พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๖ ภาษาบาลี อักษรไทย
พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๘ สุตฺต. สํ. นิทานวคฺโค

     [๖๙๐]   เอวํ  วุตฺเต  อายสฺมา  อานนฺโท  อายสฺมนฺตํ  สารีปุตฺตํ
เอตทโวจ   สตฺถุปิ   โข   เต  อาวุโส  สารีปุตฺต  วิปริณามญฺญถาภาวา
นุปฺปชฺเชยฺยุํ      โสกปริเทวทุกฺขโทมนสฺสุปายาสาติ      ฯ      สตฺถุปิ
โข   เม   อาวุโส   วิปริณามญฺญถาภาวา   นุปฺปชฺเชยฺยุํ   โสกปริเทว-
ทุกฺขโทมนสฺสุปายาสา   อปิจ   เม   เอวมสฺส   มเหสกฺโข   วต  โภ
@เชิงอรรถ: ๑ ม. ยุ. ตํ ฯ
สตฺโต   อนฺตรหิโต   มหิทฺธิโก   มหานุภาโว   สเจ   หิ   ภควา  จิรํ
ทีฆมทฺธานํ   ติฏฺเฐยฺย   ตทสฺส  พหุชนหิตาย  พหุชนสุขาย  โลกานุกมฺปาย
อตฺถาย   หิตาย   สุขาย   เทวมนุสฺสานนฺติ   ฯ  ตถา  หิ  ปนายสฺมโต
สารีปุตฺตสฺส      ทีฆรตฺตํ     อหงฺการมมงฺการมานานุสยา     สุสมูหตา
ตสฺมา     อายสฺมโต     สารีปุตฺตสฺส    สตฺถุปิ    วิปริณามญฺญถาภาวา
นุปฺปชฺเชยฺยุํ โสกปริเทวทุกฺขโทมนสฺสุปายาสาติ ฯ ทุติยํ ฯ
     [๖๙๑]   เอวมฺเม   สุตํ   เอกํ  สมยํ  ภควา  สาวตฺถิยํ  วิหรติ
เชตวเน   อนาถปิณฺฑิกสฺส   อาราเม   ฯ   เตน   โข   ปน  สมเยน
อายสฺมา   จ   สารีปุตฺโต   อายสฺมา   จ  มหาโมคฺคลฺลาโน  ราชคเห
วิหรนฺติ   เวฬุวเน  กลนฺทกนิวาเป  เอกวิหาเร  ฯ  อถ  โข  อายสฺมา
สารีปุตฺโต     สายณฺหสมยํ     ปฏิสลฺลานา     วุฏฺฐิโต    เยนายสฺมา
มหาโมคฺคลฺลาโน       เตนุปสงฺกมิ      อุปสงฺกมิตฺวา      อายสฺมตา
มหาโมคฺคลฺลาเนน    สทฺธึ    สมฺโมทิ    สมฺโมทนียํ    กถํ   สาราณียํ
วีติสาเรตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทิ ฯ
     [๖๙๒]   เอกมนฺตํ  นิสินฺโน  โข  อายสฺมา  สารีปุตฺโต  อายสฺมนฺตํ
มหาโมคฺคลฺลานํ  เอตทโวจ  วิปฺปสนฺนานิ  โข  เต  อาวุโส  โมคฺคลฺลาน
อินฺทฺริยานิ    ปริสุทฺโธ   มุขวณฺโณ   ปริโยทาโต   สนฺเตน   นูนายสฺมา
มหาโมคฺคลฺลาโน   อชฺช   วิหาเรน   วิหาสีติ   ฯ  โอฬาริเกน  ขฺวาหํ
อาวุโส   อชฺช   วิหาเรน  วิหาสึ  อปิจ  เม  อโหสิ  ธมฺมี  กถาติ  ฯ
เกน   สทฺธึ   ปนายสฺมโต  มหาโมคฺคลฺลานสฺส  อโหสิ  ธมฺมี  กถาติ  ฯ
ภควตา   โข  เม  อาวุโส  สทฺธึ  อโหสิ  ธมฺมี  กถาติ  ฯ  ทูเร  โข
อาวุโส   ภควา   เอตรหิ   สาวตฺถิยํ  วิหรติ  เชตวเน  อนาถปิณฺฑิกสฺส
อาราเม   กินฺนุ   โข   อายสฺมา   มหาโมคฺคลฺลาโน  ภควนฺตํ  อิทฺธิยา
อุปสงฺกมิ    อุทาหุ    ภควา    อายสฺมนฺตํ   มหาโมคฺคลฺลานํ   อิทฺธิยา
อุปสงฺกมีติ   ฯ   น   ขฺวาหํ   อาวุโส   ภควนฺตํ   อิทฺธิยา   อุปสงฺกมึ
นปิ   มํ   ภควา   อิทฺธิยา   อุปสงฺกมิ   อปิจ   เม   ยาวตา  ภควา
เอตฺตาวตา   ทิพฺพจกฺขุํ   ๑-   วิสุชฺฌิ   ทิพฺพา  จ  โสตธาตุ  ภควโตปิ
ยาวตาหํ  เอตฺตาวตา  ทิพฺพจกฺขุํ  ๑-  วิสุชฺฌิ  ทิพฺพา  จ  โสตธาตูติ  ฯ
ยถากถํ    ปนายสฺมโต    มหาโมคฺคลฺลานสฺส   ภควตา   สทฺธึ   อโหสิ
ธมฺมี กถาติ ฯ
     [๖๙๓]   อิธาหํ   อาวุโส   ภควนฺตํ   เอตทโวจํ   อารทฺธวิริโย
อารทฺธวิริโยติ  ภนฺเต  วุจฺจติ  กิตฺตาวตา  นุ  โข  ภนฺเต  อารทฺธวิริโย
โหตีติ   ฯ   เอวํ   วุตฺเต   มํ   อาวุโส   ภควาปิ   ๒-  เอตทโวจ
อิธ    โมคฺคลฺลาน   ภิกฺขุ   อารทฺธวิริโย   วิหรติ   กามํ   ตโจ   จ
นหารุ   จ  อฏฺฐิ  จ  อวสิสฺสตุ  สรีเร  อวสุสฺสตุ  ๓-  มํสโลหิตํ  ยนฺตํ
ปุริสถาเมน     ปุริสวิริเยน     ปุริสปรกฺกเมน    ปตฺตพฺพํ    น    ตํ
อปาปุณิตฺวา   วิริยสฺส   สณฺฐานํ   ภวิสฺสตีติ   เอวํ   โข   โมคฺคลฺลาน
อารทฺธวิริโย   โหตีติ  ฯ  เอวํ  ๔-  โข  เม  อาวุโส  ภควตา  สทฺธึ
อโหสิ ธมฺมี กถาติ ฯ
     [๖๙๔]   เสยฺยถาปิ   อาวุโส   หิมวโต   ปพฺพตราชสฺส  ปริตฺตา
@เชิงอรรถ: ๑ ม. ยุ. ทิพฺพจกฺขุ ฯ  ๒ ม. ยุ. ปิสทฺโท นตฺถิ ฯ  ๓ ม. ยุ. อุปสุสฺสตุ ฯ
@๔ ยุ. เอวเมว ฯ
ปาสาณสกฺขรา    ยาวเทว   อุปนิกฺเขปนมตฺตาย   เอวเมว   โข   มยํ
อายสฺมโต      มหาโมคฺคลฺลานสฺส     ยาวเทว     อุปนิกฺเขปนมตฺตาย
อายสฺมา      หิ      มหาโมคฺคลฺลาโน     มหิทฺธิโก     มหานุภาโว
อากงฺขมาโน กปฺปํ ติฏฺเฐยฺยาติ ฯ

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๖ หน้าที่ ๓๑๙-๓๒๒.
https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=16&item=690&items=5
             อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :-
https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=16&item=690&items=5&mode=bracket
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :-
https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=16&item=690&items=5
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :-
https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=16&item=690&items=5
             ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :-
https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=16&i=690
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๖
https://84000.org/tipitaka/read/?index_16
https://84000.org/tipitaka/english/?index_16