ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๓ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๕ สุตฺต. องฺ. (๔): สตฺตก-อฏฺฐก-นวกนิปาตา

     [๕๒]   สตฺต  จ  ภิกฺขเว  ปุริสคติโย  เทเสสฺสามิ  อนุปาทา  จ
ปรินิพฺพานํ   ตํ   สุณาถ   สาธุกํ   มนสิกโรถ   ภาสิสฺสามีติ   ฯ  เอวํ
ภนฺเตติ   โข   เต   ภิกฺขู  ภควโต  ปจฺจสฺโสสุํ  ฯ  ภควา  เอตทโวจ
กตมา   จ   ภิกฺขเว   สตฺต   ปุริสคติโย   อิธ   ภิกฺขเว  ภิกฺขุ  เอวํ
ปฏิปนฺโน   โหติ   โน  จสฺส  โน  จ  เม  สิยา  น  ภวิสฺสติ  น  เม
ภวิสฺสติ   ยทตฺถิ   ยํ   ภูตํ   ตํ   ปชหามีติ   อุเปกฺขํ   ปฏิลภติ   โส
ภเว   น   รชฺชติ   สมฺภเว   น   สชฺชติ   ๑-  อตฺถุตฺตริ  ปทํ  สนฺตํ
สมฺมปฺปญฺาย    ปสฺสติ    ตญฺจ    ขฺวสฺส   ปทํ   น   สพฺเพน   สพฺพํ
สจฺฉิกตํ   โหติ   ตสฺส   น   สพฺเพน  สพฺพํ  มานานุสโย  ปหีโน  โหติ
น   สพฺเพน   สพฺพํ   ภวราคานุสโย   ปหีโน  โหติ  น  สพฺเพน  สพฺพํ
อวิชฺชานุสโย     ปหีโน     โหติ    โส    ปญฺจนฺนํ    โอรมฺภาคิยานํ
สญฺโชนานํ     ปริกฺขยา     อนฺตราปรินิพฺพายี     โหติ    เสยฺยถาปิ
ภิกฺขเว      ทิวสสนฺตตฺเต      ๒-      อโยกปาเล      หญฺมาเน
ปปฺปฏิกา    นิพฺพตฺติตฺวา    นิพฺพาเยยฺย    เอวเมว    โข    ภิกฺขเว
ภิกฺขุ  เอวํ  ปฏิปนฺโน  โหติ  โน  จสฺส  โน  จ  เม  สิยา  น ภวิสฺสติ
น   เม  ภวิสฺสติ  ยทตฺถิ  ยํ  ภูตํ  ตํ  ปชหามีติ  อุเปกฺขํ  ปฏิลภติ  โส
@เชิงอรรถ:  ม. รชฺชติ ฯ เอวมุปริปิ ฯ    ม. ทิวสํสนฺตตฺเต ฯ เอวมุปริปิ ฯ
ภเว  น  รชฺชติ  สมฺภเว  น  สชฺชติ  อตฺถุตฺตริ  ปทํ  สนฺตํ สมฺมปฺปญฺาย
ปสฺสติ   ตญฺจ  ขฺวสฺส  ปทํ  น  สพฺเพน  สพฺพํ  สจฺฉิกตํ  โหติ  ตสฺส  น
สพฺเพน    สพฺพํ    มานานุสโย   ปหีโน   โหติ   น   สพฺเพน   สพฺพํ
ภวราคานุสโย    ปหีโน    โหติ   น   สพฺเพน   สพฺพํ   อวิชฺชานุสโย
ปหีโน   โหติ   โส   ปญฺจนฺนํ   โอรมฺภาคิยานํ   สญฺโชนานํ  ปริกฺขยา
อนฺตราปรินิพฺพายี โหติ ฯ
     {๕๒.๑}   อิธ  ปน  ภิกฺขเว  ภิกฺขุ  เอวํ  ปฏิปนฺโน โหติ โน จสฺส
โน  จ  เม  สิยา  น  ภวิสฺสติ  น เม ภวิสฺสติ ยทตฺถิ ยํ ภูตํ ตํ ปชหามีติ
อุเปกฺขํ  ปฏิลภติ  โส  ภเว  น  รชฺชติ  สมฺภเว  น สชฺชติ อตฺถุตฺตริ ปทํ
สนฺตํ   สมฺมปฺปญฺาย   ปสฺสติ   ตญฺจ   ขฺวสฺส   ปทํ  น  สพฺเพน  สพฺพํ
สจฺฉิกตํ   โหติ  ตสฺส  น  สพฺเพน  สพฺพํ  มานานุสโย  ปหีโน  โหติ  น
สพฺเพน  สพฺพํ  ภวราคานุสโย  ปหีโน  โหติ น สพฺเพน สพฺพํ อวิชฺชานุสโย
ปหีโน   โหติ   โส   ปญฺจนฺนํ   โอรมฺภาคิยานํ   สญฺโชนานํ  ปริกฺขยา
อนฺตราปรินิพฺพายี   โหติ  เสยฺยถาปิ  ภิกฺขเว  ทิวสสนฺตตฺเต  อโยกปาเล
หญฺมาเน   ปปฺปฏิกา   นิพฺพตฺติตฺวา   อุปฺปติตฺวา  นิพฺพาเยยฺย  เอวเมว
โข  ภิกฺขเว  ภิกฺขุ  เอวํ ปฏิปนฺโน โหติ ฯเปฯ โส ปญฺจนฺนํ โอรมฺภาคิยานํ
สญฺโชนานํ ปริกฺขยา อนฺตราปรินิพฺพายี โหติ ฯ
     {๕๒.๒}   อิธ  ปน  ภิกฺขเว  ภิกฺขุ  เอวํ  ปฏิปนฺโน  โหติ  ฯเปฯ
โส      ปญฺจนฺนํ      โอรมฺภาคิยานํ      สญฺโชนานํ      ปริกฺขยา
อนฺตราปรินิพฺพายี     โหติ     เสยฺยถาปิ     ภิกฺขเว    ทิวสสนฺตตฺเต
อโยกปาเล         หญฺมาเน         ปปฺปฏิกา        นิพฺพตฺติตฺวา
อุปฺปติตฺวา    อนุปหจฺจตลํ    นิพฺพาเยยฺย    เอวเมว    โข   ภิกฺขเว
ภิกฺขุ   เอวํ   ปฏิปนฺโน   โหติ   ฯเปฯ   โส  ปญฺจนฺนํ  โอรมฺภาคิยานํ
สญฺโชนานํ ปริกฺขยา อนฺตราปรินิพฺพายี โหติ ฯ
     {๕๒.๓}   อิธ  ปน  ภิกฺขเว  ภิกฺขุ  เอวํ ปฏิปนฺโน โหติ ฯเปฯ โส
ปญฺจนฺนํ    โอรมฺภาคิยานํ    สญฺโชนานํ   ปริกฺขยา   อุปหจฺจปรินิพฺพายี
โหติ    เสยฺยถาปิ   ภิกฺขเว   ทิวสสนฺตตฺเต   อโยกปาเล   หญฺมาเน
ปปฺปฏิกา     นิพฺพตฺติตฺวา     อุปฺปติตฺวา     อุปหจฺจตลํ    นิพฺพาเยยฺย
เอวเมว  โข  ภิกฺขเว  ภิกฺขุ  เอวํ  ปฏิปนฺโน  โหติ  ฯเปฯ โส ปญฺจนฺนํ
โอรมฺภาคิยานํ สญฺโชนานํ ปริกฺขยา อุปหจฺจปรินิพฺพายี โหติ ฯ
     {๕๒.๔}   อิธ ปน ภิกฺขเว ภิกฺขุ เอวํ ปฏิปนฺโน โหติ ฯเปฯ โส ปญฺจนฺนํ
โอรมฺภาคิยานํ  สญฺโชนานํ  ปริกฺขยา  อสงฺขารปรินิพฺพายี โหติ เสยฺยถาปิ
ภิกฺขเว   ทิวสสนฺตตฺเต   อโยกปาเล  หญฺมาเน  ปปฺปฏิกา  นิพฺพตฺติตฺวา
อุปฺปติตฺวา  ปริตฺเต  ติณปุญฺเช  วา  กฏฺปุญฺเช  วา  นิปเตยฺย  สา ตตฺถ
อคฺคิมฺปิ  ชเนยฺย  ธูมมฺปิ  ชเนยฺย อคฺคิมฺปิ ชเนตฺวา ธูมมฺปิ ชเนตฺวา ตเมว
ปริตฺตํ  ติณปุญฺชํ  วา  กฏฺปุญฺชํ  วา  ปริยาทิยิตฺวา อนาหารา นิพฺพาเยยฺย
เอวเมว  โข  ภิกฺขเว  ภิกฺขุ  เอวํ  ปฏิปนฺโน  โหติ  ฯเปฯ โส ปญฺจนฺนํ
โอรมฺภาคิยานํ สญฺโชนานํ ปริกฺขยา อสงฺขารปรินิพฺพายี โหติ ฯ
     {๕๒.๕}   อิธ   ปน   ภิกฺขเว   ภิกฺขุ   เอวํ   ปฏิปนฺโน  โหติ
ฯเปฯ       โส       ปญฺจนฺนํ      โอรมฺภาคิยานํ      สญฺโชนานํ
ปริกฺขยา     สสงฺขารปรินิพฺพายี     โหติ      เสยฺยถาปิ     ภิกฺขเว
ทิวสสนฺตตฺเต     อโยกปาเล    หญฺมาเน    ปปฺปฏิกา    นิพฺพตฺติตฺวา
อุปฺปติตฺวา   วิปุเล   ติณปุญฺเช   วา   กฏฺปุญฺเช   วา  นิปเตยฺย  สา
ตตฺถ   อคฺคิมฺปิ   ชเนยฺย   ธูมมฺปิ   ชเนยฺย  อคฺคิมฺปิ  ชเนตฺวา  ธูมมฺปิ
ชเนตฺวา   ตเมว   วิปุลํ   ติณปุญฺชํ   วา  กฏฺปุญฺชํ  วา  ปริยาทิยิตฺวา
อนาหารา   นิพฺพาเยยฺย  เอวเมว  โข  ภิกฺขเว  ภิกฺขุ  เอวํ  ปฏิปนฺโน
โหติ   ฯเปฯ   โส   ปญฺจนฺนํ   โอรมฺภาคิยานํ   สญฺโชนานํ  ปริกฺขยา
สสงฺขารปรินิพฺพายี โหติ ฯ
     {๕๒.๖}   อิธ  ปน  ภิกฺขเว  ภิกฺขุ  เอวํ ปฏิปนฺโน โหติ ฯเปฯ โส
ปญฺจนฺนํ    โอรมฺภาคิยานํ   สญฺโชนานํ   ปริกฺขยา   อุทฺธํโสโต   โหติ
อกนิฏฺคามี   เสยฺยถาปิ  ภิกฺขเว  ทิวสสนฺตตฺเต  อโยกปาเล  หญฺมาเน
ปปฺปฏิกา     นิพฺพตฺติตฺวา    อุปฺปติตฺวา    มหนฺเต    ติณปุญฺเช    วา
กฏฺปุญฺเช   วา   นิปเตยฺย   สา   ตตฺถ   อคฺคิมฺปิ   ชเนยฺย   ธูมมฺปิ
ชเนยฺย    อคฺคิมฺปิ    ชเนตฺวา    ธูมมฺปิ    ชเนตฺวา   ติณปุญฺชํ   วา
กฏฺปุญฺชํ   วา   ปริยาทิยิตฺวา   คจฺฉมฺปิ   ทเหยฺย   ทายมฺปิ   ทเหยฺย
คจฺฉมฺปิ  ทหิตฺวา  ทายมฺปิ  ทหิตฺวา หริตนฺตํ วา [๑]- เสลนฺตํ วา อุทกนฺตํ
วา   รมณียํ   วา  ภูมิภาคํ  อาคมฺม  อนาหารา  นิพฺพาเยยฺย  เอวเมว
โข  ภิกฺขเว  ภิกฺขุ  เอวํ ปฏิปนฺโน โหติ ฯเปฯ โส ปญฺจนฺนํ โอรมฺภาคิยานํ
สญฺโชนานํ  ปริกฺขยา  อุทฺธํโสโต  โหติ  อกนิฏฺคามี  ฯ  อิมา  ภิกฺขเว
สตฺต ปุริสคติโย ฯ
     {๕๒.๗}   กถญฺจ   ๒-   ภิกฺขเว   อนุปาทา   ปรินิพฺพานํ   อิธ
ภิกฺขเว   ภิกฺขุ   เอวํ  ปฏิปนฺโน  โหติ  โน  จสฺส  โน  จ  เม  สิยา
น   ภวิสฺสติ   น   เม   ภวิสฺสติ   ยทตฺถิ   ยํ   ภูตํ   ตํ   ปชหามีติ
อุเปกฺขํ    ปฏิลภติ   โส   ภเว   น   รชฺชติ   สมฺภเว   น   สชฺชติ
@เชิงอรรถ:  ม. ปถนตํ วา ฯ   ม. กตมญฺจ ฯ
อตฺถุตฺตริ    ปทํ   สนฺตํ   สมฺมปฺปญฺาย   ปสฺสติ   ตญฺจ   ขฺวสฺส   ปทํ
สพฺเพน  สพฺพํ  สจฺฉิกตํ  โหติ  ตสฺส  สพฺเพน  สพฺพํ  มานานุสโย  ปหีโน
โหติ   สพฺเพน   สพฺพํ   ภวราคานุสโย   ปหีโน   โหติ  สพฺเพน  สพฺพํ
อวิชฺชานุสโย   ปหีโน   โหติ   โส  อาสวานํ  ขยา  ฯเปฯ  สจฺฉิกตฺวา
อุปสมฺปชฺช   วิหรติ   อิทํ   วุจฺจติ   ภิกฺขเว   อนุปาทา  ปรินิพฺพานํ  ฯ
อิมา โข ภิกฺขเว สตฺต ปุริสคติโย อนุปาทา จ ปรินิพฺพานนฺติ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๓ หน้าที่ ๗๑-๗๕. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=23&A=1501&w=&modeTY=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=23&A=1501&modeTY=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=23&item=52&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=23&siri=52              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=23&i=52              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=16&A=4235              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=16&A=4235              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๓ https://84000.org/tipitaka/read/?index_23 https://84000.org/tipitaka/english/?index_23

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]