บาลีพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๔ - พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๖

     [๑๙๖]   นาหํ  ภิกฺขเว  สญฺเจตนิกานํ  กมฺมานํ  กตานํ  อุปจิตานํ
อปฺปฏิสํวิทิตฺวา  พฺยนฺติภาวํ  วทามิ  ตญฺจ  โข  ทิฏฺเฐว  ธมฺเม  อุปปชฺเช
วา  อปเร  วา  ปริยาเย  น  เตฺววาหํ  ภิกฺขเว  สญฺเจตนิกานํ กมฺมานํ
กตานํ   อุปจิตานํ   อปฺปฏิสํวิทิตฺวา   ทุกฺขสฺสนฺตกิริยํ   วทามิ  สโข  โส
ภิกฺขเว    อริยสาวโก    เอวํวิคตาภิชฺโฌ   วิคตพฺยาปาโท   อสมฺมูโฬฺห
สมฺปชาโน   ปติสฺสโต   เมตฺตาสหคเตน   เจตสา   เอกํ  ทิสํ  ผริตฺวา
วิหรติ  ตถา  ทุติยํ  ตถา  ตติยํ  ตถา  จตุตฺถํ  อิติ อุทฺธมโธ ติริยํ สพฺพธิ
สพฺพตฺตตาย   ^๑-   สพฺพาวนฺตํ  โลกํ  เมตฺตาสหคเตน  เจตสา  วิปุเลน
@เชิงอรรถ: ^๑ ยุ. สพฺพตฺถตาย ฯ
มหคฺคเตน   อปฺปมาเณน   อเวเรน  อพฺยาปชฺเฌน  ผริตฺวา  วิหรติ  โส
เอวํ  ปชานาติ  ปุพฺเพ  โข  เม  อิทํ  จิตฺตํ  ปริตฺตํ  โหติ  ^๑- อภาวิตํ
เอตรหิ   ปน   เม  อิทํ  จิตฺตํ  อปฺปมาณํ  สุภาวิตํ  ยํ  โข  ปน  กิญฺจิ
ปมาณกตํ   กมฺมํ   น   ตํ  ตตฺราวสิสฺสติ  น  ตํ  ตตฺราวติฏฺฐติ  ^๒-  ตํ
กึ  มญฺญถ ภิกฺขเว ทหรตคฺเค เจ ^[๓]- อยํ กุมาโร เมตฺตาเจโตวิมุตฺตึ ^๔-
ภาเวยฺย  อปินุ  โข  ปาปกมฺมํ  กเรยฺยาติ ฯ โน เหตํ ภนฺเต ฯ อกโรนฺตํ
โข  ปน  ปาปกมฺมํ  อปินุ  โข  ทุกฺขํ  ผุเสยฺยาติ  ฯ  โน  เหตํ  ภนฺเต
อกโรนฺตญฺหิ ภนฺเต ปาปกมฺมํ กุโต ทุกฺขํ ผุสิสฺสตีติ ฯ
     {๑๙๖.๑}   ภาเวตพฺพา  โข  ปนายํ  ภิกฺขเว  เมตฺตาเจโตวิมุตฺติ
อิตฺถิยา  วา  ปุริเสน  วา  อิตฺถิยา  วา ภิกฺขเว ปุริสสฺส วา นายํ กาโย
อาทาย  คมนีโย  จิตฺตนฺตโร  อยํ  ภิกฺขเว  มจฺโจ  โส  เอวํ  ปชานาติ
ยํ  โข  เม  อิทํ  ^๕-  กิญฺจิ  ปุพฺเพ  อิมินา  กรชกาเยน  ปาปกมฺมํ กตํ
สพฺพนฺตํ  อิธ  เวทนิยํ  น  ตํ ^[๖]- อนุภวิสฺสตีติ เอวํ ภาวิตา โข ภิกฺขเว
เมตฺตาเจโตวิมุตฺติ    อนาคามิตาย   สํวตฺตติ   อิธ   ปญฺญสฺส   ภิกฺขุโน
อุตฺตรึ วิมุตฺตึ อปฺปฏิวิชฺฌโตติ ฯ
     {๑๙๖.๒}   กรุณาสหคเตน   เจตสา   มุทิตาสหคเตน   เจตสา
อุเปกฺขาสหคเตน  เจตสา  เอกํ  ทิสํ  ผริตฺวา  วิหรติ  ตถา  ทุติยํ ตถา
ตติยํ  ตถา  จตุตฺถํ  อิติ  อุทฺธมโธ  ติริยํ  สพฺพธิ  สพฺพตฺตตาย สพฺพาวนฺตํ
โลกํ   อุเปกฺขาสหคเตน   เจตสา   วิปุเลน   มหคฺคเตน   อปฺปมาเณน
อเวเรน   อพฺยาปชฺเฌน   ผริตฺวา  วิหรติ  โส  เอวํ  ปชานาติ  ปุพฺเพ
โข  เม  อิทํ  จิตฺตํ  ปริตฺตํ  โหติ  อภาวิตํ  เอตรหิ  ปน  เม อิทํ จิตฺตํ
@เชิงอรรถ: ^๑ โป. ม. ยุ. อโหสิ ฯ ^๒ ม. ตตฺราวติฏฺฐตีติ ฯ ^๓ โป. ม. ยุ. โส ฯ
@^๔ โป. ม. สพฺพวาเรสุ เมตฺตํ เจโตวิมุตฺตินฺติ ทิสฺสติ ฯ ^๕ ยุ. อิธ ฯ ^๖ โป. ม. ยุ.
@เอตฺถนฺตเร อนุคนฺติ ทิสฺสติ ฯ
อปฺปมาณํ   สุภาวิตํ   ยํ   โข   ปน   กิญฺจิ   ปมาณกตํ   กมฺมํ  น  ตํ
ตตฺราวสิสฺสติ    น    ตํ    ตตฺราวติฏฺฐติ   ตํ   กึ   มญฺญถ   ภิกฺขเว
ทหรตคฺเค  เจ  อยํ  กุมาโร  อุเปกฺขาเจโตวิมุตฺตึ  ภาเวยฺย  อปินุ  โข
ปาปกมฺมํ  กเรยฺยาติ  ฯ  โน  เหตํ  ภนฺเต ฯ อกโรนฺตํ โข ปน ปาปกมฺมํ
อปินุ  โข  ทุกฺขํ  ผุเสยฺยาติ  ฯ  โน  เหตํ  ภนฺเต  อกโรนฺตญฺหิ  ภนฺเต
ปาปกมฺมํ กุโต ทุกฺขํ ผุสิสฺสตีติ ฯ
     {๑๙๖.๓}   ภาเวตพฺพา  โข  ปนายํ  ภิกฺขเว  อุเปกฺขาเจโตวิมุตฺติ
อิตฺถิยา  วา  ปุริเสน  วา  อิตฺถิยา  วา ภิกฺขเว ปุริสสฺส วา นายํ กาโย
อาทาย  คมนีโย  จิตฺตนฺตโร  อยํ ภิกฺขเว มจฺโจ โส เอวํ ปชานาติ ยํ โข
เม  อิทํ  ^๑-  กิญฺจิ  ปุพฺเพ  อิมินา  กรชกาเยน  ปาปกมฺมํ  กตํ สพฺพนฺตํ
อิธ เวทนิยํ น ตํ อนุภวิสฺสตีติ เอวํ ภาวิตา โข ภิกฺขเว อุเปกฺขาเจโตวิมุตฺติ
อนาคามิตาย สํวตฺตติ อิธ ปญฺญสฺส ภิกฺขุโน อุตฺตรึ วิมุตฺตึ อปฺปฏิวิชฺฌโตติ ฯ

เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๔ หน้าที่ ๓๒๑-๓๒๓. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=24&A=6794&w=&modeTY=2 อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=24&A=6794&modeTY=2 อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=24&item=196&items=1 อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=24&siri=194 ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=24&i=196 อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=16&A=8527 The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=16&A=8527 สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๔ https://84000.org/tipitaka/read/?index_24 https://84000.org/tipitaka/english/?index_24