พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๗ ภาษาบาลี อักษรไทย
พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๙ สุตฺต. สํ. ขนฺธวารวคฺโค

     [๒๓๕]   สาวตฺถี   ฯ  อถ  โข  อายสฺมา  ราหุโล  เยน  ภควา
เตนุปสงฺกมิ   อุปสงฺกมิตฺวา   ภควนฺตํ  อภิวาเทตฺวา  เอกมนฺตํ  นิสีทิ  ฯ
เอกมนฺตํ   นิสินฺโน  โข  อายสฺมา  ราหุโล  ภควนฺตํ  เอตทโวจ  กถนฺนุ
โข   ภนฺเต   ชานโต   กถํ   ปสฺสโต   อิมสฺมิญฺจ  สวิญฺญาณเก  กาเย
พหิทฺธา จ สพฺพนิมิตฺเตสุ อหงฺการมมงฺการมานานุสยา น โหนฺตีติ ฯ
     {๒๓๕.๑}   ยงฺกิญฺจิ   ราหุล  รูปํ  อตีตานาคตปจฺจุปฺปนฺนํ  อชฺฌตฺตํ
วา  พหิทฺธา  วา โอฬาริกํ วา สุขุมํ วา หีนํ วา ปณีตํ วา ยํ ทูเร สนฺติเก
วา   สพฺพํ  รูปํ  เนตํ  มม  เนโสหมสฺมิ  น  เมโส  อตฺตาติ  เอวเมตํ
ยถาภูตํ   สมฺมปฺปญฺญาย   ปสฺสติ  ฯ  ยา  กาจิ  เวทนา  ฯ  ยา  กาจิ
สญฺญา   ฯ   เย   เกจิ  สงฺขารา  ฯ  ยงฺกิญฺจิ  วิญฺญาณํ  อตีตานาคต-
ปจฺจุปฺปนฺนํ   อชฺฌตฺตํ   วา   พหิทฺธา   วา   ฯเปฯ   สพฺพํ   วิญฺญาณํ
เนตํ   มม    เนโสหมสฺมิ   น   เมโส   อตฺตาติ   เอวเมตํ  ยถาภูตํ
สมฺมปฺปญฺญาย   ปสฺสติ   ฯ   เอวํ  โข  ราหุล  ชานโต  เอวํ  ปสฺสโต
อิมสฺมิญฺจ     สวิญฺญาณเก     กาเย    พหิทฺธา    จ    สพฺพนิมิตฺเตสุ
อหงฺการมมงฺการมานานุสยา น โหนฺตีติ ฯ
     [๒๓๖]   สาวตฺถี  ฯ  อาราเม  ฯ  เอกมนฺตํ  นิสินฺโน โข อายสฺมา
ราหุโล  ภควนฺตํ  เอตทโวจ  กถํ  นุ  โข  ภนฺเต  ชานโต  กถํ ปสฺสโต
อิมสฺมิญฺจ     สวิญฺญาณเก     กาเย    พหิทฺธา    จ    สพฺพนิมิตฺเตสุ
@เชิงอรรถ: ๑ ยุ. อภิสเมโตติ ฯ
อหงฺการมมงฺการมานาปคตํ    มานสํ   โหติ   วิธา   สมติกฺกนฺตํ   สนฺตํ
สุวิมุตฺตนฺติ   ฯ   ยงฺกิญฺจิ   ราหุล   รูปํ  อตีตานาคตปจฺจุปฺปนฺนํ  อชฺฌตฺตํ
วา  พหิทฺธา  วา  โอฬาริกํ  วา  ฯเปฯ  ยํ  ทูเร  สนฺติเก  วา  สพฺพํ
รูปํ   เนตํ   มม   เนโสหมสฺมิ  น  เมโส  อตฺตาติ  เอวเมตํ  ยถาภูตํ
สมฺมปฺปญฺญาย  ทิสฺวา  อนุปาทา  วิมุตฺโต  โหติ  ฯ  ยา  กาจิ เวทนา ฯ
ยา   กาจิ   สญฺญา   ฯ   เย   เกจิ  สงฺขารา  ฯ  ยงฺกิญฺจิ  วิญฺญาณํ
อตีตานาคตปจฺจุปฺปนฺนํ    อชฺฌตฺตํ    วา    พหิทฺธา    วา    โอฬาริกํ
วา  สุขุมํ  วา  หีนํ  วา  ปณีตํ  วา  ยํ  ทูเร สนฺติเก วา สพฺพํ วิญฺญาณํ
เนตํ   มม   เนโสหมสฺมิ   น   เมโส   อตฺตาติ   เอวเมตํ   ยถาภูตํ
สมฺมปฺปญฺญาย    ทิสฺวา   อนุปาทา   วิมุตฺโต   โหติ   ฯ   เอวํ   โข
ราหุล    ชานโต    เอวํ   ปสฺสโต   อิมสฺมิญฺจ   สวิญฺญาณเก   กาเย
พหิทฺธา     จ    สพฺพนิมิตฺเตสุ    อหงฺการมมงฺการมานาปคตํ    มานสํ
โหติ วิธา สมติกฺกนฺตํ สนฺตํ สุวิมุตฺตนฺติ ฯ
                    เถรวคฺโค จตุตฺโถ ฯ
                      ตสฺสุทฺทานํ ภวติ
         อานนฺโท ติสฺโส ยมโก          อนุราโธ จ วกฺกลิ
         อสฺสชิ เขมโก [๑]- ฉนฺโน      ราหุลา ๒- อปเร เทฺว
         เถรวคฺโคติ ๓- วุจฺจตีติ ฯ
                   -----------------
@เชิงอรรถ: ๑ โป. ทาสโกติ ทิสฺสติ ฯ  ๒ ยุ. ราหุโล ฯ โป. ราหุโล อถ เถรวคฺโค เตน
@วุจฺจตีติ ฯ ม. เถรวคฺโคติ วุจฺจตีติ นตฺถิ ฯ   ๓ ยุ. วคฺโค เตน ปวุจฺจติ ฯ

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๗ หน้าที่ ๑๖๖-๑๖๗.
https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=17&item=235&items=2
             อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :-
https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=17&item=235&items=2&mode=bracket
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :-
https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=17&item=235&items=2
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :-
https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=17&item=235&items=2
             ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :-
https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=17&i=235
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๗
https://84000.org/tipitaka/read/?index_17
https://84000.org/tipitaka/english/?index_17