ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๒ วินย. มหาวิภงฺโค (๒)
     [๗๒๗]   เตน  สมเยน  พุทฺโธ  ภควา  สาวตฺถิยํ  วิหรติ เชตวเน
อนาถปิณฺฑิกสฺส   อาราเม   ฯ   เตน   โข   ปน   สมเยน  สาวตฺถิยํ
อญฺญตรสฺส   ปูคสฺส   สงฺฆสฺส   สจีวรภตฺตํ   ปฏิยตฺตํ   โหติ  โภเชตฺวา
จีวเรน   อจฺฉาเทสฺสามาติ   ฯ   อถโข   ฉพฺพคฺคิยา  ภิกฺขู  เยน  โส
ปูโค   เตนุปสงฺกมึสุ   อุปสงฺกมิตฺวา   ตํ   ปูคํ   เอตทโวจุํ  เทถาวุโส
อิมานิ  จีวรานิ  อิเมสํ  ภิกฺขูนนฺติ  ฯ  น  มยํ  ภนฺเต  ทสฺสาม  อมฺหากํ
สงฺฆสฺส   อนุวสฺสํ   สจีวรภิกฺขา   ปญฺญตฺตาติ  ฯ  พหู  อาวุโส  สงฺฆสฺส
ทายกา    พหู    สงฺฆสฺส   ภตฺตา   อิเม   ตุเมฺห   นิสฺสาย   ตุเมฺห
สมฺปสฺสนฺตา   อิธ   วิหรนฺติ   ตุเมฺห   เจ   อิเมสํ   น   ทสฺสถ  อถ
โกจรหิ อิเมสํ ทสฺสติ เทถาวุโส อิมานิ จีวรานิ อิเมสํ ภิกฺขูนนฺติ ฯ
     {๗๒๗.๑}   อถโข  โส  ปูโค  ฉพฺพคฺคิเยหิ  ภิกฺขูหิ  นิปฺปีฬิยมาโน
ยถาปฏิยตฺตํ  จีวรํ  ฉพฺพคฺคิยานํ  ภิกฺขูนํ  ทตฺวา  สงฺฆํ  ภตฺเตน  ปริวิสิ ฯ
เย   เต  ภิกฺขู  ชานนฺติ  สงฺฆสฺส  สจีวรภตฺตํ  ปฏิยตฺตํ  น  จ  ชานนฺติ
ฉพฺพคฺคิยานํ   ภิกฺขูนํ   ทินฺนนฺติ   เต   เอวมาหํสุ   โอโณเชถ  อาวุโส
สงฺฆสฺส    จีวรนฺติ   ฯ   นตฺถิ   ภนฺเต   ยถาปฏิยตฺตํ   จีวรํ   อยฺยา
ฉพฺพคฺคิยา    อยฺยานํ    ฉพฺพคฺคิยานํ    ปริณาเมนฺตีติ   ฯ   เย   เต
ภิกฺขู   อปฺปิจฺฉา   ฯเปฯ   เต  อุชฺฌายนฺติ  ขียนฺติ  วิปาเจนฺติ  กถํ  หิ
นาม    ฉพฺพคฺคิยา   ภิกฺขู   ชานํ   สงฺฆิกํ   ลาภํ   ปริณตํ   ปุคฺคลสฺส
ปริณาเมสฺสนฺตีติ   ฯเปฯ   สจฺจํ   กิร   ตุเมฺห   ภิกฺขเว  ชานํ  สงฺฆิกํ
ลาภํ   ปริณตํ   ปุคฺคลสฺส   ปริณาเมถาติ  ฯ  สจฺจํ  ภควาติ  ฯ  วิครหิ
พุทฺโธ   ภควา   กถํ  หิ  นาม  ตุเมฺห  โมฆปุริสา  ชานํ  สงฺฆิกํ  ลาภํ
ปริณตํ    ปุคฺคลสฺส    ปริณาเมสฺสถ    เนตํ   โมฆปุริสา   อปฺปสนฺนานํ
วา   ปสาทาย   ปสนฺนานํ   วา   ภิยฺโยภาวาย   ฯเปฯ  เอวญฺจ  ปน
ภิกฺขเว อิมํ สิกฺขาปทํ อุทฺทิเสยฺยาถ
     {๗๒๗.๒}   โย  ปน  ภิกฺขุ  ชานํ  สงฺฆิกํ  ลาภํ  ปริณตํ  ปุคฺคลสฺส
ปริณาเมยฺย ปาจิตฺติยนฺติ ฯ



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๔๗๘-๔๗๙. http://84000.org/tipitaka/read/pali_item_s.php?book=2&item=727&items=1&modeTY=2&mode=bracket              อ่านโดยใช้เนื้อความเป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_item_s.php?book=2&item=727&items=1&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=2&item=727&items=1&modeTY=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=2&item=727&items=1&modeTY=2&mode=bracket              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=2&i=727              The Pali Atthakatha in Thai :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=2&A=10124              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=2&A=10124              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒ http://84000.org/tipitaka/read/?index_2

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :