ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับภาษาไทย   บาลีอักษรไทย   บาลีอักษรโรมัน 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๓ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๕ สุตฺต. ม. มชฺฌิมปณฺณาสกํ
     [๘๘]   ภควา   เอตทโวจ   จตฺตารีมานิ   ปุณฺณ  กมฺมานิ  มยา
สยํ    อภิญฺญา    สจฺฉิกตฺวา    ปเวทิตานิ   กตมานิ   จตฺตาริ   อตฺถิ
ปุณฺณ   กมฺมํ   กณฺหํ   กณฺหวิปากํ   อตฺถิ  ปุณฺณ  กมฺมํ  สุกฺกํ  สุกฺกวิปากํ
อตฺถิ    ปุณฺณ    กมฺมํ    กณฺหสุกฺกํ    กณฺหสุกฺกวิปากํ    อตฺถิ    ปุณฺณ
กมฺมํ    อกณฺหํ    อสุกฺกํ    อกณฺห    อสุกฺกวิปากํ   ๑-   กมฺมกฺขยาย
@เชิงอรรถ:  สี. ยุ. เอตฺถนุตเร กมฺมนฺติ ปาโฐ ทิสฺสติ ฯ
สํวตฺตตีติ ๑- ฯ
     {๘๘.๑}   กตมญฺจ    ปุณฺณ    กมฺมํ   กณฺหํ   กณฺหวิปากํ   อิธ
ปุณฺณ    เอกจฺโจ   สพฺยาปชฺฌํ   กายสงฺขารํ   อภิสงฺขโรติ   สพฺยาปชฺฌํ
วจีสงฺขารํ     อภิสงฺขโรติ    สพฺยาปชฺฌํ    มโนสงฺขารํ    อภิสงฺขโรติ
โส   สพฺยาปชฺฌํ   กายสงฺขารํ   อภิสงฺขริตฺวา   สพฺยาปชฺฌํ   วจีสงฺขารํ
อภิสงฺขริตฺวา    สพฺยาปชฺฌํ    มโนสงฺขารํ    อภิสงฺขริตฺวา   สพฺยาปชฺฌํ
โลกํ    อุปปชฺชติ    ตเมนํ    สพฺยาปชฺฌํ    โลกํ    อุปปนฺนํ   สมานํ
สพฺยาปชฺฌา    ผสฺสา   ผุสนฺติ   โส   สพฺยาปชฺเฌหิ   ผสฺเสหิ   ผุฏฺโฐ
สมาโน    สพฺยาปชฺฌํ    เวทนํ    เวเทติ    เอกนฺตทุกฺขํ   เสยฺยถาปิ
สตฺตา   เนรยิกาติ   ๑-   อิติ   โข   ปุณฺณ   ภูตา   ภูตสฺส  อุปปตฺติ
โหติ    ยํ   กโรติ   เตน   อุปปชฺชติ   อุปปนฺนเมตํ   ผสฺสา   ผุสนฺติ
เอวมฺปาหํ    ปุณฺณ    กมฺมทายาทา    สตฺตาติ   วทามิ   อิทํ   วุจฺจติ
ปุณฺณ กมฺมํ กณฺหํ กณฺหวิปากํ ฯ
     {๘๘.๒}   กตมญฺจ   ปุณฺณ   กมฺมํ   สุกฺกํ  สุกฺกวิปากํ  อิธ  ปุณฺณ
เอกจฺโจ     อพฺยาปชฺฌํ     กายสงฺขารํ     อภิสงฺขโรติ    อพฺยาปชฺฌํ
วจีสงฺขารํ   อภิสงฺขโรติ   อพฺยาปชฺฌํ   มโนสงฺขารํ   อภิสงฺขโรติ   โส
อพฺยาปชฺฌํ     กายสงฺขารํ    อภิสงฺขริตฺวา    อพฺยาปชฺฌํ    วจีสงฺขารํ
อภิสงฺขริตฺวา    อพฺยาปชฺฌํ    มโนสงฺขารํ    อภิสงฺขริตฺวา   อพฺยาปชฺฌํ
โลกํ   อุปปชฺชติ  ตเมนํ  อพฺยาปชฺฌํ  โลกํ  อุปปนฺนํ  สมานํ  อพฺยาปชฺฌา
ผสฺสา   ผุสนฺติ  โส  อพฺยาปชฺเฌหิ  ผสฺเสหิ  ผุฏฺโฐ  สมาโน  อพฺยาปชฺฌํ
เวทนํ   เวเทติ   เอกนฺตสุขํ   เสยฺยถาปิ   เทวา  สุภกิณฺหา  อิติ  โข
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. อิติสทฺโท นตฺถิ ฯ
ปุณฺณ   ภูตา   ภูตสฺส   อุปปตฺติ   โหติ   ยํ   กโรติ   เตน  อุปปชฺชติ
อุปปนฺนเมตํ    ผสฺสา    ผุสนฺติ    เอวมฺปาหํ    ปุณฺณ    กมฺมทายาทา
สตฺตาติ วทามิ อิทํ วุจฺจติ ๑- กมฺมํ สุกฺกํ สุกฺกวิปากํ ฯ
     {๘๘.๓}   กตมญฺจ  ปุณฺณ  กมฺมํ  กณฺห  สุกฺกํ  กณฺห  สุกฺกวิปากํ อิธ
ปุณฺณ   เอกจฺโจ   สพฺยาปชฺฌมฺปิ  อพฺยาปชฺฌมฺปิ  กายสงฺขารํ  อภิสงฺขโรติ
สพฺยาปชฺฌมฺปิ    อพฺยาปชฺฌมฺปิ   วจีสงฺขารํ   อภิสงฺขโรติ   สพฺยาปชฺฌมฺปิ
อพฺยาปชฺฌมฺปิ     มโนสงฺขารํ     อภิสงฺขโรติ     โส    สพฺยาปชฺฌมฺปิ
อพฺยาปชฺฌมฺปิ       กายสงฺขารํ       อภิสงฺขริตฺวา      สพฺยาปชฺฌมฺปิ
อพฺยาปชฺฌมฺปิ   วจีสงฺขารํ   อภิสงฺขริตฺวา   สพฺยาปชฺฌมฺปิ   อพฺยาปชฺฌมฺปิ
มโนสงฺขารํ     อภิสงฺขริตฺวา    สพฺยาปชฺฌมฺปิ    อพฺยาปชฺฌมฺปิ    โลกํ
อุปปชฺชติ    ตเมนํ    สพฺยาปชฺฌมฺปิ    อพฺยาปชฺฌมฺปิ    โลกํ   อุปปนฺนํ
สมานํ     สพฺยาปชฺฌาปิ     อพฺยาปชฺฌาปิ     ผสฺสา    ผุสนฺติ    โส
สพฺยาปชฺเฌหิปิ      อพฺยาปชฺเฌหิปิ     ผสฺเสหิ     ผุฏฺโฐ     สมาโน
สพฺยาปชฺฌมฺปิ    อพฺยาปชฺฌมฺปิ    เวทนํ    เวเทติ   โวกิณฺณํ   สุขทุกฺขํ
เสยฺยถาปิ   มนุสฺสา   เอกจฺเจ   จ   เทวา  เอกจฺเจ  จ  วินิปาติกา
อิติ  โข  ปุณฺณ  ภูตา  ภูตสฺส  อุปปตฺติ  โหติ  ยํ  กโรติ  เตน อุปปชฺชติ
อุปปนฺนเมตํ   ๒-   ผสฺสา   ผุสนฺติ   เอวมฺปาหํ   ปุณฺณ   กมฺมทายาทา
สตฺตาติ วทามิ อิทํ วุจฺจติ ปุณฺณ กมฺมํ กณฺหสุกฺกํ กณฺหสุกฺกวิปากํ ฯ
     {๘๘.๔}   กตมญฺจ    ปุณฺณ   กมฺมํ   อกณฺหํ   อสุกฺกํ   อกณฺห-
อสุกฺกวิปากํ     [๓]-     กมฺมกฺขยาย     สํวตฺตติ    ตตฺร    ปุณฺณ
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. ปุณฺณ ฯ   ม. อุปฺปนฺนเมตํ ฯ ยุ. อุปปนฺนเมนํ ฯ   สี. ยุ. กมฺมํ ฯ
ยมิทํ    กมฺมํ    กณฺหํ   กณฺหวิปากํ   ตสฺส   ปหานาย   ยา   เจตนา
ยมิทํ    กมฺมํ    สุกฺกํ   สุกฺกวิปากํ   ตสฺส   ปหานาย   ยา   เจตนา
ยมิทํ    กมฺมํ    กณฺหสุกฺกํ    กณฺหสุกฺกวิปากํ    ตสฺส   ปหานาย   ยา
เจตนา   อิทํ   วุจฺจติ   ปุณฺณ   กมฺมํ  อกณฺหํ  อสุกฺกํ  อกณฺหอสุกฺกวิปากํ
กมฺมกฺขยาย    สํวตฺตติ    ๑-    ฯ    อิมานิ   โข   ปุณฺณ   จตฺตาริ
กมฺมานิ มยา สยํ อภิญฺญา สจฺฉิกตฺวา ปเวทิตานีติ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๓ หน้าที่ ๘๒-๘๕. https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=13&item=88&items=1              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=13&item=88&items=1&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=13&item=88&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=13&item=88&items=1              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=13&i=88              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๓ https://84000.org/tipitaka/read/?index_13 https://84000.org/tipitaka/english/?index_13

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]