มจร. ๑๐. วิญญัตติสีลันติกถา ว่าด้วยวิญญัติเป็นศีล : พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๗

พระอภิธรรมปิฎก กถาวัตถุ [๑๐. ทสมวรรค]

๑๐. วิญญัตติสีลันติกถา (๑๐๔)

๑๐. วิญญัตติสีลันติกถา (๑๐๔) ว่าด้วยวิญญัติเป็นศีล [๖๐๑] สก. วิญญัติเป็นศีลใช่ไหม ปร.^๑- ใช่^๒- สก. วิญญัติเป็นเจตนาเครื่องเว้นจากการฆ่าสัตว์ใช่ไหม ปร. ไม่ควรกล่าวอย่างนั้น ฯลฯ สก. วิญญัติเป็นเจตนาเครื่องเว้นจากการลักทรัพย์ใช่ไหม ปร. ไม่ควรกล่าวอย่างนั้น ฯลฯ สก. วิญญัติเป็นเจตนาเครื่องเว้นจากการประพฤติผิดในกามใช่ไหม ปร. ไม่ควรกล่าวอย่างนั้น ฯลฯ สก. วิญญัติเป็นเจตนาเครื่องเว้นจากการพูดเท็จใช่ไหม ปร. ไม่ควรกล่าวอย่างนั้น ฯลฯ สก. วิญญัติเป็นเจตนาเครื่องเว้นจากการเสพของมึนเมาคือสุราและเมรัยอัน เป็นเหตุแห่งความประมาทใช่ไหม ปร. ไม่ควรกล่าวอย่างนั้น ฯลฯ สก. การกราบไหว้เป็นศีล การลุกรับเป็นศีล การทำอัญชลีเป็นศีล การทำ สามีจิกรรมเป็นศีล การจัดอาสนะให้เป็นศีล การจัดที่นอนให้เป็นศีล การจัดน้ำ ล้างเท้าให้เป็นศีล การจัดรองเท้าให้เป็นศีล การนวดหลังในเวลาอาบน้ำเป็นศีลใช่ไหม ปร. ใช่ @เชิงอรรถ : @^๑ ปร. หมายถึงภิกษุในนิกายมหาสังฆิกะและนิกายสมิติยะ (อภิ.ปญฺจ.อ. ๖๐๑/๒๕๔) @^๒ เพราะมีความเห็นว่า กายวิญญัติและวจีวิญญัติเป็นศีล (อภิ.ปญฺจ.อ. ๖๐๑/๒๕๔) {ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๓๗ หน้า : ๖๕๕}

พระอภิธรรมปิฎก กถาวัตถุ [๑๐. ทสมวรรค]

๑๑. อวิญญัตติทุสสีลยันติกถา (๑๐๕)

สก. ศีลเป็นเจตนาเครื่องเว้นจากการฆ่าสัตว์ใช่ไหม ปร. ไม่ควรกล่าวอย่างนั้น ฯลฯ สก. วิญญัติเป็นเจตนาเครื่องเว้นจากการเสพของมึนเมาคือสุราและเมรัยอัน เป็นเหตุแห่งความประมาทใช่ไหม ปร. ไม่ควรกล่าวอย่างนั้น ฯลฯ [๖๐๒] ปร. ท่านไม่ยอมรับว่า “วิญญัติเป็นศีล” ใช่ไหม สก. ใช่ ปร. วิญญัติเป็นความทุศีลใช่ไหม สก. ไม่ควรกล่าวอย่างนั้น ฯลฯ ปร. ดังนั้น วิญญัติจึงเป็นศีล วิญญัตติสีลันติกถา จบ