ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๒ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๔ สุตฺต. องฺ. (๓): ปญฺจก-ฉกฺกนิปาตา

                    ติกณฺฑกีวคฺโค ปญฺจโม
     [๑๔๑]   ปญฺจิเม  ภิกฺขเว  ปุคฺคลา  สนฺโต  สํวิชฺชมานา  โลกสฺมึ
กตเม  ปญฺจ  ทตฺวา  อวชานาติ  สํวาเสน  อวชานาติ  อาเทยฺยมุโข ๔-
โหติ   โลโฬ   โหติ   มนฺโท   โมมูโห   โหติ   ฯ   กถญฺจ  ภิกฺขเว
ปุคฺคโล   ทตฺวา   อวชานาติ   อิธ   ภิกฺขเว  ปุคฺคโล  ปุคฺคลสฺส  เทติ
จีวรปิณฺฑปาตเสนาสนคิลานปจฺจยเภสชฺชปริกฺขารํ    ตสฺส    เอวํ    โหติ
อหํ   เทมิ   อยํ   ปฏิคฺคณฺหาตีติ   ตเมนํ   ทตฺวา   อวชานาติ   เอวํ
โข   ภิกฺขเว  ปุคฺคโล  ทตฺวา  อวชานาติ  ฯ  กถญฺจ  ภิกฺขเว  ปุคฺคโล
สํวาเสน   อวชานาติ   อิธ   ภิกฺขเว  ปุคฺคโล  ปุคฺคเลน  สทฺธึ  สํวสติ
เทฺว   วา  ตีณิ  วา  วสฺสานิ  ตเมนํ  สํวาเสน  อวชานาติ  เอวํ  โข
ภิกฺขเว   ปุคฺคโล   สํวาเสน   อวชานาติ  ฯ  กถญฺจ  ภิกฺขเว  ปุคฺคโล
@เชิงอรรถ:  ม. เจว ฯ   ม. ภตฺตาโท ฯ   ม. อกฺขโม จ โสเตน จาติ ฯ ยุ ... โสตรา
@จาติ ฯ   โป. ม. อาเธยฺยมุโข ฯ ยุ. อาทิย ... สี. อาทีย ... ฯ
อาเทยฺยมุโข   โหติ   อิธ   ภิกฺขเว  เอกจฺโจ  ปุคฺคโล  ปรสฺส  วณฺเณ
วา  อวณฺเณ  วา  ภาสิยมาเน  ตํ  ขิปฺปญฺเญว  อธิมุจฺจิโต ๑- โหติ เอวํ
โข  ภิกฺขเว  ปุคฺคโล  อาเทยฺยมุโข  โหติ  ฯ  กถญฺจ  ภิกฺขเว  ปุคฺคโล
โลโฬ   ๒-  โหติ  อิธ  ภิกฺขเว  เอกจฺโจ  ปุคฺคโล  อิตฺตรสทฺโธ  โหติ
อิตฺตรภตฺติ  ๓-  อิตฺตรเปโม  อิตฺตรปสาโท  เอวํ  โข  ภิกฺขเว  ปุคฺคโล
โลโฬ   โหติ  ฯ  กถญฺจ  ภิกฺขเว  ปุคฺคโล  มนฺโท  โมมูโห  โหติ  อิธ
ภิกฺขเว  เอกจฺโจ  ปุคฺคโล  กุสลากุสเล ธมฺเม น ชานาติ สาวชฺชานวชฺเช
ธมฺเม   น  ชานาติ  หีนปณีเต  ธมฺเม  น  ชานาติ  กณฺหสุกฺกสปฺปฏิภาเค
ธมฺเม    น    ชานาติ    เอวํ    โข    ภิกฺขเว   ปุคฺคโล   มนฺโท
โมมูโห  โหติ  ฯ  อิเม  โข  ภิกฺขเว  ปญฺจ  ปุคฺคลา สนฺโต สํวิชฺชมานา
โลกสฺมินฺติ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๒ หน้าที่ ๑๘๔-๑๘๕. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=22&A=3860&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=22&A=3860&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=22&item=141&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=22&siri=141              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=22&i=141              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=16&A=1219              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=16&A=1219              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๒ https://84000.org/tipitaka/read/?index_22 https://84000.org/tipitaka/english/?index_22

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]