ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๑ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๓ สุตฺต. องฺ. (๒): จตุกฺกนิปาโต

     [๘๖]   จตฺตาโรเม  ภิกฺขเว  ปุคฺคลา  สนฺโต  สํวิชฺชมานา โลกสฺมึ
กตเม      จตฺตาโร     โอณโตณโต     โอณตุณฺณโต     อุณฺณโตณโต
อุณฺณตุณฺณโต   ฯ   กถญฺจ   ภิกฺขเว   ปุคฺคโล   โอณโตณโต  โหติ  อิธ
ภิกฺขเว   เอกจฺโจ   ปุคฺคโล   นีจกุเล  ปจฺจาชาโต  โหติ  จณฺฑาลกุเล
วา  ฯเปฯ  โส  กาเยน  ทุจฺจริตํ  จรติ  วาจาย  ทุจฺจริตํ  จรติ มนสา
ทุจฺจริตํ  จรติ  โส  กาเยน  ทุจฺจริตํ  จริตฺวา  วาจาย  ทุจฺจริตํ จริตฺวา
มนสา   ทุจฺจริตํ   จริตฺวา   กายสฺส  เภทา  ปรมฺมรณา  อปายํ  ทุคฺคตึ
วินิปาตํ  นิรยํ  อุปปชฺชติ  เอวํ  โข  ภิกฺขเว ปุคฺคโล โอณโตณโต โหติ ฯ
กถญฺจ    ภิกฺขเว    ปุคฺคโล    โอณตุณฺณโต    โหติ    อิธ   ภิกฺขเว
เอกจฺโจ  ปุคฺคโล  นีจกุเล  ปจฺจาชาโต  โหติ  จณฺฑาลกุเล  วา  ฯเปฯ
โส  กาเยน  สุจริตํ  จรติ  วาจาย  สุจริตํ  จรติ  มนสา  สุจริตํ  จรติ
โส   กาเยน  สุจริตํ  จริตฺวา  วาจาย  สุจริตํ  จริตฺวา  มนสา  สุจริตํ
จริตฺวา   กายสฺส   เภทา   ปรมฺมรณา   สุคตึ   สคฺคํ  โลกํ  อุปปชฺชติ
เอวํ   โข   ภิกฺขเว   ปุคฺคโล  โอณตุณฺณโต  โหติ  ฯ  กถญฺจ  ภิกฺขเว
ปุคฺคโล    อุณฺณโตณโต    โหติ    อิธ   ภิกฺขเว   เอกจฺโจ   ปุคฺคโล
อุจฺเจ   กุเล   ปจฺจาชาโต  โหติ  ขตฺติยมหาสาลกุเล  วา  ฯเปฯ  โส
กาเยน   ทุจฺจริตํ   จริตฺวา  วาจาย  ทุจฺจริตํ  จริตฺวา  มนสา  ทุจฺจริตํ
จริตฺวา   กายสฺส   เภทา   ปรมฺมรณา   อปายํ  ทุคฺคตึ  วินิปาตํ  นิรยํ
อุปปชฺชติ    เอวํ   โข   ภิกฺขเว   ปุคฺคโล   อุณฺณโตณโต   โหติ   ฯ
กถญฺจ   ภิกฺขเว   ปุคฺคโล   อุณฺณตุณฺณโต  โหติ  อิธ  ภิกฺขเว  เอกจฺโจ
ปุคฺคโล    อุจฺเจ    กุเล    ปจฺจาชาโต    โหติ   ขตฺติยมหาสาลกุเล
วา  ฯเปฯ  โส  กาเยน  สุจริตํ  จริตฺวา  วาจาย สุจริตํ จริตฺวา มนสา
สุจริตํ  จริตฺวา  กายสฺส  เภทา  ปรมฺมรณา  สุคตึ  สคฺคํ  โลกํ อุปปชฺชติ
เอวํ  โข  ภิกฺขเว  ปุคฺคโล  อุณฺณตุณฺณโต  โหติ  ฯ  อิเม  โข  ภิกฺขเว
จตฺตาโร ปุคฺคลา สนฺโต สํวิชฺชมานา โลกสฺมินฺติ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๑ หน้าที่ ๑๑๒-๑๑๓. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=21&A=2358&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=21&A=2358&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=21&item=86&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=21&siri=86              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=21&i=86              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=15&A=8405              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=15&A=8405              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๑ https://84000.org/tipitaka/read/?index_21 https://84000.org/tipitaka/english/?index_21

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]