ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๙ [ฉบับมหาจุฬาฯ] ขุททกนิกาย ชาดก ภาค ๑
๑๐. เทวตาปัญหชาดก (๓๕๐)
ว่าด้วยปัญหาของเทวดา
(พระราชาตรัสบอกปัญหาที่เทวดาถามแก่พระโพธิสัตว์มโหสธบัณฑิตว่า) [๑๙๗] บุคคลใช้มือทั้ง ๒ เท้าทั้ง ๒ ทุบตีและตบปากผู้อื่น ข้าแต่มหาราช เขากลับเป็นที่รักเพราะเหตุแห่งการทุบตีนั้น พระองค์ทรงเห็นว่าเป็นใคร (พระราชาตรัสบอกปัญหาข้อที่ ๒ ตามที่เทวดาถามว่า) [๑๙๘] บุคคลด่าผู้อื่นตามใจชอบ แต่ปรารถนาการกลับมาของเขา ข้าแต่มหาราช เขากลับเป็นที่รักเพราะเหตุแห่งการด่านั้น พระองค์ทรงเห็นว่าเป็นใคร (พระราชาตรัสบอกปัญหาข้อที่ ๓ ตามที่เทวดาถามว่า) [๑๙๙] บุคคลกล่าวตู่กันด้วยถ้อยคำอันไม่เป็นจริง พากันโจทกันด้วยถ้อยคำไม่จริง ข้าแต่มหาราช เขากลับเป็นที่รักของกันและกัน เพราะเหตุแห่งการกล่าวตู่และโจทกันนั้น พระองค์ทรงเห็นว่าเป็นใคร {ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๒๗ หน้า : ๑๙๗}

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ชาดก [๔. จตุกกนิบาต]

๕. จูฬกุณาลวรรค รวมวรรคที่มีในนิบาตนี้

(พระราชาตรัสบอกปัญหาข้อที่ ๔ ตามที่เทวดาถามว่า) [๒๐๐] บุคคลนำข้าว น้ำ ผ้า และเสนาสนะไป พวกเขาผู้นำไปกลับเป็นที่รักโดยแท้ พวกเขากลับเป็นที่รักเพราะเหตุแห่งการนำสิ่งของไป พระองค์ทรงเห็นว่าเป็นใคร๑-
เทวตาปัญหชาดกที่ ๑๐ จบ
จูฬกุณาลวรรคที่ ๕ จบ
รวมชาดกที่มีในวรรคนี้ คือ
๑. กุณฑลิกชาดก ๒. วานรชาดก ๓. กุนตินีชาดก ๔. อัมพชาดก ๕. คชกุมภชาดก ๖. เกสวชาดก ๗. อยกูฏชาดก ๘. อรัญญชาดก ๙. สันธิเภทชาดก ๑๐. เทวตาปัญหชาดก
รวมวรรคที่มีในนิบาตนี้ คือ
๑. กาลิงควรรค ๒. ปุจิมันทวรรค ๓. กุฏิทูสกวรรค ๔. โกกิลวรรค ๕. จูฬกุณาลวรรค
จตุกกนิบาต จบ
@เชิงอรรถ : @ มโหสธบัณฑิตโพธิสัตว์เฉลยปัญหาว่า ผู้ใช้มือเท้าทุบตีผู้อื่น คือเด็กเล็กๆ ผู้ถูกทุบตี คือมารดา ผู้ด่าผู้ @อื่นตามชอบใจ คือมารดา ผู้ถูกด่า คือบุตร ผู้กล่าวตู่กันและกันด้วยคำไม่จริง คือคู่รักกัน ผู้ที่นำสิ่งของ @ไป คือสมณพราหมณ์ ผู้ที่พอใจให้นำไป คือทายก (ขุ.ชา.อ. ๙/๒๐๐/๓๐๓-๓๐๖) {ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๒๗ หน้า : ๑๙๘}


                  เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ เล่มที่ ๒๗ หน้าที่ ๑๙๗-๑๙๘. http://84000.org/tipitaka/read/m_siri.php?B=27&siri=350              ฟังเนื้อความพระไตรปิฎก : [คลิกเพื่อฟัง]                   อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=27&A=3310&Z=3339                   ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=27&i=698              พระไตรปิฏกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=27&item=698&items=4              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=38&A=8681              The Pali Tipitaka in Roman :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/roman_item_s.php?book=27&item=698&items=4              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=38&A=8681                   สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ http://84000.org/tipitaka/read/?index_mcu27              อ่านเทียบฉบับแปลอังกฤษ Compare with English Translation :- https://suttacentral.net/ja350/en/francis-neil



บันทึก ๓๑ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๕๙ บันทึกล่าสุด ๒๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๖๐ การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :