พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๙ [ฉบับมหาจุฬาฯ]
ขุททกนิกาย ชาดก ภาค ๑

๗. อุปสิงฆปุปผชาดก (๓๙๒)
ว่าด้วยฤาษีลักดมดอกไม้
             (เทพธิดาองค์หนึ่งสถิตอยู่ที่ค่าคบต้นไม้ ต้องการให้ฤๅษีโพธิสัตว์สลดใจ
จึงกล่าวว่า)
             [๑๑๕] ท่านผู้นิรทุกข์ การที่ท่าน ลักดมดอกบัวที่เขายังไม่ได้ให้
                       นั่นเป็นองค์แห่งการขโมยอย่างหนึ่ง
                       ท่านชื่อว่าเป็นผู้ขโมยกลิ่น
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๒๗ หน้า : ๒๔๙}

                                                                 พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ชาดก [๖. ฉักกนิบาต]
                                                                 ๒. ขรปุตตวรรค ๗. อุปสิงฆปุปผชาดก (๓๙๒)
             (ฤๅษีโพธิสัตว์กล่าวว่า)
             [๑๑๖] ดอกบัวอาตมาก็ไม่ได้ลักและไม่ได้หัก ดมอยู่ห่างๆ๑-
                       เมื่อเป็นเช่นนั้น ทำไมจึงถูกกล่าวหาว่าเป็นผู้ขโมยกลิ่น
             (ฤๅษีโพธิสัตว์เห็นบุรุษขุดเหง้าบัวเก็บดอกบัว จึงกล่าวกับเทพธิดานั้นว่า)
             [๑๑๗] ชายใดขุดเอาเหง้าบัว หักเอาดอกบัวขาวไป
                       ชายนั้นหยาบช้าอย่างนี้ ทำไมไม่ถูกกล่าวหา
             (เทพธิดาบอกสาเหตุที่ไม่ว่ากล่าวบุรุษนั้นว่า)
             [๑๑๘] คนที่ทำงานหยาบช้ามากเป็นคนแปดเปื้อน
                       เหมือนผ้านุ่งของหญิงเลี้ยงเด็ก
                       สำหรับชายคนนั้นเราไม่ว่าอะไร
                       แต่ท่านเราสมควรจะว่ากล่าว
             [๑๑๙] บุคคลผู้บริสุทธิ์แสวงหาแต่กรรมอันสะอาดอยู่เสมอ
                       ความชั่วเท่าปลายขนทรายย่อมปรากฏเหมือนเท่าหมอกเมฆ
             (ฤๅษีโพธิสัตว์ซึ่งเทพธิดานั้นให้สลดใจกล่าวว่า)
             [๑๒๐] นี่เทพผู้ควรบูชา ท่านรู้จักอาตมาดี
                       ซ้ำยังได้อนุเคราะห์อาตมาด้วย
                       ขอท่านโปรดเตือนซ้ำอีก เมื่อเห็นความบกพร่องเช่นนี้
             (เทพธิดากล่าวว่า)
             [๑๒๑] ข้าพเจ้าไม่ได้อาศัยท่านเลี้ยงชีพ
                       และไม่ได้เป็นลูกจ้างของท่าน
                       ท่านผู้เห็นภัย ท่านเองนั่นแหละ
                       ควรจะรู้จักกรรมอันเป็นเหตุให้ไปสู่สุคติ
อุปสิงฆปุปผชาดกที่ ๗ จบ
@เชิงอรรถ :
@๑ ดมอยู่ห่างๆ หมายถึงยืนดมอยู่ในที่ไกล (ขุ.ชา.อ. ๕/๑๑๖/๑๐๗)
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๒๗ หน้า : ๒๕๐}


                  เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ เล่มที่ ๒๗ หน้าที่ ๒๔๙-๒๕๐.
http://84000.org/tipitaka/read/m_siri.php?B=27&siri=392
             ฟังเนื้อความพระไตรปิฎก : [คลิกเพื่อฟัง]
                  อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับหลวง :-
http://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=27&A=4194&Z=4211
                  ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :-
http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=27&i=944
             พระไตรปิฏกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=27&item=944&items=7
             อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :-
http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=39&A=2105
             The Pali Tipitaka in Roman :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/roman_item_s.php?book=27&item=944&items=7
             The Pali Atthakatha in Roman :-
http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=39&A=2105
                  สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗
http://84000.org/tipitaka/read/?index_mcu27
             อ่านเทียบฉบับแปลอังกฤษ Compare with English Translation :-
https://suttacentral.net/ja392/en/francis-neil