ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๒ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๔ สุตฺต. องฺ. (๓): ปญฺจก-ฉกฺกนิปาตา

     [๔๔]   เอกํ สมยํ ภควา เวสาลิยํ วิหรติ มหาวเน กูฏาคารสาลายํ ฯ
อถโข  ภควา  ปุพฺพณฺหสมยํ  นิวาเสตฺวา  ปตฺตจีวรมาทาย  เยน  อุคฺคสฺส
คหปติโน   เวสาลิกสฺส   นิเวสนํ   เตนุปสงฺกมิ  อุปสงฺกมิตฺวา  ปญฺญตฺเต
อาสเน   นิสีทิ   ฯ   อถโข   อุคฺโค  คหปติ  เวสาลิโก  เยน  ภควา
เตนุปสงฺกมิ        อุปสงฺกมิตฺวา        ภควนฺตํ        อภิวาเทตฺวา
เอกมนฺตํ     นิสีทิ    เอกมนฺตํ    นิสินฺโน    โข    อุคฺโค    คหปติ
เวสาลิโก ภควนฺตํ เอตทโวจ
     {๔๔.๑}   สมฺมุขา  เมตํ  ภนฺเต  ภควโต  สุตํ  สมฺมุขา  ปฏิคฺคหิตํ
มนาปทายี   ลภเต   มนาปนฺติ  มนาปํ  เม  ภนฺเต  สาลปุปฺผกํ  ขาทนียํ
ตํ   เม   ภควา  ปฏิคฺคณฺหาตุ  อนุกมฺปํ  อุปาทายาติ  ปฏิคฺคเหสิ  ภควา
อนุกมฺปํ อุปาทาย
     {๔๔.๒}   สมฺมุขา  เมตํ  ภนฺเต  ภควโต  สุตํ  สมฺมุขา  ปฏิคฺคหิตํ
มนาปทายี  ลภเต  มนาปนฺติ  มนาปํ  เม  ภนฺเต  สมฺปนฺนวรสูกรมํสํ  ๑-
ตํ   เม   ภควา  ปฏิคฺคณฺหาตุ  อนุกมฺปํ  อุปาทายาติ  ปฏิคฺคเหสิ  ภควา
อนุกมฺปํ อุปาทาย
     {๔๔.๓}   สมฺมุขา  เมตํ  ภนฺเต  ภควโต  สุตํ  สมฺมุขา  ปฏิคฺคหิตํ
มนาปทายี    ลภเต   มนาปนฺติ   มนาปํ   เม   ภนฺเต   นิพฺพตฺตเตลกํ
นาลิยสากํ   ๒-   ตํ   เม   ภควา  ปฏิคฺคณฺหาตุ  อนุกมฺปํ  อุปาทายาติ
ปฏิคฺคเหสิ ภควา อนุกมฺปํ อุปาทาย
     {๔๔.๔}   สมฺมุขา  เมตํ  ภนฺเต  ภควโต  สุตํ  สมฺมุขา  ปฏิคฺคหิตํ
มนาปทายี   ลภเต   มนาปนฺติ   มนาโป   เม  ภนฺเต  สาลีนํ  โอทโน
วิคตกาฬโก    ๓-    อเนกสูโป    อเนกพฺยญฺชโน   ตํ   เม   ภควา
ปฏิคฺคณฺหาตุ    อนุกมฺปํ    อุปาทายาติ    ปฏิคฺคเหสิ   ภควา   อนุกมฺปํ
อุปาทาย
     {๔๔.๕}   สมฺมุขา  เมตํ  ภนฺเต  ภควโต  สุตํ  สมฺมุขา  ปฏิคฺคหิตํ
มนาปทายี   ลภเต  มนาปนฺติ  มนาปานิ  เม  ภนฺเต  กาสิกานิ  วตฺถานิ
ตานิ  เม  ภควา  ปฏิคฺคณฺหาตุ  อนุกมฺปํ  อุปาทายาติ  ปฏิคฺคเหสิ  ภควา
อนุกมฺปํ อุปาทาย
     {๔๔.๖}   สมฺมุขา เมตํ ภนฺเต ภควโต สุตํ สมฺมุขา ปฏิคฺคหิตํ มนาปทายี ลภเต
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. สมฺปนฺนโกลกํ สูกรมํสํ ฯ   ยุ. นิพฺพทฺธเตลกํ นาลิยาสากํ ฯ
@ ม. วิจิตกาฬโก ฯ
มนาปนฺติ  มนาโป  เม  ภนฺเต  ปลฺลงฺโก  โคณกตฺถโต ๑- ปฏิกตฺถโต ๒-
ปฏิลิกตฺถโต   กทลิมิคปวรปจฺจตฺถรโณ   สอุตฺตรจฺฉโท  อุภโตโลหิตกูปธาโน
อปิจ    ภนฺเต    มยเมตํ   ๓-   ชานาม   เนตํ   ภควโต   กปฺปตีติ
อิทํ   เม   ภนฺเต   จนฺทนผลกํ   อคฺฆติ  อธิกสตสหสฺสํ  ตํ  เม  ภควา
ปฏิคฺคณฺหาตุ    อนุกมฺปํ    อุปาทายาติ    ปฏิคฺคเหสิ   ภควา   อนุกมฺปํ
อุปาทาย    อถโข    ภควา    อุคฺคํ    คหปตึ    เวสาลิกํ    อิมินา
อนุโมทนีเยน อนุโมทิ ฯ
               มนาปทายี ลภเต มนาปํ
               โย อุชุภูเตสุ ททาติ ฉนฺทสา
               อจฺฉาทนํ สยนมถนฺนปานํ ๔-
               นานปฺปการานิ จ ปจฺจยานิ
               จตฺตญฺจ มุตฺตญฺจ อนุคฺคหีตํ
               เขตฺตูปเม อรหนฺเต วิทิตฺวา
               โส ทุจฺจชํ สปฺปุริโส จชิตฺวา
               มนาปทายี ลภเต มนาปนฺติ ฯ
อถโข    ภควา    อุคฺคํ    คหปตึ   เวสาลิกํ   อิมินา   อนุโมทนีเยน
อนุโมทิตฺวา   อุฏฺฐายาสนา   ปกฺกามิ  อถโข  อุคฺโค  คหปติ  เวสาลิโก
อปเรน   สมเยน   กาลมกาสิ  กาลกโต  จ  อุคฺโค  คหปติ  เวสาลิโก
อญฺญตรํ   มโนมยํ   กายํ   อุปปชฺชิ   เตน   โข  ปน  สมเยน  ภควา
สาวตฺถิยํ   วิหรติ   เชตวเน   อนาถปิณฺฑิกสฺส  อาราเม  อถโข  อุคฺโค
@เชิงอรรถ:  โป. โกณสนฺทโต ฯ   ม. อยํ ปาโฐ นตฺถิ ฯ   ม. ยุ. มยมฺเปตํ ฯ
@ ม. สยมนฺนปานํ ฯ
เทวปุตฺโต   อภิกฺกนฺตาย   รตฺติยา   อภิกฺกนฺตวณฺโณ  เกวลกปฺปํ  เชตวนํ
โอภาเสตฺวา    เยน    ภควา   เตนุปสงฺกมิ   อุปสงฺกมิตฺวา   ภควนฺตํ
อภิวาเทตฺวา   เอกมนฺตํ   อฏฺฐาสิ  เอกมนฺตํ  ฐิตํ  โข  อุคฺคํ  เทวปุตฺตํ
ภควา   เอตทโวจ   กจฺจิ   เต   อุคฺค   ยถาธิปฺปาโยติ   ตคฺฆ   เม
ภควา    ยถาธิปฺปาโยติ   อถโข   ภควา   อุคฺคํ   เทวปุตฺตํ   คาถาหิ
อชฺฌภาสิ ฯ
               มนาปทายี ลภเต มนาปํ
               อคฺคสฺส ทาตา ลภเต ปุนคฺคํ
               วรสฺส ทาตา วรลาภี จ โหติ
               เสฏฺฐนฺทโท เสฏฺฐมุเปติ ฐานํ
         อคฺคทายี วรทายี ๑-       เสฏฺฐทายี จ โย นโร
         ทีฆายุ ยสวา โหติ          ยตฺถ ยตฺถูปปชฺชตีติ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๒ หน้าที่ ๕๓-๕๖. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=22&A=1125&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=22&A=1125&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=22&item=44&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=22&siri=44              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=22&i=44              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=16&A=562              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=16&A=562              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๒ https://84000.org/tipitaka/read/?index_22 https://84000.org/tipitaka/english/?index_22

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]