ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๕ ภาษาบาลี อักษรไทย พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๕ วินย. มหาวคฺโค (๒)

     [๖๑]   อถโข   ภควา   พาราณสิยํ  ยถาภิรนฺตํ  วิหริตฺวา  เยน
อนฺธกวินฺทํ    เตน    จาริกํ    ปกฺกามิ   มหตา   ภิกฺขุสงฺเฆน   สทฺธึ
อฑฺฒเตลเสหิ  ภิกฺขุสเตหิ  ฯ  เตน  โข  ปน  สมเยน  ชานปทา มนุสฺสา
พหุํ   โลณมฺปิ   เตลมฺปิ   ตณฺฑุลมฺปิ   ขาทนียมฺปิ  สกเฏสุ  อาโรเปตฺวา
พุทฺธปฺปมุขสฺส   ภิกฺขุสงฺฆสฺส   ๑-   ปิฏฺฐิโต   ปิฏฺฐิโต  อนุพทฺธา  โหนฺติ
ยทา    ปฏิปาฏึ   ลภิสฺสาม   ตทา   ภตฺตํ   กริสฺสามาติ   ปญฺจมตฺตานิ
จ   วิฆาสาทสตานิ   ฯ   อถโข   ภควา  อนุปุพฺเพน  จาริกํ  จรมาโน
เยน อนฺธกวินฺทํ ตทวสริ ฯ
     {๖๑.๑}   อถโข   อญฺญตรสฺส   พฺราหฺมณสฺส  ปฏิปาฏึ  อลภนฺตสฺส
เอตทโหสิ  อธิกานิ  ๒-  โข  เม  เทฺว มาสานิ พุทฺธปฺปมุขํ ภิกฺขุสงฺฆํ ๓-
อนุพทฺธสฺส  ๔-  ยทา  ปฏิปาฏึ  ลภิสฺสามิ  ตทา ภตฺตํ กริสฺสามีติ น จ เม
ปฏิปาฏิ  ลพฺภติ  อหญฺจมฺหิ  เอกโก  ๕-  พหุ  จ เม ฆราวาสตฺโถ หายติ
ยนฺนูนาหํ  ภตฺตคฺคํ  โอโลเกยฺยํ  ยํ  ภตฺตคฺเค  นาสฺส ตํ ปฏิยาเทยฺยนฺติ ฯ
อถโข   โส  พฺราหฺมโณ  ภตฺตคฺคํ  โลโลเกนฺโต  เทฺว  นาทฺทส  ยาคุญฺจ
@เชิงอรรถ:  สี. สงฺฆสฺส ฯ  ม. ยุ. อตีตานิ ฯ  สี. สงฺฆํ ฯ
@ โป. ม. อนุพนฺธนฺตสฺส ฯ  ม. เอกตฺตโก ฯ
มธุโคฬกญฺจ    ฯ   อถโข   โส   พฺราหฺมโณ   เยนายสฺมา   อานนฺโท
เตนุปสงฺกมิ    อุปสงฺกมิตฺวา    อายสฺมนฺตํ   อานนฺทํ   เอตทโวจ   อิธ
เม   โภ   อานนฺท   ปฏิปาฏึ   อลภนฺตสฺส   เอตทโหสิ   อธิกานิ  โข
เม   เทฺว   มาสานิ   พุทฺธปฺปมุขํ  ภิกฺขุสงฺฆํ  อนุพทฺธสฺส  ยทา  ปฏิปาฏึ
ลภิสฺสามิ   ตทา   ภตฺตํ   กริสฺสามีติ   น   จ   เม   ปฏิปาฏิ  ลพฺภติ
อหญฺจมฺหิ   เอกโก   พหุ   จ   เม   ฆราวาสตฺโถ   หายติ  ยนฺนูนาหํ
ภตฺตคฺคํ    โอโลเกยฺยํ    ยํ   ภตฺตคฺเค   นาสฺส   ตํ   ปฏิยาเทยฺยนฺติ
โส   โข   อหํ   โภ   อานนฺท  ภตฺตคฺคํ  โอโลเกนฺโต  เทฺว  นาทฺทสํ
ยาคุญฺจ   มธุโคฬกญฺจ   สจาหํ   โภ   อานนฺท   ปฏิยาเทยฺยํ   ยาคุญฺจ
มธุโคฬกญฺจ   ปฏิคฺคณฺเหยฺย   เม   ภวํ  โคตโมติ  ฯ  เตนหิ  พฺราหฺมณ
ภควนฺตํ ปฏิปุจฺฉิสฺสามีติ ๑- ฯ
     {๖๑.๒}   อถโข  อายสฺมา อานนฺโท ภควโต เอตมตฺถํ อาโรเจสิ ฯ
เตนหิ   อานนฺท   ปฏิยาเทตูติ   ฯ   เตนหิ  พฺราหฺมณ  ปฏิยาเทหีติ  ฯ
อถโข   โส   พฺราหฺมโณ   ตสฺสา   รตฺติยา   อจฺจเยน  ปหูตํ  ยาคุญฺจ
มธุโคฬกญฺจ    ปฏิยาทาเปตฺวา    ภควโต    อุปนาเมสิ    ปฏิคฺคณฺหาตุ
เม  ภวํ  โคตโม  ยาคุญฺจ  มธุโคฬกญฺจาติ  ฯ  เตนหิ  พฺราหฺมณ  ภิกฺขูนํ
เทหีติ  ฯ  ภิกฺขู  กุกฺกุจฺจายนฺตา  น  ปฏิคฺคณฺหนฺติ  ฯ  ปฏิคฺคณฺหถ ภิกฺขเว
ปริภุญฺชถาติ ฯ
     {๖๑.๓}   อถโข  โส  พฺราหฺมโณ  พุทฺธปฺปมุขํ  ภิกฺขุสงฺฆํ  ปหูตาย
ยาคุยา  จ  มธุโคฬเกน  จ  สหตฺถา สนฺตปฺเปตฺวา สมฺปวาเรตฺวา ภควนฺตํ
โธตหตฺถํ  โอนีตปตฺตปาณึ  [๒]-  เอกมนฺตํ นิสีทิ ฯ เอกมนฺตํ นิสินฺนํ โข ตํ
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. ปุจฺฉิสฺสามีติ ฯ  ม. อภิวาเทตฺวา ฯ
พฺราหฺมณํ    ภควา   เอตทโวจ   ทสยิเม   ๑-   พฺราหฺมณ   อานิสํสา
ยาคุยา  กตเม  ทส  ยาคุํ  เทนฺโต  อายุํ  เทติ  วณฺณํ  เทติ  สุขํ เทติ
พลํ    เทติ   ปฏิภาณํ   เทติ   ยาคุ   ปีตา   ขุทํ   ปฏิหนติ   ปิปาสํ
ปฏิวิโนเทติ   ๒-   วาตํ   อนุโลเมติ  วตฺถึ  โสเธติ  ๓-  อามาวเสสํ
ปาเจติ อิเม โข พฺราหฺมณ ทสานิสํสา ยาคุยาติ ฯ
     [๖๒]   โย สญฺญตานํ ปรทตฺตโภชินํ
                กาเลน สกฺกจฺจ ๔- ททาติ ยาคุํ
                ทสสฺส ฐานานิ อนุปฺปเวจฺฉติ
                อายุญฺจ วณฺณญฺจ สุขํ พลญฺจ
                ปฏิภาณมสฺส อุปชายเต ๕- ตโต
                ขุทํ ปิปาสํ ๖- พฺยปเนติ วาตํ
                โสเธติ วตฺถึ ปริณาเมติ ภตฺตํ ฯ
                เภสชฺชเมตํ สุคเตน วณฺณิตํ ฯ
                ตสฺมา หิ ยาคุํ อลเมว ทาตุํ
                นิจฺจํ มนุสฺเสน สุขตฺถิเกน
                ทิพฺพานิ วา ปตฺถยตา สุขานิ
                มนุสฺสโสภคฺคตมิจฺฉตา ๗- วาติ ฯ
     [๖๓]   อถโข  ภควา  ตํ  พฺราหฺมณํ  อิมาหิ  คาถาหิ  อนุโมทิตฺวา
อุฏฺฐายาสนา   ปกฺกามิ   ฯ   อถโข  ภควา  เอตสฺมึ  นิทาเน  เอตสฺมึ
@เชิงอรรถ:  สี. ทส อิเม ฯ ม. ยุ. ทสิเม ฯ  ม. วิเนติ ฯ  โป. ปริโสเธติ ฯ  โป. ยุ.
@สกฺกจฺจํ ฯ  ยุ. อุปาชายติ ฯ  โป. ขุทฺทํ ปิปาสญฺจ ฯ ม. ขุทฺทํ
@ปิปาสญฺจาปเนติ ฯ ยุ. ขุทํ ปิปาสญฺจ ฯ  โป. ม. --โสภาคฺย-- ฯ
ปกรเณ   ๑-  ธมฺมึ  กถํ  กตฺวา  ภิกฺขู  อามนฺเตสิ  อนุชานามิ  ภิกฺขเว
ยาคุญฺจ มธุโคฬกญฺจาติ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๕ หน้าที่ ๗๖-๗๙. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=5&A=1580&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=5&A=1580&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=5&item=61&items=3              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=5&siri=15              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=5&i=61              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=3&A=3993              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=3&A=3993              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๕ https://84000.org/tipitaka/read/?index_5 https://84000.org/tipitaka/english/?index_5

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]