พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๙ [ฉบับมหาจุฬาฯ]
ขุททกนิกาย ชาดก ภาค ๑

                                                                 พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ชาดก [๖. ฉักกนิบาต]
                                                                 ๒. ขรปุตตวรรค ๑. ขรปุตตชาดก (๓๘๖)
๒. ขรปุตตวรรค
หมวดว่าด้วยม้าเกิดแต่ลา
๑. ขรปุตตชาดก (๓๘๖)
ว่าด้วยม้าสินธพลูกลา
             (ม้าสินธพกล่าวกับแพะท้าวสักกะจำแลงว่า)
             [๗๖] ได้ยินว่า เป็นความจริงที่บัณฑิตทั้งหลาย
                     กล่าวถึงแพะว่าเป็นสัตว์โง่
                     ดูเอาเถิด สัตว์โง่ไม่รู้จักกรรมที่ควรทำในที่ลับหรือที่แจ้ง
             (แพะท้าวสักกะจำแลงกล่าวว่า)
             [๗๗] เจ้าม้าเพื่อนยาก เจ้าจงรู้เถิดว่า เจ้าช่างเป็นสัตว์โง่จริงๆ
                     เพราะเจ้าถูกสนตะพายจนปากคดหน้าคว่ำ
             [๗๘] เพื่อน ความโง่ของเจ้าอีกอย่างหนึ่ง
                     คือถูกเขาปล่อยแล้วไม่หนีไป เพื่อนเอ๋ย
                     แต่พระเจ้าเสนกะที่เพื่อนลากไปโง่กว่าเจ้าเสียอีก
             (ม้าสินธพฟังคำของแพะจำแลงแล้วจึงกล่าวว่า)
             [๗๙] พญาแพะเพื่อนยาก ท่านรู้เหตุที่เราโง่
                     แต่พระเจ้าเสนกะโง่เพราะเหตุอะไร
                     เราถามแล้ว เจ้าจงบอกเหตุนั้น
             (แพะท้าวสักกะจำแลงบอกว่า)
             [๘๐] ผู้ใดได้ประโยชน์สูงสุด๑- แล้วจะยกให้ภรรยา
                     ด้วยการยกให้นั้น เขาจักต้องสละตน
                     ส่วนภรรยานั้นจักไม่เป็นภรรยาของเขาอีก
@เชิงอรรถ :
@๑ ประโยชน์สูงสุด ในที่นี้หมายถึงมนต์วิเศษชื่อสัพพรุตชานนมนต์ คือมนต์รู้เสียงร้องของสรรพสัตว์
@(ขุ.ชา.อ. ๕/๘๐/๗๐)
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๒๗ หน้า : ๒๔๒}

                                                                 พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ชาดก [๖. ฉักกนิบาต]
                                                                 ๒. ขรปุตตวรรค ๒. สูจิชาดก (๓๘๗)
             (แพะท้าวสักกะจำแลงกล่าวอีกว่า)
             [๘๑] พระองค์ผู้เป็นจอมแห่งชน บุคคลผู้เช่นกับพระองค์
                     มาทอดทิ้งตัวเองด้วยคิดว่า เรามีสิ่งอันเป็นที่รัก
                     ย่อมไม่ประสบสิ่งอันเป็นที่รักทั้งหลาย
                     เพราะตนแลประเสริฐกว่า
                     และยังประเสริฐกว่าสิ่งอันเป็นที่รักชั้นเยี่ยม
                     บุรุษสั่งสมประโยชน์แล้วก็จะพึงได้ภรรยาอันเป็นที่รักในภายหลัง
ขรปุตตชาดกที่ ๑ จบ

                  เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ เล่มที่ ๒๗ หน้าที่ ๒๔๒-๒๔๓.
http://84000.org/tipitaka/read/m_siri.php?B=27&siri=386
             ฟังเนื้อความพระไตรปิฎก : [คลิกเพื่อฟัง]
                  อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับหลวง :-
http://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=27&A=4069&Z=4090
                  ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :-
http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=27&i=905
             พระไตรปิฏกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=27&item=905&items=6
             อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :-
http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=39&A=1265
             The Pali Tipitaka in Roman :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/roman_item_s.php?book=27&item=905&items=6
             The Pali Atthakatha in Roman :-
http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=39&A=1265
                  สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗
http://84000.org/tipitaka/read/?index_mcu27
             อ่านเทียบฉบับแปลอังกฤษ Compare with English Translation :-
https://suttacentral.net/ja386/en/francis-neil