ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๐ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๒ สุตฺต. องฺ. (๑): เอก-ทุก-ติกนิปาตา

     [๕๗๐]   ๑๓๑  อถโข  อายสฺมา  อนุรุทฺโธ  เยนายสฺมา สารีปุตฺโต
เตนุปสงฺกมิ   อุปสงฺกมิตฺวา   อายสฺมตา   สารีปุตฺเตน   สทฺธึ   สมฺโมทิ
สมฺโมทนียํ   กถํ   สาราณียํ   วีติสาเรตฺวา   เอกมนฺตํ  นิสีทิ  เอกมนฺตํ
นิสินฺโน   โข   อายสฺมา   อนุรุทฺโธ   อายสฺมนฺตํ  สารีปุตฺตํ  เอตทโวจ
อิธาหํ  อาวุโส  สารีปุตฺต  ทิพฺเพน  จกฺขุนา  วิสุทฺเธน อติกฺกนฺตมานุสเกน
สหสฺสํ   โลกํ   โอโลเกมิ   อารทฺธํ   โข   ปน   เม  วิริยํ  อสลฺลีนํ
อุปฏฺฐิตา   สติ   อปฺปมุฏฺฐา  ๑-  ปสฺสทฺโธ  กาโย  อสารทฺโธ  สมาหิตํ
จิตฺตํ   เอกคฺคํ   อถ   จ   ปน   เม   นานุปาทาย   อาสเวหิ  จิตฺตํ
วิมุจฺจตีติ ฯ
     {๕๗๐.๑}   ยํ  โข  เต  อาวุโส  อนุรุทฺธ  เอวํ โหติ อหํ ทิพฺเพน
จกฺขุนา    วิสุทฺเธน   อติกฺกนฺตมานุสเกน   สหสฺสํ   โลกํ   โอโลเกมีติ
อิทนฺเต  มานสฺมึ  ยมฺปิ  เต  อาวุโส  อนุรุทฺธ  เอวํ  โหติ  อารทฺธํ โข
ปน    เม   วิริยํ   อสลฺลีนํ   อุปฏฺฐิตา   สติ   อปฺปมุฏฺฐา   ปสฺสทฺโธ
กาโย   อสารทฺโธ   สมาหิตํ   จิตฺตํ   เอกคฺคนฺติ   อิทนฺเต  อุทฺธจฺจสฺมึ
ยมฺปิ  เต  อาวุโส  อนุรุทฺธ  เอวํ  โหติ  อถ  จ  ปน  เม นานุปาทาย
อาสเวหิ   จิตฺตํ   วิมุจฺจตีติ   อิทนฺเต  กุกฺกุจฺจสฺมึ  สาธุ  วต  อายสฺมา
อนุรุทฺโธ  อิเม  ตโย  ธมฺเม  ปหาย  อิเม  ตโย  ธมฺเม  อมนสิกริตฺวา
อมตาย ธาตุยา จิตฺตํ อุปสํหรตูติ ฯ
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. อสมฺมุฏฺฐา ฯ อิโต ปรํ อีทิสเมว ฯ อปฺปมฺมุฏฺฐา อิติปิ ฯ
     {๕๗๐.๒}   อถโข อายสฺมา อนุรุทฺโธ  อปเรน สมเยน อิเม ตโย
ธมฺเม  ปหาย  อิเม  ตโย  ธมฺเม  อมนสิกริตฺวา  อมตาย  ธาตุยา จิตฺตํ
อุปสํหาสิ   ๑-   ฯ   อถโข   อายสฺมา   อนุรุทฺโธ   เอโก  วูปกฏฺโฐ
อปฺปมตฺโต    อาตาปี    ปหิตตฺโต   วิหรนฺโต   นจิรสฺเสว   ยสฺสตฺถาย
กุลปุตฺตา    สมฺมเทว    อคารสฺมา    อนคาริยํ   ปพฺพชนฺติ   ตทนุตฺตรํ
พฺรหฺมจริยปริโยสานํ    ทิฏฺเฐว    ธมฺเม    สยํ   อภิญฺญา   สจฺฉิกตฺวา
อุปสมฺปชฺช    วิหาสิ   ขีณา   ชาติ   วุสิตํ   พฺรหฺมจริยํ   กตํ   กรณียํ
นาปรํ     อิตฺถตฺตายาติ    อพฺภญฺญาสิ    อญฺญตโร    จ    ปนายสฺมา
อนุรุทฺโธ อรหตํ อโหสีติ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๐ หน้าที่ ๓๖๓-๓๖๔. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=20&A=7679&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=20&A=7679&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=20&item=570&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=20&siri=175              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=20&i=570              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=15&A=6272              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=15&A=6272              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๐ https://84000.org/tipitaka/read/?index_20 https://84000.org/tipitaka/english/?index_20

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]