ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๙ สุตฺต. ขุ. ชาตกํ (๑): เอก-จตฺตาลีสนิปาตชาตกํ

                                           ๑๐ มณิชาตกํ ๔-
     [๙๖๓]        จิรสฺสํ วต ปสฺสามิ           สหายํ มณิธารินํ
                       สุกตา ๕- มสฺสุกุตฺติยา    โสภเต วต เม สขา ฯ
     [๙๖๔]        ปรูฬฺหกจฺฉนขโลโม         อหํ กมฺเม สุพฺยาวโฏ
                       จิรสฺสํ นหาปิตํ ลทฺธา      โลมนฺตมชฺชหารยิ ๖- ฯ
     [๙๖๕]        ยํ นุ โลมํ อหาเรสิ           ทุลฺลภํ ลทฺธกปฺปกํ
                       อถ กิญฺจิ หิ เต สมฺม        กณฺเฐ กึนิกิลายติ ๗- ฯ
     [๙๖๖]        มนุสฺสสุขุมาลานํ            มณิ กณฺเฐสุ ลมฺพติ
@เชิงอรรถ:  ม. อทูรคมเนน จ ฯ   ม. อปฺปจินฺตสุขสฺส จ ฯ   ม. สุสงฺคหิตมานสฺส ฯ
@ สี. ยุ. กากชาตกํ ฯ ม. ปาราวตชาตกํ ฯ   สี. ยุ. สุกตาย ฯ
@ ม. โลมํ ตํ อชฺช หารยึ ฯ   สี. ม. อถ กิญฺจรหิ เต สมฺม กณฺเฐ กิณิกิณายติ ฯ
                       เตสาหํ อนุสิกฺขามิ          มา ตฺวํ มญฺญิ ทวา กตํ ฯ
     [๙๖๗]        สเจปิมํ ปิหยสิ               มสฺสุกุตฺตึ สุการิตํ
                       การยิสฺสามิ เต สมฺม       มณึ จาปิ ททามิ เต ฯ
     [๙๖๘]        ตฺวญฺเญว มณินา ฉนฺโน   สุกตาย จ มสฺสุยา
                       อามนฺต โข ตํ คจฺฉามิ      ปิยํ เม ตว ทสฺสนนฺติ ฯ
                                           มณิชาตกํ ทสมํ ฯ
                                      ขุรปุตฺตวคฺโค ๑- ทุติโย ฯ
                                                ---------
                                            ตสฺสุทฺทานํ
                                  อถ ปสฺส สสูจิ จ ตุณฺฑิลโก
                                  มิค มยฺหกปญฺจมปกฺขิวโร
                                  อถ ปญฺชลิ วาริช มชฺฌ ปุน
                                  อถ วฏฺฏก กโปฏวเรน ทส ฯ
                                                ---------
                                       ตตฺร วคฺคุทฺทานํ ภวติ ฯ
                        อถ วคฺคํ ปกิตฺติสฺสํ           ฉนิปาตํ วรุตฺตเม
                        อาวาริยา จ สูจิ ๒- จ       เทฺว จ วุตฺตา สุพฺยญฺชนา ฯ
                                          ฉกฺกนิปาตํ นิฏฺฐิตํ ฯ
                                                ---------
@เชิงอรรถ:  สี. เสนกวคฺโค ฯ ม. ขรปุตฺตวคฺโค ฯ   ม. อวาริยา จ ขโร จ ฯ สี. เสนกา ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๗ หน้าที่ ๒๐๙-๒๑๐. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=27&A=4254&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=27&A=4254&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=27&item=963&items=6              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=27&siri=395              ศึกษาอรรถกถาชาดกนี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=27&i=963              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=39&A=2281              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=39&A=2281              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ https://84000.org/tipitaka/read/?index_27 https://84000.org/tipitaka/english/?index_27

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]