พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๒ ภาษาบาลี อักษรไทย
พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๔ สุตฺต. ม. มูลปณฺณาสกํ

     [๑๖๗]   จตฺตารีมานิ   สารีปุตฺต  ตถาคตสฺส  เวสารชฺชานิ  เยหิ
เวสารชฺเชหิ   สมนฺนาคโต   ตถาคโต  อาสภณฺานํ  ปฏิชานาติ  ปริสาสุ
สีหนาทํ นทติ พฺรหฺมจกฺกํ ปวตฺเตติ ฯ กตมานิ จตฺตาริ ฯ
     {๑๖๗.๑}   สมฺมาสมฺพุทฺธสฺส   เต   ปฏิชานโต   อิเม   ธมฺมา
อนภิสมฺพุทฺธาติ  ตตฺร  วต  มํ  สมโณ  วา  พฺราหฺมโณ  วา  เทโว  วา
มาโร  วา  พฺรหฺมา  วา  โกจิ  วา  โลกสฺมึ  สหธมฺเมน ปฏิโจเทสฺสตีติ
นิมิตฺตเมตํ   สารีปุตฺต   น  สมนุปสฺสามิ  เอตมหํ  ๑-  สารีปุตฺต  นิมิตฺตํ
อสมนุปสฺสนฺโต เขมปฺปตฺโต อภยปฺปตฺโต เวสารชฺชปฺปตฺโต วิหรามิ ฯ
     {๑๖๗.๒}   ขีณาสวสฺส  เต  ปฏิชานโต  อิเม อาสวา อปฺปริกฺขีณาติ
ตตฺร  วต  มํ  สมโณ  วา  พฺราหฺมโณ  วา เทโว วา มาโร วา พฺรหฺมา
วา  โกจิ  วา  โลกสฺมึ  สหธมฺเมน  ปฏิโจเทสฺสตีติ  นิมิตฺตเมตํ สารีปุตฺต
น   สมนุปสฺสามิ  เอตมหํ  สารีปุตฺต  นิมิตฺตํ  อสมนุปสฺสนฺโต  เขมปฺปตฺโต
@เชิงอรรถ: ๑ สี. ยุ. เอตํปหํ ฯ
อภยปฺปตฺโต เวสารชฺชปฺปตฺโต วิหรามิ ฯ
     {๑๖๗.๓}   เย โข ปน เต อนฺตรายิกา ธมฺมา วุตฺตา เต ปฏิเสวโต
นาลํ  อนฺตรายายาติ  ตตฺร  วต  มํ  สมโณ วา พฺราหฺมโณ วา เทโว วา
มาโร  วา  พฺรหฺมา  วา  โกจิ  วา  โลกสฺมึ  สหธมฺเมน ปฏิโจเทสฺสตีติ
นิมิตฺตเมตํ   สารีปุตฺต   น   สมนุปสฺสามิ   เอตมหํ   สารีปุตฺต   นิมิตฺตํ
อสมนุปสฺสนฺโต เขมปฺปตฺโต อภยปฺปตฺโต เวสารชฺชปฺปตฺโต วิหรามิ ฯ
     {๑๖๗.๔}   ยสฺส  โข ปน เต อตฺถาย ธมฺโม เทสิโต โส น นิยฺยาติ
ตกฺกรสฺส  สมฺมา  ทุกฺขกฺขยายาติ  ตตฺร  วต  มํ  สมโณ  วา  พฺราหฺมโณ
วา  เทโว  วา  มาโร  วา  พฺรหฺมา  วา  โกจิ วา โลกสฺมึ สหธมฺเมน
ปฏิโจเทสฺสตีติ    นิมิตฺตเมตํ    สารีปุตฺต    น   สมนุปสฺสามิ   เอตมหํ
สารีปุตฺต     นิมิตฺตํ     อสมนุปสฺสนฺโต     เขมปฺปตฺโต    อภยปฺปตฺโต
เวสารชฺชปฺปตฺโต วิหรามิ ฯ
     {๑๖๗.๕}   อิมานิ  โข  สารีปุตฺต  จตฺตาริ ตถาคตสฺส เวสารชฺชานิ
เยหิ   เวสารชฺเชหิ   สมนฺนาคโต   ตถาคโต   อาสภณฺานํ  ปฏิชานาติ
ปริสาสุ สีหนาทํ นทติ พฺรหฺมจกฺกํ ปวตฺเตติ ฯ
     {๑๖๗.๖}   โย  โข  มํ  สารีปุตฺต เอวํ ชานนฺตํ เอวํ ปสฺสนฺตํ เอวํ
วเทยฺย     นตฺถิ     สมณสฺส     โคตมสฺส     อุตฺตริ    มนุสฺสธมฺมา
อลมริยาณทสฺสนวิเสโส       ตกฺกปริยาหตํ       สมโณ      โคตโม
ธมฺมํ     เทเสติ    วีมํสานุจริตํ    สยํ    ปฏิภานนฺติ   ตํ   สารีปุตฺต
วาจํ   อปฺปหาย    ตํ   จิตฺตํ   อปฺปหาย   ตํ  ทิฏฺึ  อปฺปฏินิสฺสชฺชิตฺวา
ยถาภตํ    นิกฺขิตฺโต     เอวํ    นิรเย    ฯ   เสยฺยถาปิ   สารีปุตฺต
ภิกฺขุ     สีลสมฺปนฺโน     สมาธิสมฺปนฺโน     ปญฺาสมฺปนฺโน    ทิฏฺเว
ธมฺเม   อญฺ   อาราเธยฺย   เอวํ  สมฺปทมิทํ  สารีปุตฺต  วทามิ  ฯ  ตํ
วาจํ   อปฺปหาย   ตํ   จิตฺตํ   อปฺปหาย   ตํ   ทิฏฺึ  อปฺปฏินิสฺสชฺชิตฺวา
ยถาภตํ นิกฺขิตฺโต เอวํ นิรเย ฯ

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๒ หน้าที่ ๑๔๔-๑๔๖.
https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=12&item=167&items=1
             อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :-
https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=12&item=167&items=1&mode=bracket
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :-
https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=12&item=167&items=1
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :-
https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=12&item=167&items=1
             ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :-
https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=12&i=167
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๒
https://84000.org/tipitaka/read/?index_12
https://84000.org/tipitaka/english/?index_12