ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๙ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๑ สุตฺต. สํ. มหาวารวคฺโค

     [๗๖๓]   เอวมฺเม   สุตํ   เอกํ   สมยํ  ภควา  สุมฺเภสุ  วิหรติ
เสทกนฺนาม   สุมฺภานํ   นิคโม  ฯ  ตตฺร  โข  ภควา  ภิกฺขู  อามนฺเตสิ
ภิกฺขโวติ   ฯ   ภทนฺเตติ   เต   ภิกฺขู  ภควโต  ปจฺจสฺโสสุํ  ฯ  ภควา
เอตทโวจ
     [๗๖๔]   เสยฺยถาปิ   ภิกฺขเว  ชนปทกลฺยาณี  ชนปทกลฺยาณีติ  โข
ภิกฺขเว  มหาชนกาโย  สนฺนิปเตยฺย  ฯ  สา  โข  ปน  ๑- ชนปทกลฺยาณี
ปรมปาสาวินี    นจฺเจ    ปรมปาสาวินี   คีเต   ชนปทกลฺยาณี   นจฺจติ
คายตีติ  โข  ภิกฺขเว  ภิยฺโยโส  มตฺตาย  มหาชนกาโย  สนฺนิปเตยฺย  ฯ
อถ  ปุริโส  อาคจฺเฉยฺย  ชีวิตุกาโม  อมริตุกาโม  สุขกาโม  ทุกฺขปฏิกูโล
ตเมนํ   เอวํ   วเทยฺย   อยนฺเต  อมฺโภ  ปุริส  สมติตฺติโก  เตลปตฺโต
อนฺตเรน     จ     มหาสมชฺชํ     อนฺตเรน    จ    ชนปทกลฺยาณิยา
ปริหริตพฺโพ   ฯ   ปุริโส   จ   เตน   อุกฺขิตฺตาสิโก  ปิฏฺฐิโต  ปิฏฺฐิโต
อนุพนฺธิสฺสติ   ยตฺเถว   นํ  โถกํปิ  ฉฑฺเฑสฺสสิ  ๒-  ตตฺเถว  เต  สิโร
ปาติสฺสตีติ  ฯ  ตํ  กึ  มญฺญถ  ภิกฺขเว  อปิ  นุ  โส ปุริโส อมุํ เตลปตฺตํ
อมนสิกริตฺวา พหิทฺธา ปมาทํ อาหเรยฺยาติ ฯ โน เหตํ ภนฺเต ฯ
     [๗๖๕]   อุปมา  โข  มฺยายํ  ภิกฺขเว  กตา  อตฺถสฺส  วิญฺญาปนาย
อยเมเวตฺถ   ๓-   อตฺโถ   ฯ   สมติตฺติโก  เตลปตฺโตติ  โข  ภิกฺขเว
กายคตาย เอตํ สติยา อธิวจนํ ฯ
     [๗๖๖]   ตสฺมา  ติห  ภิกฺขเว  เอวํ  สิกฺขิตพฺพํ กายคตา สติ [๔]-
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. ปนสฺส ฯ  ม. ยุ. ฉฑฺเฑสฺสติ ฯ  ม. ยุ. ---เจเวตฺถ ฯ
@ ม. ยุ. โน ฯ
ภาวิตา   ภวิสฺสติ   พหุลีกตา   ยานีกตา   วตฺถุกตา  อนุฏฺฐิตา  ปริจิตา
สุสมารทฺธาติ ฯ เอวญฺหิ โว ๑- ภิกฺขเว สิกฺขิตพฺพนฺติ ฯ
                    นาฬนฺทวคฺโค ทุติโย ฯ
                        ตสฺสุทฺทานํ
         มหาปุริโส นาฬนฺทํ          จุนฺโท เจลญฺจ พาหิโย
         อุตฺติโย อริโย พฺรหฺมา       ทฺวเยน ๒- เสทเกน จาติ ฯ
                      -----------
@เชิงอรรถ:  ม. โข ฯ  ม. ยุ. เสทกํ ชนปเทน จาติ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๙ หน้าที่ ๒๒๖-๒๒๗. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=19&A=4380&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=19&A=4380&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=19&item=763&items=4              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=19&siri=150              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=19&i=763              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=13&A=6596              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=13&A=6596              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๙ https://84000.org/tipitaka/read/?index_19 https://84000.org/tipitaka/english/?index_19

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]