พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๓ ภาษาบาลี อักษรไทย
พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๕ สุตฺต. ม. มชฺฌิมปณฺณาสกํ

     [๒๘๘]    เสยฺยถาปิ   มาคณฺฑิย   ชจฺจนฺโธ   ปุริโส   โส   น
@เชิงอรรถ: ๑ ม. สพฺพตฺถ อาโรคฺยํ ปรมํ ลาภํ ฯ    ๒ ม. มยาเปตํ โภ ฯ   ๓ ยุ. เอตํ ฯ
@๔ ม. สุคตฺตานิ ฯ  ๕ ม. ยุ. อหญฺหิ ฯ   ๖ ม. มนฺติ ปาโฐ นตฺถิ ฯ
ปสฺเสยฺย   กณฺหสุกฺกานิ   รูปานิ   น   ปสฺเสยฺย   นีลกานิ   รูปานิ  น
ปสฺเสยฺย   ปีตกานิ   รูปานิ   น   ปสฺเสยฺย   โลหิตกานิ   รูปานิ   น
ปสฺเสยฺย   มญฺเชฏฺฐิกานิ   รูปานิ   น  ปสฺเสยฺย  สมวิสมํ  น  ปสฺเสยฺย
ตารกรูปานิ   น   ปสฺเสยฺย   จนฺทิมสุริเย   ฯ  โส  สุเณยฺย  จกฺขุมโต
ภาสมานสฺส    เฉกํ    วต    โภ   โอทาตํ   วตฺถํ   อภิรูปํ   นิมฺมลํ
สุจินฺติ   ฯ   โส   โอทาตปริเยสนํ   จเรยฺย  ตเมนํ  อญฺญตโร  ปุริโส
เตลมสิกเตน  ๑-  สาหุฬจีวเรน  ๒-  วญฺเจยฺย  ๓- อิทนฺเต อมฺโภ ปุริส
โอทาตํ   วตฺถํ   อภิรูปํ   นิมฺมลํ   สุจินฺติ   ฯ   โส  ตํ  ปฏิคฺคเณฺหยฺย
ปฏิคฺคเหตฺวา     ปารุเปยฺย    ปารุเปตฺวา    อตฺตมโน    อตฺตมนวาจํ
นิจฺฉาเรยฺย เฉกํ วต โภ โอทาตํ วตฺถํ อภิรูปํ นิมฺมลํ สุจินฺติ ฯ
     {๒๘๘.๑}   ตํ  กึ  มญฺญสิ  มาคณฺฑิย  อปิ  นุ  โส ชจฺจนฺโธ ปุริโส
ชานนฺโต    ปสฺสนฺโต    อมุํ    เตลมสิกตํ   สาหุฬจีวรํ   ปฏิคฺคเณฺหยฺย
ปฏิคฺคเหตฺวา     ปารุเปยฺย    ปารุเปตฺวา    อตฺตมโน    อตฺตมนวาจํ
นิจฺฉาเรยฺย   เฉกํ   วต   โภ   โอทาตํ  วตฺถํ  อภิรูปํ  นิมฺมลํ  สุจินฺติ
อุทาหุ  จกฺขุมโต  สทฺธายาติ  ฯ  อชานนฺโต  หิ  โภ  โคตม  อปสฺสนฺโต
อสุ  ๔-  โส  ชจฺจนฺโธ  ปุริโส  อมุํ  เตลมสิกตํ สาหุฬจีวรํ ปฏิคฺคเณฺหยฺย
ปฏิคฺคเหตฺวา     ปารุเปยฺย    ปารุเปตฺวา    อตฺตมโน    อตฺตมนวาจํ
นิจฺฉาเรยฺย  เฉกํ  วต  โภ  โอทาตํ วตฺถํ อภิรูปํ นิมฺมลํ สุจินฺติ อุทาหุ ๕-
จกฺขุมโต   สทฺธายาติ   ๖-   ฯ  เอวเมว  โข  มาคณฺฑิย  อญฺญติตฺถิยา
ปริพฺพาชกา    อนฺธา    อจกฺขุกา   อชานนฺตา   อาโรคฺยํ   อปสฺสนฺตา
@เชิงอรรถ: ๑-๒-๓ ม. เตลมลิกเตน สาหฬิจีเรน คเณหยฺย ฯ ๔ ม. อยํ ปาโฐ นตฺถิ ฯ
@๕ ม. ยุ. อยมฺปิ ปาโฐ นตฺถิ ฯ   ๖ ม. สนฺธายาติ ฯ
นิพฺพานํ    อถ   จ   ปนิมํ   คาถํ   ภาสนฺติ   อาโรคฺยปรมา   ลาภา
นิพฺพานํ    ปรมํ    สุขนฺติ   ฯ   ปุพฺพเกเหสา   มาคณฺฑิย   อรหนฺเตหิ
สมฺมาสมฺพุทฺเธหิ คาถา ภาสิตา
         อาโรคฺยปรมา ลาภา   นิพฺพานํ ปรมํ สุขํ
         อฏฺฐงฺคิโก จ มคฺคานํ   เขมํ อมตคามินนฺติ
     {๒๘๘.๒}   เอสา  ๑-  เอตรหิ  อนุปุพฺเพน  ปุถุชฺชนคาถา  ฯ อยํ
โข    มาคณฺฑิย    กาโย   โรคภูโต   คณฺฑภูโต   สลฺลภูโต   อฆภูโต
อาพาธภูโต   โส   ตฺวํ   อิมํ  กายํ  โรคภูตํ  คณฺฑภูตํ  สลฺลภูตํ  อฆภูตํ
อาพาธภูตํ  อิทนฺตํ  โภ  โคตม  อาโรคฺยํ  อิทนฺตํ  นิพฺพานนฺติ  วเทสิ  ฯ
ตํ   หิ  เต  มาคณฺฑิย  อริยํ  จกฺขุํ  นตฺถิ  เยน  ตฺวํ  อริเยน  จกฺขุนา
อาโรคฺยํ ชาเนยฺยาสิ นิพฺพานํ ปสฺเสยฺยาสีติ ฯ

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๓ หน้าที่ ๒๘๑-๒๘๓.
https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=13&item=288&items=1
             อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :-
https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=13&item=288&items=1&mode=bracket
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :-
https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=13&item=288&items=1
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :-
https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=13&item=288&items=1
             ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :-
https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=13&i=288
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๓
https://84000.org/tipitaka/read/?index_13
https://84000.org/tipitaka/english/?index_13