ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๗ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๙ สุตฺต. สํ. ขนฺธวารวคฺโค

          ขนฺธสํยุตฺตสฺส มชฺฌิมปณฺณาสเก เถรวคฺโค จตุตฺโถ
     [๑๙๓]   สาวตฺถิยํ  วิหรติ  ฯ  อาราเม  ฯ  ตตฺร  โข  อายสฺมา
อานนฺโท   ภิกฺขู  อามนฺเตสิ  อาวุโส  ภิกฺขเวติ  ๑-  ฯ  อาวุโสติ  โข
เต   ภิกฺขู   อายสฺมโต  อานนฺทสฺส  ปจฺจสฺโสสุํ  ฯ  อายสฺมา  อานนฺโท
เอตทโวจ   ปุณฺโณ   นาม   อาวุโส   อายสฺมา  มนฺตานีปุตฺโต  อมฺหากํ
นวกานํ  สตํ  พหูปกาโร  โหติ  โส  อเมฺห  อิมินา  โอวาเทน  โอวทติ
อุปาทาย   อาวุโส   อานนฺท   อสฺมีติ  โหติ  โน  อนุปาทาย  ฯ  กิญฺจ
อุปาทาย   อสฺมีติ   โหติ   โน   อนุปาทาย  ฯ  รูปํ  อุปาทาย  อสฺมีติ
โหติ   โน  อนุปาทาย  ฯ  เวทนํ  ฯ  สญฺญํ  ฯ  สงฺขาเร  ฯ  วิญฺญาณํ
อุปาทาย อสฺมีติ โหติ โน อนุปาทาย ฯ
     {๑๙๓.๑}   เสยฺยถาปิ  อาวุโส  อานนฺท  อิตฺถี  วา  ปุริโส  วา
ทหโร  ๒-  ยุวา  มณฺฑนกชาติโก  อาทาเส  วา  ปริสุทฺเธ  ปริโยทาเต
อจฺเฉ   วา   อุทกปตฺเต   สกํ   มุขนิมิตฺตํ   ปจฺจเวกฺขมาโน  อุปาทาย
ปสฺเสยฺย  โน  อนุปาทาย  ฯ  เอวเมว โข อาวุโส อานนฺท รูปํ อุปาทาย
อสฺมีติ  โหติ  โน  อนุปาทาย  ฯ  เวทนํ  ฯ สญฺญํ ฯ สงฺขาเร ฯ วิญฺญาณํ
อุปาทาย อสฺมีติ โหติ โน อนุปาทาย ฯ
     {๑๙๓.๒}   ตํ   กึ   มญฺญสิ   อาวุโส  อานนฺท  รูปํ  นิจฺจํ  วา
อนิจฺจํ   วาติ   ฯ   อนิจฺจํ   อาวุโส   ฯ   เวทนา   ฯ   สญฺญา  ฯ
สงฺขารา    ฯ    วิญฺญาณํ   นิจฺจํ   วา   อนิจฺจํ   วาติ   ฯ   อนิจฺจํ
อาวุโส    ฯเปฯ   ตสฺมา   ติห   ฯ   เอวํ   ปสฺสํ   ฯเปฯ   นาปรํ
@เชิงอรรถ:  ยุ. ภิกฺขโว ฯ   โป. ทหโร วา ยุวา วา ฯ
อิตฺถตฺตายาติ   ปชานาติ   ๑-   ฯ   ปุณฺโณ   นาม  อาวุโส  อายสฺมา
มนฺตานีปุตฺโต   อมฺหากํ   นวกานํ   สตํ   พหูปกาโร  โหติ  โส  อเมฺห
อิมินา   โอวาเทน   โอวทติ   อิมํ  ๒-  ปน  เม  อายสฺมโต  ปุณฺณสฺส
มนฺตานีปุตฺตสฺส ธมฺมเทสนํ สุตฺวา ธมฺโม อภิสมิโตติ ๓- ฯ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๗ หน้าที่ ๑๒๘-๑๒๙. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=17&A=2601&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=17&A=2601&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=17&item=193&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=17&siri=83              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=17&i=193              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=12&A=7446              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=12&A=7446              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๗ https://84000.org/tipitaka/read/?index_17 https://84000.org/tipitaka/english/?index_17

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]