ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๕ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๗ สุตฺต. สํ. สคาถวคฺโค
                                ตติยํ ธชคฺคสุตฺตํ
     [๘๖๓]   เอกํ  สมยํ ภควา สาวตฺถิยํ วิหรติ เชตวเน อนาถปิณฺฑิกสฺส
อาราเม     ฯ     ตตฺร     โข     ภควา     ภิกฺขู    อามนฺเตสิ
ภิกฺขโวติ ฯ ภทนฺเตติ เต ภิกฺขู ภควโต ปจฺจสฺโสสุํ ฯ
     [๘๖๔]   ภควา   เอตทโวจ  ภูตปุพฺพํ  ภิกฺขเว  เทวาสุรสงฺคาโม
สมุปพฺยูโฬฺห   อโหสิ   ฯ   อถ   โข   ภิกฺขเว   สกฺโก  เทวานมินฺโท
เทเว   ตาวตึเส   อามนฺเตสิ   สเจ   มาริสา  เทวานํ  สงฺคามคตานํ
อุปฺปชฺเชยฺย   ภยํ   วา   ฉมฺภิตตฺตํ   วา  โลมหํโส  วา  มเมว  ตสฺมึ
สมเย   ธชคฺคํ   อุลฺโลเกยฺยาถ   ฯ   มมญฺหิ   โว  ธชคฺคํ  อุลฺโลกยตํ
ยมฺภวิสฺสติ   ภยํ  วา  ฉมฺภิตตฺตํ  วา  โลมหํโส  วา  โส  ปหียิสฺสติ  ฯ
โน   เจ   เม   ธชคฺคํ   อุลฺโลเกยฺยาถ  อถ  ปชาปติสฺส  เทวราชสฺส
ธชคฺคํ   อุลฺโลเกยฺยาถ   ฯ   ปชาปติสฺส   หิ  โว  เทวราชสฺส  ธชคฺคํ
อุลฺโลกยตํ   ยมฺภวิสฺสติ   ภยํ   วา  ฉมฺภิตตฺตํ  วา  โลมหํโส  วา  โส
ปหียิสฺสติ ฯ
     {๘๖๔.๑}   โน  เจ  ปชาปติสฺส  เทวราชสฺส ธชคฺคํ อุลฺโลเกยฺยาถ
อถ   วรุณสฺส  เทวราชสฺส  ธชคฺคํ  อุลฺโลเกยฺยาถ  ฯ  วรุณสฺส  หิ  โว
เทวราชสฺส   ธชคฺคํ   อุลฺโลกยตํ   ยมฺภวิสฺสติ  ภยํ  วา  ฉมฺภิตตฺตํ  วา
โลมหํโส  วา  โส  ปหียิสฺสติ  ฯ  โน  เจ  วรุณสฺส  เทวราชสฺส ธชคฺคํ
อุลฺโลเกยฺยาถ   อถ   อีสานสฺส  เทวราชสฺส  ธชคฺคํ  อุลฺโลเกยฺยาถ  ฯ
อีสานสฺส   หิ   โว   เทวราชสฺส   ธชคฺคํ  อุลฺโลกยตํ  ยมฺภวิสฺสติ  ภยํ
วา   ฉมฺภิตตฺตํ   วา  โลมหํโส  วา  โส  ปหียิสฺสตีติ  ฯ  ตํ  โข  ปน
ภิกฺขเว   สกฺกสฺส   วา   เทวานมินฺทสฺส  ธชคฺคํ  อุลฺโลกยตํ  ปชาปติสฺส
วา    เทวราชสฺส   ธชคฺคํ   อุลฺโลกยตํ   วรุณสฺส   วา   เทวราชสฺส
ธชคฺคํ   อุลฺโลกยตํ   อีสานสฺส   วา   เทวราชสฺส   ธชคฺคํ  อุลฺโลกยตํ
ยมฺภวิสฺสติ   ภยํ   วา   ฉมฺภิตตฺตํ  วา  โลมหํโส  วา  โส  ปหีเยถาปิ
โนปิ   ปหีเยถ   ตํ   กิสฺส   เหตุ   สกฺโก  หิ  ภิกฺขเว  เทวานมินฺโท
อวีตราโค อวีตโทโส อวีตโมโห ภีรุ ฉมฺภี อุตฺราสี ปลายีติ ฯ
     [๘๖๕]   อหญฺจ   โข   ภิกฺขเว   เอวํ   วทามิ  สเจ  ตุมฺหากํ
ภิกฺขเว   อรญฺญคตานํ   วา   รุกฺขมูลคตานํ   วา  สุญฺญาคารคตานํ  วา
อุปฺปชฺเชยฺย   ภยํ   วา   ฉมฺภิตตฺตํ   วา  โลมหํโส  วา  มเมว  ตสฺมึ
สมเย    อนุสฺสเรยฺยาถ   อิติปิ   โส   ภควา   อรหํ   สมฺมาสมฺพุทฺโธ
วิชฺชาจรณสมฺปนฺโน     สุคโต    โลกวิทู    อนุตฺตโร    ปุริสทมฺมสารถิ
สตฺถา   เทวมนุสฺสานํ   พุทฺโธ   ภควาติ   ฯ   มมํ   หิ  โว  ภิกฺขเว
อนุสฺสรตํ   ยมฺภวิสฺสติ   ภยํ   วา   ฉมฺภิตตฺตํ  วา  โลมหํโส  วา  โส
ปหียิสฺสติ   ฯ   โน  เจ  มํ  อนุสฺสเรยฺยาถ  อถ  ธมฺมํ  อนุสฺสเรยฺยาถ
สฺวากฺขาโต    ภควตา    ธมฺโม   สนฺทิฏฺฐิโก   อกาลิโก   เอหิปสฺสิโก
โอปนยิโก   ปจฺจตฺตํ   เวทิตพฺโพ   วิญฺญูหีติ  ฯ  ธมฺมํ  หิ  โว  ภิกฺขเว
อนุสฺสรตํ   ยมฺภวิสฺสติ   ภยํ   วา   ฉมฺภิตตฺตํ  วา  โลมหํโส  วา  โส
ปหียิสฺสติ  ฯ  โน  เจ  ธมฺมํ  อนุสฺสเรยฺยาถ  อถ  สงฺฆํ  อนุสฺสเรยฺยาถ
สุปฏิปนฺโน   ภควโต   สาวกสงฺโฆ   อุชุปฏิปนฺโน   ภควโต  สาวกสงฺโฆ
ญายปฏิปนฺโน     ภควโต     สาวกสงฺโฆ    สามีจิปฏิปนฺโน    ภควโต
สาวกสงฺโฆ  ยทิทํ  จตฺตาริ  ปุริสยุคานิ  อฏฺฐ  ปุริสปุคฺคลา  เอส ภควโต
สาวกสงฺโฆ    อาหุเนยฺโย    ปาหุเนยฺโย   ทกฺขิเณยฺโย   อญฺชลิกรณีโย
อนุตฺตรํ    ปุญฺญกฺเขตฺตํ    โลกสฺสาติ   ฯ   สงฺฆํ   หิ   โว   ภิกฺขเว
อนุสฺสรตํ   ยมฺภวิสฺสติ   ภยํ   วา   ฉมฺภิตตฺตํ  วา  โลมหํโส  วา  โส
ปหียิสฺสติ   ตํ  กิสฺส  เหตุ  ตถาคโต  หิ  ภิกฺขเว  อรหํ  สมฺมาสมฺพุทฺโธ
วีตราโค     วีตโทโส     วีตโมโห    อภีรุ    อจฺฉมฺภี    อนุตฺตราสี
อปลายีติ ฯ
     [๘๖๖]   อิทมโวจ   ภควา   อิทํ   วตฺวาน   สุคโต   อถาปรํ
เอตทโวจ สตฺถา
         อรญฺเญ รุกฺขมูเล วา               สุญฺญาคาเรว ภิกฺขโว
         อนุสฺสเรถ สมฺพุทฺธํ                 ภยํ ตุมฺหาก โน สิยา
         โน เจ พุทฺธํ สเรยฺยาถ              โลกเชฏฺฐํ นราสภํ
         อถ ธมฺมํ สเรยฺยาถ                  นิยฺยานิกํ สุเทสิตํ
         โน เจ ธมฺมํ สเรยฺยาถ              นิยฺยานิกํ สุเทสิตํ
         อถ สงฺฆํ สเรยฺยาถ                  ปุญฺญกฺเขตฺตํ อนุตฺตรํ
         เอวํ พุทฺธํ สรนฺตานํ                 ธมฺมํ สงฺฆญฺจ ภิกฺขโว
         ภยํ วา ฉมฺภิตตฺตํ วา                โลมหํโส น เหสฺสตีติ ฯ



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๓๒๐-๓๒๓. http://84000.org/tipitaka/read/pali_item_s.php?book=15&item=863&items=4&modeTY=2              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_item_s.php?book=15&item=863&items=4&modeTY=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=15&item=863&items=4&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=15&item=863&items=4&modeTY=2              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=15&i=863              The Pali Atthakatha in Thai :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=11&A=8360              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=11&A=8360              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๕ http://84000.org/tipitaka/read/?index_15

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :