเจว ๓- กตํ ตเวทํ โย มตฺตุมิจฺเฉ ปิตุโน ปโมกฺขา ฯ [๒๓๑๗] น ทุกฺกรํ กิญฺจิมเหตฺถ มญฺเญ โย มตฺตุมิจฺเฉ ปิตุโน ปโมกฺขา มาตู จ เหตู ปรโลกคมฺยา ๔- @เชิงอรรถ: ม. ภาติก ฯ ม. ปุตฺโตติ ฯ ม. สุทุกฺกรญฺเญว ฯ ม. มาตุ จ @เหตุ ปรโลกคนฺตฺวา ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๔๘๙.

สุเขน สคฺเคน จ สมฺปยุตฺโต ฯ [๒๓๑๘] อหญฺจ โข อตฺตโน ปาปกฺริยํ อาวี รโห วาปิ สเร น ชาตุ สงฺขาตชาตีมรโณหมสฺมิ ยเถว เม อิธ ตถา ปรตฺถ ฯ ขาทชฺช มํทานิ มหานุภาว กรสฺสุ กิจฺจานิ อิมํ สรีรํ รุกฺขสฺส วา เต ปปตามิ อคฺคา ฉาทมาโน ๑- มยฺหํ ตวมเทสิ มํสํ ฯ [๒๓๑๙] อิทญฺจ เต รุจฺจติ ราชปุตฺต จเชสิ ๒- ปาณํ ปิตุ ปโมกฺขา ตสฺมาติห ๓- ตฺวํ ตรมานรูโป สมฺภญฺช กฏฺฐานิ ชเลหิ อคฺคึ ฯ [๒๓๒๐] ตโต หเว ธีติมา ราชปุตฺโต ทารุํ สมาหตฺว มหนฺตมคฺคึ สนฺทีปยิตฺวา ปฏิเวทยิตฺถ อาทีปิโตทานิ มหายมคฺคิ ฯ [๒๓๒๑] ขาทชฺช มํทานิ ปสยฺหการี กึ มํ มุหุํ เปกฺขสิ หฏฺฐโลโม ตถา ตถา ตุยฺหมหํ กโรมิ @เชิงอรรถ: ม. ฉาทยมาโน ฯ สี. ยุ. จชาสิ ฯ ม. ตสฺมา หิ โส ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๔๙๐.

ยถา ยถา มํ ฉาทมาโน ๑- อเทสิ ฯ [๒๓๒๒] โก ตาทิสํ อาหรติ ขาทิตาเย ธมฺเม ฐิตํ สจฺจวาทึ วทญฺญุํ มุทฺธาปิ ตสฺส วิผเลยฺย สตฺตธา โย ตาทิสํ สจฺจวาทึ อเทยฺย ฯ [๒๓๒๓] อิทํ หิ โส พฺราหฺมณํ มญฺญมาโน สโส อวาเสสิ สเก สรีเร เตเนว โส จนฺทิมา เทวปุตฺโต สสฏฺฐโก ๒- กามทุหชฺช ยกฺข ฯ [๒๓๒๔] จนฺโท ยถา ราหุมุขา ปมุตฺโต วิโรจเต ปณฺณรเสว ภาณุมา ๓- เอวํ ตุวํ โปริสาทา ปมุตฺโต วิโรจ กปิลฺเล ๔- มหานุภาว อาโมทยํ ปิตรํ มาตรญฺจ สพฺโพ จ เต นนฺทตุ ญาติปกฺโข ฯ [๒๓๒๕] ตโต หเว ธีติมา ราชปุตฺโต กตญฺชลี ปคฺคยฺห ๕- โปริสาทํ อนุญฺญาโต โสตฺถิ สุขี อโรโค ปจฺจาคมา กปิลฺลมลีนสตฺโต ฯ @เชิงอรรถ: ม. ฉาทยมาโน ฯ สี. สตตฺถุโต ฯ ปสตฺถุโตติปิ ฯ ม. สสตฺถุโต ฯ @ สี. ยุ. ภานุมา ฯ ม. กปิเล ฯ สี. ยุ. กมฺปิลฺล ฯ ม. ปริยาย ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๔๙๑.

[๒๓๒๖] ตํ เนคมา ชานปทา จ สพฺเพ หตฺถาโรหา รถิกา ปตฺติกา จ นมสฺสมานา ปญฺชลิกา อุปาคมุํ นมตฺถุ เต ทุกฺกรการโกสีติ ฯ ชยทฺทิสชาตกํ ตติยํ ฯ ---------

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๗ หน้าที่ ๔๘๔-๔๙๑. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=27&A=9975&w=&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=27&A=9975&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=27&item=2296&items=31              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=27&siri=513              ศึกษาอรรถกถาชาดกนี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=27&i=2296              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=41&A=4224              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=41&A=4224              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ https://84000.org/tipitaka/read/?index_27 https://84000.org/tipitaka/english/?index_27

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]