ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๙ สุตฺต. ขุ. ชาตกํ (๑): เอก-จตฺตาลีสนิปาตชาตกํ

                                           ๒ อฏฺฐสทฺทชาตกํ
     [๑๑๒๙]      อิทํ ปุเร นินฺนมาหุ            พหุมจฺฉํ มโหทกํ
                       อาวาโส พกราชสฺส          เปตฺติกํ ภวนํ มม
                       ตฺยชฺช ภิงฺเคน ๑- ยาเปม  โอกํ น วิชฺชหามเส ๒-
     [๑๑๓๐]      โก ทุติยํ อสีลิสฺส              พนฺธุรสฺสกฺขิ เภชฺชติ ๓-
                       โก เม ปุตฺเต กุลาวกํ         มญฺจ โสตฺถึ กริสฺสติ ฯ
     [๑๑๓๑]      สพฺพา ปริกฺขตา เผคฺคุ      ยาว ตสฺสา คตี อหุ
                       ขีณภกฺโข มหาราช          สาเร น รมตี ฆุโณ ฯ
     [๑๑๓๒]      สา นูนาหํ อิโต คนฺตฺวา     รญฺโญ มุตฺตา นิเวสนา
                       อตฺตานํ รมยิสฺสามิ          ทุมสาขานิเกตินี ๔- ฯ
     [๑๑๓๓]      โส นูนาหํ อิโต คนฺตฺวา     รญฺโญ มุตฺโต นิเวสนา
                       อคฺโคทกานิ ปิวิสฺสามิ      ยูถสฺส ปุรโต วชํ ฯ
     [๑๑๓๔]      ตํ มํ กาเมหิ สมฺมตฺตํ        รตฺตํ กาเมสุ มุจฺฉิตํ
                       อานยี ภรโต ลุทฺโธ ๕-      พาหิโก ภทฺทมตฺถุ เต ฯ
     [๑๑๓๕]      อนฺธการติมิสายํ              ตุงฺเค อุปริ ปพฺพเต
@เชิงอรรถ:  สี. ม. เภเกน ฯ   ม. วชหามเส ฯ   ม. พนฺธรสฺสกฺขิ เภจฺฉติ ฯ
@ ม. ทุมสาขนิเกตินี ฯ   ม. สพฺพตฺล ลุทฺโท ฯ
                       สา มํ สเณฺหน มุทุนา       มา ปาทํ ขณิยสฺมนิ ๑- ฯ
     [๑๑๓๖]      อสํสยํ ชาติขยนฺตทสฺสี
                       น คพฺภเสยฺยํ ปุนราวฏิสฺสํ ๒-
                       อยมนฺติมา ปจฺฉิมคพฺภเสยฺยา ๓-
                       ขีโณ เม สํสาโร ปุนพฺภวายาติ ฯ
                                        อฏฺฐสทฺทชาตกํ ทุติยํ ฯ
                                                ---------


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๗ หน้าที่ ๒๔๐-๒๔๑. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=27&A=4877&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=27&A=4877&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=27&item=1129&items=8              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=27&siri=418              ศึกษาอรรถกถาชาดกนี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=27&i=1129              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=39&A=5398              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=39&A=5398              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ https://84000.org/tipitaka/read/?index_27 https://84000.org/tipitaka/english/?index_27

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]