มจร. ๑. สุธาปิณฑิยเถราปทาน : พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๒

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน [๑๐. สุธาวรรค]

๑. สุธาปิณฑิยเถราปทาน

๑๐. สุธาวรรค หมวดว่าด้วยพระสุธาปิณฑิยะเป็นต้น ๑. สุธาปิณฑิยเถราปทาน ประวัติในอดีตชาติของพระสุธาปิณฑิยเถระ (พระสุธาปิณฑิยเถระ เมื่อจะประกาศประวัติในอดีตชาติของตน จึงกล่าวว่า) [๑] สำหรับบุคคลผู้บูชาพระพุทธเจ้า พระปัจเจกพุทธเจ้า หรือสาวกของพระพุทธเจ้า ผู้ควรบูชา ผู้ล่วงพ้นกิเลสเป็นเหตุเนิ่นช้า^๑- ข้ามความเศร้าโศกและความร่ำไรได้แล้ว [๒] (และ)สำหรับบุคคลผู้บูชาผู้ควรบูชาเหล่านั้น ผู้เช่นนั้น ผู้ไม่มีภัยแต่ที่ไหนๆ ซึ่งนิพพานแล้ว ใครๆ ไม่อาจนับบุญได้ว่า บุญนี้มีประมาณเท่านี้ [๓] การที่บุคคลในโลกนี้ พึงครองความเป็นใหญ่แห่งทวีปทั้ง ๔ ^๒- นั้นก็ยังไม่ถึงเสี้ยวที่ ๑๖ แห่งการบูชานี้เลย [๔] ข้าพเจ้ามีใจผ่องใส ได้ใส่ก้อนปูนขาวไว้ในระหว่างแผ่นอิฐที่พระเจดีย์ แห่งพระผู้มีพระภาคพระนามว่าสิทธัตถะ ผู้เป็นนระผู้เลิศ [๕] ในกัปที่ ๙๔ นับจากกัปนี้ไป ข้าพเจ้าได้ทำกรรมไว้ในครั้งนั้น จึงไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแห่งการปฏิสังขรณ์ @เชิงอรรถ : @^๑ กิเลสเป็นเหตุเนิ่นช้าหมายถึง ตัณหา มานะ ทิฏฐิ (ที.ม.อ. ๒/๓๓๖) @^๒ ทวีปทั้ง ๔ หมายถึง ชมพูทวีป อปรโคยานทวีป อุตตรกุรุทวีป ปุพพวิเทหทวีป (ขุ.อป.อ. ๒/๓/๑๓๘) {ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๓๒ หน้า : ๒๓๘}

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน [๑๐. สุธาวรรค]

๒. สุปีฐิยเถราปทาน

[๖] ในกัปที่ ๓๐ นับจากกัปนี้ไป ได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิ ๑๓ ชาติ พระนามว่าปฏิสังขาระ สมบูรณ์ด้วยรัตนะ ๗ ประการ [๗] คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา ๔ วิโมกข์ ๘ และอภิญญา ๖ ข้าพเจ้าได้ทำให้แจ้งแล้ว คำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า ข้าพเจ้าก็ได้ทำสำเร็จแล้ว ดังนี้แล ได้ทราบว่า ท่านพระสุธาปิณฑิยเถระได้ภาษิตคาถาเหล่านี้ ด้วยประการฉะนี้ สุธาปิณฑิยเถราปทานที่ ๑ จบ