ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๐ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๒ สุตฺต. องฺ. (๑): เอก-ทุก-ติกนิปาตา

     [๔๙๗]   ๕๘   อถโข   วจฺฉโคตฺโต   ปริพฺพาชโก  เยน  ภควา
เตนุปสงฺกมิ   อุปสงฺกมิตฺวา   ภควตา   สทฺธึ   สมฺโมทิ  สมฺโมทนียํ  กถํ
สาราณียํ   วีติสาเรตฺวา   เอกมนฺตํ   นิสีทิ   เอกมนฺตํ   นิสินฺโน   โข
วจฺฉโคตฺโต   ปริพฺพาชโก   ภควนฺตํ   เอตทโวจ  สุตมฺเมตํ  โภ  โคตม
สมโณ    โคตโม    เอวมาห   มยฺหเมว   ทานํ   ทาตพฺพํ   นาญฺเญสํ
ทานํ   ทาตพฺพํ  มยฺหเมว  สาวกานํ  ทานํ  ทาตพฺพํ  นาญฺเญสํ  สาวกานํ
ทานํ   ทาตพฺพํ   มยฺหเมว   ทินฺนํ   มหปฺผลํ  นาญฺเญสํ   ทินฺนํ  มหปฺผลํ
มยฺหเมว    สาวกานํ    ทินฺนํ   มหปฺผลํ   นาญฺเญสํ   สาวกานํ   ทินฺนํ
มหปฺผลนฺติ  เย  เต  โภ  โคตม  เอวมาหํสุ  สมโณ  โคตโม  เอวมาห
มยฺหเมว   ทานํ  ทาตพฺพํ  นาญฺเญสํ  ทานํ  ทาตพฺพํ  มยฺหเมว  สาวกานํ
ทานํ   ทาตพฺพํ   นาญฺเญสํ   สาวกานํ   ทานํ  ทาตพฺพํ  มยฺหเมว  ทินฺนํ
มหปฺผลํ    นาญฺเญสํ    ทินฺนํ    มหปฺผลํ   มยฺหเมว   สาวกานํ   ทินฺนํ
มหปฺผลํ   นาญฺเญสํ   สาวกานํ   ทินฺนํ   มหปฺผลนฺติ   กจฺจิ  เต  โภโต
โคตมสฺส   วุตฺตวาทิโน   น   จ  ภวนฺตํ  โคตมํ  อภูเตน  อพฺภาจิกฺขนฺติ
ธมฺมสฺส   จานุธมฺมํ  พฺยากโรนฺติ  น  จ  โกจิ  สหธมฺมิโก  วาทานุปาโต
คารยฺหํ ฐานํ อาคจฺฉติ อนพฺภกฺขาตุกามา หิ มยํ ภวนฺตํ โคตมนฺติ ฯ
     {๔๙๗.๑}   เย  เต  วจฺฉ  เอวมาหํสุ  สมโณ  โคตโม  เอวมาห
มยฺหเมว    ทานํ    ทาตพฺพํ    ฯเปฯ    นาญฺเญสํ   สาวกานํ   ทินฺนํ
มหปฺผลนฺติ   น   เม   เต   วุตฺตวาทิโน   อพฺภาจิกฺขนฺติ   จ  ปน  มํ
เต  อสตา  อภูเตน  โย  โข  วจฺฉ  ปรํ  ทานํ ททนฺตํ วาเรติ โส ติณฺณํ
อนุตรายกโร   โหติ   ติณฺณํ   ปาริปนฺถิโก   กตเมสํ   ติณฺณํ   ทายกสุส
ปุญฺญนฺตรายกโร     โหติ     ปฏิคฺคาหกานํ    ลาภนฺตรายกโร    โหติ
ปุพฺเพว  โข  ปนสฺส  อตฺตา  ขโต  จ  โหติ  อุปหโต  จ  โย โข วจฺฉ
ปรํ   ทานํ   ททนฺตํ   วาเรติ   โส  อิเมสํ  ติณฺณํ  อนฺตรายกโร  โหติ
ติณฺณํ ปาริปนฺถิโก ฯ
     {๔๙๗.๒}   อหํ  โข  ปน วจฺฉ เอวํ วทามิ เยปิ เต จนฺทนิกาย วา
โอลิคฺคลฺเล  วา  ปาณา  ตตฺรปิ  โย  ถาลิโธวนํ  วา  สราวโธวนํ  วา
ฉฑฺเฑติ  เย  ตตฺถ  ปาณา  เต  เตน  ๑-  ยาเปนฺตูติ  ตโตนิทานํ  อหํ
วจฺฉ  ปุญฺญสฺส  อาคมํ  วทามิ  โก  ปน  วาโท  มนุสฺสภูเต  ฯ  อปิจาหํ
วจฺฉ  สีลวโต  ทินฺนํ  มหปฺผลํ  วทามิ  โน  ตถา ทุสฺสีเล ๒- โส จ โหติ
ปญฺจงฺควิปฺปหีโน    ปญฺจงฺคสมนฺนาคโต    กตมานิ   ปญฺจงฺคานิ   ปหีนานิ
โหนฺติ  กามจฺฉนฺโท  ปหีโน  โหติ  พฺยาปาโท  ปหีโน  โหติ ถีนมิทฺธํ ปหีนํ
โหติ   อุทฺธจฺจกุกฺกุจฺจํ   ปหีนํ   โหติ   วิจิกิจฺฉา   ปหีนา  โหติ  อิมานิ
ปญฺจงฺคานิ   ปหีนานิ   โหนฺติ   กตเมหิ   ปญฺจงฺเคหิ  สมนฺนาคโต  โหติ
อเสเขน   สีลกฺขนฺเธน   สมนฺนาคโต   โหติ   อเสเขน  สมาธิกฺขนฺเธน
สมนฺนาคโต  โหติ  อเสเขน  ปญฺญากฺขนฺเธน  สมนฺนาคโต  โหติ อเสเขน
วิมุตฺติกฺขนฺเธน   สมนฺนาคโต   โหติ   อเสเขน  วิมุตฺติญาณทสฺสนกฺขนฺเธน
สมนฺนาคโต    โหติ    อิเมหิ   ปจฺจงฺเคหิ   สมนฺนาคโต   โหติ   อิติ
ปญฺจงฺควิปฺปหีเน ปญฺจงฺคสมนฺนาคเต ทินฺนํ มหปฺผลนฺติ วทามีติ ฯ
         อิติ กณฺหาสุ เสตาสุ         โรหิณีสุ หรีสุ วา
         กมฺมาสาสุ สรูปาสุ          โคสุ ปาเรวตาสุ วา
@เชิงอรรถ:  ยุ. เยน ฯ    ม. ทุสฺสีลสฺส ฯ
         ยาสุกาสุจิ ๑- เอตาสุ        ทนฺโต ชายติ ปุงฺคโว
         โธรโยฺห พลสมฺปนฺโน     กลฺยาณชวนิกฺกโม
         ตเมว ภาเร ยุญฺชนฺติ        นาสฺส วณฺณํ ปริกฺขเร
         เอวเมว มนุสฺเสสุ             ยสฺมึกสฺมิญฺจิ ชาติยํ ๒-
         ขตฺติเย พฺราหฺมเณ เวสฺเส   สุทฺเท จณฺฑาลปุกฺกุเส
         ยาสุกาสุจิ เอตาสุ             ทนฺโต ชายติ สุพฺพโต
         ธมฺมฏฺโฐ สีลสมฺปนฺโน    สจฺจวาที หิรีมโน
         ปหีนชาติมรโณ               พฺรหฺมจริยสฺส เกวลี
         ปนฺนภาโร วิสํยุตฺโต         กตกิจฺโจ อนาสโว
         ปารคู สพฺพธมฺมานํ          อนุปาทาย นิพฺพุโต
         ตสฺมึ เว ๓- วิรเช เขตฺเต   วิปุลา โหติ ทกฺขิณา ฯ
         พาลา จ อวิชานนฺตา        ทุมฺเมธา อสฺสุตาวิโน
         พหิทฺธา ททนฺติ ทานานิ ๔-   นหิ สนฺเต อุปาสเร ฯ
         เย จ สนฺเต อุปาเสนฺติ       สปฺปญฺเญ ธีรสมฺมเต
         สทฺธา จ เนสํ สุคเต          มูลชาตา ปติฏฺฐิตา
         เทวโลกญฺจ เต ยนฺติ        กุเล วา อิธ ชายเร
         อนุปุพฺเพน นิพฺพานํ        อธิคจฺฉนฺติ ปณฺฑิตาติ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๐ หน้าที่ ๒๐๔-๒๐๗. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=20&A=4255&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=20&A=4255&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=20&item=497&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=20&siri=102              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=20&i=497              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=15&A=3643              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=15&A=3643              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๐ https://84000.org/tipitaka/read/?index_20 https://84000.org/tipitaka/english/?index_20

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]