ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้า คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๖ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๘ สุตฺต. สํ. นิทานวคฺโค

     [๗๒๕]   เอวมฺเม   สุตํ   เอกํ  สมยํ  ภควา  สาวตฺถิยํ  วิหรติ
เชตวเน  อนาถปิณฺฑิกสฺส  อาราเม  ฯ  อถ  โข  เทฺว  ภิกฺขู  สหายกา
อายสฺมโต  มหากปฺปินสฺส  สทฺธิวิหาริโน  ๒-  เยน  ภควา  เตนุปสงฺกมึสุ
อุปสงฺกมิตฺวา ๓- ฯ
     [๗๒๖]   อทฺทสา   โข  ภควา  เต  ภิกฺขู  ทูรโตว  อาคจฺฉนฺเต
ทิสฺวาน   ภิกฺขู   อามนฺเตสิ  ปสฺสถ  โน  ตุเมฺห  ภิกฺขเว  เอเต  เทฺว
ภิกฺขู   สหายเก   อาคจฺฉนฺเต   มหากปฺปินสฺส  สทฺธิวิหาริโนติ  ฯ  เอวํ
ภนฺเต   ฯ   เอเต   โข   ภิกฺขเว   ภิกฺขู  มหิทฺธิกา  มหานุภาวา  น
จ   สา   สมาปตฺติ   สุลภรูปา   ยา   เตหิ   ภิกฺขูหิ  อสมาปนฺนปุพฺพา
ยสฺส   จตฺถาย   กุลปุตฺตา   สมฺมเทว   อคารสฺมา  อนคาริยํ  ปพฺพชนฺติ
ตทนุตฺตรํ    พฺรหฺมจริยปริโยสานํ    ทิฏฺเฐว    ธมฺเม    สยํ   อภิญฺญา
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. สพฺพมโหรตฺตึ ฯ   ยุ. สทฺธิวิหาริกา ฯ   ม. ยุ. อยํ ปาโฐ นตฺถิ ฯ
สจฺฉิกตฺวา อุปสมฺปชฺช วิหรนฺตีติ ฯ
     [๗๒๗]   อิทมโวจ   ภควา   อิทํ   วตฺวาน   สุคโต   อถาปรํ
เอตทโวจ สตฺถา
       สหายา วติเม ภิกฺขู         จิรรตฺตํ สเมนิกา ๑-
       สเมติ เนสํ สทฺธมฺโม       ธมฺเม พุทฺธปฺปเวทิเต
       สุวินีตา กปฺปิเนน           ธมฺเม อริยปฺปเวทิเต
       ธาเรนฺติ อนฺติมํ เทหํ       เชตฺวา มารํ สวาหนนฺติ ๒- ฯ ทฺวาทสมํ ฯ
                 ภิกฺขุสํยุตฺตํ นวมํ สมตฺตํ ฯ
                      ตสฺสุทฺทานํ
       โกลิโต อุปติสฺโส จ        ฆโฏ จาปิ ปวุจฺจติ
       นโว สุชาโต ภทฺที จ      วิสาขนนฺโท ติสฺโส จ
       เถรนาโม จ กปฺปิโน      สหาเยน จ ทฺวาทสาติ ฯ
                 นิทานวคฺคสฺส สํยุตฺตโก
                     ตสฺส อุทฺทานํ
       อภิสมยธาตุสํยุตฺตํ ๓-        อนมตคฺเคน กสฺสปํ
       สกฺการราหุลลกฺขโณ-      ปมฺมภิกฺขุโน นิทาโน ๔-
       ทุติโย เตน ปวุจฺจตีติ ฯ
                 นิทานวคฺคสํยุตฺตํ สมตฺตํ ฯ
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. สเมติกา ฯ   ม. สวาหินินฺติ ฯ   ม. ยุ. นิทานาภิสมยธาตุ ฯ
@ ม. ยุ. สกฺการราหุลลกฺขโณ โอปมฺม ภิกฺขุนา วคฺโค ฯ

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๖ หน้าที่ ๓๓๑-๓๓๒. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=16&A=6667&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=16&A=6667&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=16&item=725&items=3              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=16&siri=240              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=16&i=725              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=12&A=6005              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=12&A=6005              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๖ https://84000.org/tipitaka/read/?index_16 https://84000.org/tipitaka/english/?index_16

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้า คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]