ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับภาษาไทย   บาลีอักษรไทย   บาลีอักษรโรมัน 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑ ภาษาบาลี อักษรไทย พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๑ วินย. มหาวิภงฺโค (๑)
     [๕๙๕]   ตตฺถ  เย  เต  มนุสฺสา  อสฺสทฺธา  อปฺปสนฺนา ทุพฺพุทฺธิโน
เต   เอวมาหํสุ   อิเม  โข  สมณา  สกฺยปุตฺติยา  ธูตา  สลฺเลขวุตฺติโน
สมโณ   ปน   โคตโม   พาหุลฺลิโก  พาหุลฺลาย  เจเตตีติ  ฯ  เย  ปน
เต   มนุสฺสา   สทฺธา   ปสนฺนา   ปณฺฑิตา  พุทฺธิมนฺโต  เต  อุชฺฌายนฺติ
ขียนฺติ   วิปาเจนฺติ   กถํ   หิ   นาม  เทวทตฺโต  ภควโต  สงฺฆเภทาย
ปรกฺกมิสฺสติ   จกฺกเภทายาติ   ฯ   อสฺโสสุํ  โข  ภิกฺขู  เตสํ  มนุสฺสานํ
อุชฺฌายนฺตานํ   ขียนฺตานํ   วิปาเจนฺตานํ   ฯ  เย  เต  ภิกฺขู  อปฺปิจฺฉา
ฯเปฯ   เต   อุชฺฌายนฺติ  ขียนฺติ  วิปาเจนฺติ  กถํ  หิ  นาม  เทวทตฺโต
สงฺฆเภทาย ปรกฺกมิสฺสติ จกฺกเภทายาติ ฯ
     {๕๙๕.๑}   อถโข  เต  ภิกฺขู ภควโต เอตมตฺถํ อาโรเจสุํ ฯ อถโข
ภควา   เอตสฺมึ  นิทาเน  เอตสฺมึ  ปกรเณ  ภิกฺขุสงฺฆํ  สนฺนิปาตาเปตฺวา
เทวทตฺตํ   ปฏิปุจฺฉิ   สจฺจํ   กิร  ตฺวํ  เทวทตฺต  สงฺฆเภทาย  ปรกฺกมสิ
จกฺกเภทายาติ  ฯ  สจฺจํ  ภควาติ  ฯ  วิครหิ  พุทฺโธ  ภควา  อนนุจฺฉวิกํ
โมฆปุริส  ฯเปฯ  กถํ  หิ  นาม  ตฺวํ  โมฆปุริส  สงฺฆเภทาย ปรกฺกมิสฺสสิ
จกฺกเภทาย   เนตํ   โมฆปุริส   อปฺปสนฺนานํ   วา   ปสาทาย   ฯเปฯ
เอวญฺจ ปน ภิกฺขเว อิมํ สิกฺขาปทํ อุทฺทิเสยฺยาถ
     {๕๙๕.๒}   โย    ปน   ภิกฺขุ   สมคฺคสฺส   สงฺฆสฺส   เภทาย
ปรกฺกเมยฺย    เภทนสํวตฺตนิกํ    วา    อธิกรณํ    สมาทาย   ปคฺคยฺห
ติฏฺเฐยฺย   โส   ภิกฺขุ   ภิกฺขูหิ   เอวมสฺส   วจนีโย   มา   อายสฺมา
สมคฺคสฺส      สงฺฆสฺส      เภทาย      ปรกฺกมิ      เภทนสํวตฺตนิกํ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๔๐๒.

วา อธิกรณํ สมาทาย ปคฺคยฺห อฏฺฐาสิ สเมตายสฺมา สงฺเฆน สมคฺโค หิ สงฺโฆ สมฺโมทมาโน อวิวทมาโน เอกุทฺเทโส ผาสุ วิหรตีติ ฯ เอวญฺจ โส ภิกฺขุ ภิกฺขูหิ วุจฺจมาโน ตเถว ปคฺคเณฺหยฺย โส ภิกฺขุ ภิกฺขูหิ ยาวตติยํ สมนุภาสิตพฺโพ ตสฺส ปฏินิสฺสคฺคาย ฯ ยาวตติยญฺเจ สมนุภาสิยมาโน ตํ ปฏินิสฺสชฺเชยฺย อิจฺเจตํ กุสลํ โน เจ ปฏินิสฺสชฺเชยฺย สงฺฆาทิเสโสติ ฯ

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑ หน้าที่ ๔๐๑-๔๐๒. https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=1&item=595&items=1&pagebreak=1&modeTY=2              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=1&item=595&items=1&pagebreak=1&modeTY=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=1&item=593&items=1&pagebreak=1&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=1&item=593&items=1&pagebreak=1&modeTY=2              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=1&i=593              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑ https://84000.org/tipitaka/read/?index_1 https://84000.org/tipitaka/english/?index_1

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]