บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |
| |
ฉบับหลวง ฉบับมหาจุฬาฯ บาลีอักษรไทย PaliRoman |
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๖ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๘ สุตฺต. ขุ. วิมานวตฺถุ-เปตวตฺถุ-เถรคาถา-เถรีคาถา
[๑๐๓] |๑๐๓.๑๘๗| ๖ อุฏฺเหิ กณฺห กึ ๑- เสสิ โก อตฺโถ สุปเนน เต โย จ ตุยฺหํ สโก ภาตา หทยํ จกฺขุญฺจ ทกฺขิณํ ตสฺส วาตา พลียนฺติ ฆโฏ ชปฺปติ เกสวาติ ฯ |๑๐๓.๑๘๘| ตสฺส ตํ วจนํ สุตฺวา โรหิเณยฺยสฺส เกสโว ตรมานรูโป ๒- วุฏฺาสิ ภาตุ โสเกน อทฺธิโตติ ฯ |๑๐๓.๑๘๙| กึ นุ อุมฺมตฺตรูโปว เกวลํ ทฺวารกํ อิมํ สโส สโสติ ลปสิ กีทิสํ สสมิจฺฉสิ |๑๐๓.๑๙๐| โสวณฺณมยํ มณิมยํ โลหมยํ อถ รูปิยมยํ สงฺขสิลาปวาฬมยํ การยิสฺสามิ เต สสํ |๑๐๓.๑๙๑| สนฺติ อญฺเปิ สสกา อรญฺวนโคจรา เตปิ เต อานยิสฺสามิ กีทิสํ สสมิจฺฉสีติ ฯ |๑๐๓.๑๙๒| นาหํ เม เต สเส อิจฺเฉ เย สสา ปวีนิสฺสิตา ๓- จนฺทโต สสมิจฺฉามิ ตํ เม โอหร เกสวาติ ฯ |๑๐๓.๑๙๓| โส นูน ๔- มธุรํ าติ ชีวิตํ วิชหิสฺสสิ อปตฺถยํ ปตฺถยสิ จนฺทโต สสมิจฺฉสีติ ฯ |๑๐๓.๑๙๔| เอวญฺเจ กณฺห ชานาสิ ยถญฺมนุสสาสิ @เชิงอรรถ: ๑ ยุ. กเณฺห กึ ฯ ๒ ยุ. วุฏฺายิ ฯ ๓ ม. ปวิสฺสิตา ฯ ๔ ยุ. นนฺท ฯ กสฺมา ปุเร มตํ ปุตฺตํ อชฺชาปิ ๑- มนุโสจสิ ฯ |๑๐๓.๑๙๕| น ตํ ๒- ลพฺภา มนุสฺเสน อมนุสฺเสน วา ปน ชาโต เม มามรี ปุตฺโต กุโต ลพฺภา อลพฺภิยํ |๑๐๓.๑๙๖| น มนฺตา มูลเภสชฺชา โอสเถหิ ธเนน วา สกฺกา อานยิตุํ กณฺห ยํ เปตมนุโสจสิ ฯ |๑๐๓.๑๙๗| มหทฺธนา มหาโภคา รฏฺวนฺโตปิ ขตฺติยา ปหูตธนธญฺาเส ๓- เตปิ โน อชรามรา ฯ |๑๐๓.๑๙๘| ขตฺติยา พฺราหฺมณา เวสฺสา สุทฺทา จณฺฑาลปุกฺกุสา เอเต จญฺเ จ ชาติยา เตปิ โน อชรามรา ฯ |๑๐๓.๑๙๙| เย มนฺตํ ปริวตฺเตนฺติ ฉฬงฺคํ พฺรหฺมจินฺติตํ เอเต จญฺเ จ วิชฺชาย เตปิ โน อชรามรา ฯ |๑๐๓.๒๐๐| อิสโย วาปิ เย สนฺตา สญฺตตฺตา ตปสฺสิโน สรีรํ เตปิ กาเลน วิชหนฺติ ตปสฺสิโน ฯ |๑๐๓.๒๐๑| ภาวิตตฺตา อรหนฺโต กตกิจฺจา อนาสวา นิกฺขิปนฺติ อิมํ เทหํ ปุญฺปาปปริกฺขยาติ ฯ |๑๐๓.๒๐๒| อาทิตฺตํ วต มํ สนฺตํ ฆตสิตฺตํว ปาวกํ วารินา วิย โอสิญฺจํ สพฺพํ นิพฺพาปเย ทรํ ฯ |๑๐๓.๒๐๓| อพฺพูฬฺหิ ๔- วต เม สลฺลํ โสกํ หทยนิสฺสิตํ โย เม โสกปเรตสฺส ปุตฺตโสกํ อปานุทิ @เชิงอรรถ: ๑ ยุ. อชาปิ ฯ ๒ ม. ยํ ฯ ๓ ยุ. ปหูตธนธญฺาโส ฯ ๔ ม. อพฺพหี ฯ |๑๐๓.๒๐๔| สฺวาหํ อพฺพูฬฺหสลฺโลสฺมิ สีติภูโตสฺมิ นิพฺพุ ฯ น โสจามิ น โรทามิ ตว สุตฺวาน ภาสิตํ ๑- |๑๐๓.๒๐๕| เอวํ กโรนฺติ สปฺปญฺา เย โหนฺติ อนุกมฺปกา นิวตฺตยนฺติ ๒- โสกมฺหา ฆโฏ เชฏฺว ภาตรํ |๑๐๓.๒๐๖| ยสฺส เอตาทิสา โหนฺติ อมจฺจา ๓- ปริจาริกา สุภาสิเตน อเนวนฺติ ๔- ฆโฏ เชฏฺว ภาตรนฺติ ฯ กณฺหเปตวตฺถุ ฉฏฺ ฯ
เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๖ หน้าที่ ๑๘๑-๑๘๓. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=26&A=3670&w=&modeTY=1 อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=26&A=3670&modeTY=1 อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=26&item=103&items=1 อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=26&siri=103 ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=26&i=103 อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=31&A=2233 The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=31&A=2233 สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๖ https://84000.org/tipitaka/read/?index_26 https://84000.org/tipitaka/english/?index_26
|
บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]