พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๐ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๒๒ [ฉบับมหาจุฬาฯ]
ขุททกนิกาย จูฬนิทเทส

                                                                 พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย จูฬนิทเทส [ปารายนวรรค]
                                                                 ๒. มาณวปัญหา ๑. อชิตมาณวปัญหา
๒. มาณวปัญหา
ว่าด้วยปัญหาของมาณพ ๑๖ คน
๑. อชิตมาณวปัญหา๑-
ว่าด้วยปัญหาของอชิตมาณพ
             [๕๗] (ท่านอชิตะทูลถาม ดังนี้)
                     โลกถูกอะไรเล่าหุ้มห่อไว้
                     เพราะเหตุไรเล่า โลกจึงไม่สดใส
                     ขอพระองค์โปรดตรัสบอกว่า
                     อะไรเป็นเครื่องฉาบทาโลกนั้นไว้
                     อะไรเล่า เป็นภัยใหญ่ของโลกนั้น (๑)
             [๕๘] (พระผู้มีพระภาคตรัสตอบว่า อชิตะ)
                     โลกถูกอวิชชาหุ้มห่อไว้
                     โลกไม่สดใสเพราะความตระหนี่และความประมาท
                     เราเรียกความอยากว่าเป็นเครื่องฉาบทาโลกไว้
                     ทุกข์เป็นภัยใหญ่ของโลกนั้น (๒)
             [๕๙] (ท่านอชิตะทูลถาม ดังนี้)
                     กระแสทั้งหลายย่อมไหลไปในที่ทั้งปวง
                     อะไรเป็นเครื่องกั้นกระแสทั้งหลาย
                     ขอพระองค์โปรดตรัสบอกธรรมเครื่องป้องกันกระแสทั้งหลาย
                     อะไรปิดกั้นกระแสทั้งหลายได้ (๓)
@เชิงอรรถ :
@๑ ดูคำอธิบายในหน้า ๔๓-๗๒
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๓๐ หน้า : ๑๑}

                                                                 พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย จูฬนิทเทส [ปารายนวรรค]
                                                                 ๒. มาณวปัญหา ๑. อชิตมาณวปัญหา
             [๖๐] (พระผู้มีพระภาคตรัสตอบว่า อชิตะ)
                     กระแสเหล่าใดในโลก
                     สติเป็นเครื่องกั้นกระแสเหล่านั้นได้
                     เรากล่าวธรรมเครื่องป้องกันกระแสทั้งหลาย
                     ปัญญาปิดกั้นกระแสเหล่านั้นได้ (๔)
             [๖๑] (ท่านอชิตะทูลถาม ดังนี้)
                     ข้าแต่พระองค์ผู้นิรทุกข์ ปัญญา สติ
                     นามและรูปนี้ดับที่ไหน ข้าพระองค์ได้ทูลถามแล้ว
                     ขอพระองค์โปรดตรัสบอกเนื้อความนั้น
                     แก่ข้าพระองค์ด้วยเถิด (๕)
             [๖๒] (พระผู้มีพระภาคตรัสตอบว่า)
                     อชิตะ เธอได้ถามปัญหานั้นใด
                     เราจะกล่าวแก้ปัญหานั้นแก่เธอ
                     นามและรูปนั้นดับไม่มีส่วนเหลือในที่ใด
                     นามและรูปนั้นดับไปในที่นั้นเพราะวิญญาณดับ (๖)
             [๖๓] (ท่านอชิตะทูลถาม ดังนี้)
                     พระอรหันตขีณาสพเหล่าใดผู้มีสังขาตธรรม
                     และพระเสขะเหล่าใดที่มีอยู่เป็นอันมากในที่นี้
                     ข้าแต่พระองค์ผู้นิรทุกข์ ข้าพระองค์ทูลถามแล้ว
                     ขอพระองค์ผู้มีปัญญา โปรดตรัสบอกการดำนินชีวิต
                     ของพระอรหันตขีณาสพ และพระเสขะเหล่านั้นเถิด (๗)
             [๖๔] (พระผู้มีพระภาคตรัสตอบว่า)
                     ภิกษุไม่พึงปรารถนายิ่งในกามทั้งหลาย
                     พึงเป็นผู้มีใจไม่ขุ่นมัว ฉลาดในธรรมทั้งปวง
                     มีสติดำรงอยู่ (๘)
อชิตมาณวปัญหาที่ ๑ จบ
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๓๐ หน้า : ๑๒}


                  เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ เล่มที่ ๓๐ หน้าที่ ๑๑-๑๒.
http://84000.org/tipitaka/read/m_siri.php?B=30&siri=2
             ฟังเนื้อความพระไตรปิฎก : [คลิกเพื่อฟัง]
             อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :-
http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=46&A=1
             The Pali Atthakatha in Roman :-
http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=46&A=1
                  สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๐
http://84000.org/tipitaka/read/?index_mcu30
             อ่านเทียบฉบับแปลอังกฤษ Compare with English Translation :-
https://www.ancient-buddhist-texts.net/Texts-and-Translations/Parayanavagga/Parayanavaggo-01.htm