ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๗ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๙ สุตฺต. สํ. ขนฺธวารวคฺโค
     [๓๖๗]   เอกํ  สมยํ  ภควา สาวตฺถิยํ วิหรติ เชตวเน อนาถปิณฺฑิกสฺส
อาราเม   ฯ   อถ   โข  อายสฺมา  ราโธ  เยน  ภควา  เตนุปสงฺกมิ
อุปสงฺกมิตฺวา     ภควนฺตํ     อภิวาเทตฺวา    เอกมนฺตํ    นิสีทิ    ฯ
เอกมนฺตํ   นิสินฺโน   โข  อายสฺมา  ราโธ  ภควนฺตํ  เอตทโวจ  สตฺโต
สตฺโตติ    ภนฺเต    วุจฺจติ   กิตฺตาวตา   นุ   โข   ภนฺเต   สตฺโตติ
วุจฺจตีติ  ฯ  รูเป  โข  ราธ  โย  ฉนฺโท  โย  ราโค  ยา  นนฺทิ  ยา
ตณฺหา   ตตฺร   สตฺโต   ตตฺร   วิสตฺโต   ตสฺมา   สตฺโตติ  วุจฺจติ  ฯ
เวทนาย   ฯ   สญฺญาย   ฯ   สงฺขาเรสุ   ฯ   วิญฺญาเณ  โย  ฉนฺโท
โย   ราโค   ยา   นนฺทิ   ยา   ตณฺหา  ตตฺร  สตฺโต  ตตฺร  วิสตฺโต
ตสฺมา สตฺโตติ วุจฺจติ ฯ
     {๓๖๗.๑}   เสยฺยถาปิ  ราธ  กุมารกา  วา  กุมาริกาโย  ๓- วา
ปํสฺวาคารเกหิ    กีฬนฺตา    ๔-    ยาวกีวญฺจ   เตสุ   ปํสฺวาคารเกสุ
อวีตราคา   โหนฺติ   อวีตจฺฉนฺทา  อวีตเปมา  อวีตปิปาสา  อวีตปริฬาหา
อวีตตณฺหา    ตาวตานิ    ปํสฺวาคารกานิ   อาลยนฺติ   เกฬายนฺติ   ๕-
@เชิงอรรถ:  สี. ม. อจฺจยาสิ ฯ อ. อจฺจสา ฯ   ม. ยุ. นิพฺพานปรายนนฺติ ทิสฺสติ ฯ
@ ยุ. กุมาริโย ฯ   ม. ยุ. กิฬนฺติ ฯ   สี. อลฺลียนฺติ ฯ อ. กีฬายนฺติ ฯ
ธนายนฺติ   มมายนฺติ   ยโต  จ  โข  ราธ  กุมารกา  วา  กุมาริกาโย
วา   เตสุ   ปํสฺวาคารเกสุ   วีตราคา   โหนฺติ   วีตจฺฉนฺทา  วีตเปมา
วีตปิปาสา   วีตปริฬาหา   วีตตณฺหา   อถ   โข   ตานิ  ปํสฺวาคารกานิ
หตฺเถหิ   จ   ปาเทหิ   จ  วิกิรนฺติ  วิธมนฺติ  วิทฺธํเสนฺติ  วิกีฬนิกํ  ๑-
กโรนฺติ  ฯ  เอวเมว  โข  ราธ  ตุเมฺหปิ  รูปํ  วิกิรถ  วิธมถ วิทฺธํเสถ
วิกีฬนิกํ    กโรถ    ตณฺหกฺขยาย   ปฏิปชฺชถ   เวทนํ   วิกิรถ   วิธมถ
วิทฺธํเสถ    วิกีฬนิกํ    กโรถ    ตณฺหกฺขยาย    ปฏิปชฺชถ   สญฺญํ   ฯ
สงฺขาเร   วิกิรถ   วิธมถ   วิทฺธํเสถ   วิกีฬนิกํ   กโรถ   ตณฺหกฺขยาย
ปฏิปชฺชถ    วิญฺญาณํ    วิกิรถ    วิธมถ   วิทฺธํเสถ   วิกีฬนิกํ   กโรถ
ตณฺหกฺขยาย ปฏิปชฺชถ ฯ ตณฺหกฺขโย หิ ราธ นิพฺพานนฺติ ฯ



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๗ หน้าที่ ๒๓๒-๒๓๓. http://84000.org/tipitaka/read/pali_item_s.php?book=17&item=367&items=1&modeTY=2              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_item_s.php?book=17&item=367&items=1&modeTY=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=17&item=367&items=1&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=17&item=367&items=1&modeTY=2              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=17&i=367              The Pali Atthakatha in Thai :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=12&A=8090              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=12&A=8090              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๗ http://84000.org/tipitaka/read/?index_17

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :