พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๖ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๘ [ฉบับมหาจุฬาฯ]
ขุททกนิกาย วิมาน-เปตวัตถุ เถร-เถรีคาถา

๑๒. กัณณมุณฑเปติวัตถุ
เรื่องนางเปรตผู้ถูกสุนัขกัณณมุณฑกัดกินเนื้อ
             (พระเจ้าพาราณสีตรัสถามนางเวมานิกเปรตว่า)
             [๓๔๘] สระโบกขรณีมีน้ำใสเย็น มีบันไดทองคำ
                       มีพื้นดาดด้วยทรายทองคำ
                       ในสระโบกขรณีนั้นมีต้นไม้สวยงาม มีกลิ่นหอมยวนใจ
             [๓๔๙] ดาดดื่นไปด้วยหมู่ไม้นานาพันธุ์
                       ตลบอบอวลไปด้วยกลิ่นหอมต่างๆ
                       ดารดาษไปด้วยบัวนานาชนิด รายล้อมไปด้วยบัวขาว
             [๓๕๐] มีกลิ่นหอมเจริญใจ
                       ยามต้องลมรำเพยพัดก็โชยกลิ่นหอมระรื่นฟุ้งขจรไป
                       ระงมไปด้วยเสียงหงส์และนกกะเรียน
                       นกจักรพาก๑- มาส่งเสียงร้องไพเราะจับใจ
@เชิงอรรถ :
@๑ นกชนิดหนึ่ง อยู่ในวงศ์นกเป็ดน้ำ (พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๒๕)
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๒๖ หน้า : ๒๒๒}

                                                                 พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย เปตวัตถุ [๒. อุพพริวรรค]
                                                                 ๑๒. กัณณมุณฑเปติวัตถุ
             [๓๕๑] ขวักไขว่ไปด้วยฝูงทิชาชาติ๑- นานาชนิด
                       มีเสียงร้องของนกนานาชนิด ไพเราะจับใจ
                       มีไม้ผล ไม้ดอกนานาพันธุ์
             [๓๕๒] ไม่มีเมืองใดในมนุษย์เหมือนเมืองของท่านนี้
                       ปราสาทของท่านมีมาก สำเร็จแล้วด้วยทองคำและเงิน
                       ส่องแสงสว่างโชติช่วงโดยรอบทั้ง ๔ ทิศ
             [๓๕๓] ทาสี ๕๐๐ คน ประดับด้วยกำไลทองคำ
                       นุ่งห่มผ้าทองคำ คอยบำเรอท่าน
             [๓๕๔] ท่านมีบัลลังก์ทองคำและเงินจำนวนมาก
                       ปูลาดด้วยหนังชะมดและผ้าโกเชาว์๒- ที่เขาจัดเตรียมไว้แล้ว
             [๓๕๕] ท่านจะเข้าบรรทมบนบัลลังก์ใดก็สำเร็จสมประสงค์ทุกอย่าง
                       เมื่อถึงเที่ยงคืน ท่านลุกจากบัลลังก์นั้นไป
             [๓๕๖] ลงไปสู่สวนรอบสระโบกขรณี
                       ยืนอยู่ที่ริมสระนั้นซึ่งมีหญ้าเขียวอ่อนนุ่ม
             [๓๕๗] ทันใดนั้น สุนัขชื่อกัณณมุณฑกะก็ขึ้นมาจากสระนั้น
                       กัดอวัยวะน้อยใหญ่ของท่าน
                       เมื่อใดท่านถูกสุนัขกัดกินเหลือแต่ร่างกระดูก
                       เมื่อนั้น ท่านจึงลงสู่สระโบกขรณี
                       ร่างกายก็กลับเป็นเหมือนเดิม
             [๓๕๘] ภายหลังจากเวลาที่ลงสระโบกขรณี
                       ท่านกลับมีอวัยวะน้อยใหญ่บริบูรณ์ งดงาม ดูน่ารัก
                       นุ่งห่มผ้า มาสู่สำนักเรา
@เชิงอรรถ :
@๑ นก ได้ชื่อว่า ทิชาชาติ เพราะเกิด ๒ หน คือ คลอดจากท้องมารดาเป็นฟองไข่หนหนึ่ง และถูกฟักจน
@คลอดเป็นตัวอีกหนหนึ่ง
@๒ พรมที่ทำด้วยขนแกะที่มีขนยาว (ขุ.เป.อ. ๓๕๔/๑๖๗)
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๒๖ หน้า : ๒๒๓}

                                                                 พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย เปตวัตถุ [๒. อุพพริวรรค]
                                                                 ๑๒. กัณณมุณฑเปติวัตถุ
             [๓๕๙] เมื่อก่อนท่านได้ทำกรรมชั่วทางกาย วาจา ใจอะไรไว้หรือ
                       เพราะผลกรรมอะไร
                       สุนัขกัณณมุณฑกะจึงกัดกินอวัยวะน้อยใหญ่ของท่าน
             (นางเวมานิกเปรตกราบทูลว่า)
             [๓๖๐] มีคหบดีคนหนึ่ง เป็นอุบาสก มีศรัทธา อยู่ในเมืองกิมพิลา
                       หม่อมฉันเป็นภรรยาของเขา เป็นคนทุศีล ประพฤตินอกใจเขา
             [๓๖๑] เมื่อหม่อมฉันประพฤตินอกใจเขา
                       สามีจึงพูดดังนี้ว่า การที่เธอประพฤตินอกใจฉันแล้วปกปิดไว้
                       เป็นการไม่เหมาะ ไม่สมควร
             [๓๖๒] และหม่อมฉันนั้นได้กล่าวเท็จสาบานอย่างร้ายแรงว่า
                       ฉันไม่ได้ประพฤตินอกใจท่านทางกายหรือทางใจ
             [๓๖๓] ถ้าฉันประพฤตินอกใจท่านทางกายหรือทางใจ
                       ขอให้สุนัขกัณณมุณฑกะตัวนี้จงกัดกินอวัยวะน้อยใหญ่ของฉันเถิด
             [๓๖๔] ผลกรรมชั่วและการกล่าวเท็จทั้งสองนั้น
                       หม่อมฉันได้เสวยแล้วเป็นเวลา ๗๐๐ ปี
                       เพราะกรรมอันชั่วช้าสุนัขกัณณมุณฑกะ
                       จึงกัดกินอวัยวะน้อยใหญ่ของหม่อมฉัน
             [๓๖๕] ขอเดชะพระองค์ผู้ประเสริฐ
                       พระองค์ทรงมีอุปการะแก่หม่อมฉันมาก
                       เสด็จมา ณ ที่นี้เพื่อประโยชน์แก่หม่อมฉัน
                       หม่อมฉันพ้นแล้วจากสุนัขกัณณมุณฑกะ
                       หายโศก ไม่มีภัยแต่ที่ไหนๆ
             [๓๖๖] ขอเดชะ หม่อมฉันขอถวายบังคมพระองค์
                       ขอประนมอัญชลีวิงวอนว่า ขอพระองค์จงเสวยกามสุขอันเป็นทิพย์
                       รื่นรมย์อยู่กับหม่อมฉันเถิดเพคะ
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๒๖ หน้า : ๒๒๔}

                                                                 พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย เปตวัตถุ [๒. อุพพริวรรค]
                                                                 ๑๓. อุพพรีเปตวัตถุ
             (พระราชาตรัสว่า)
             [๓๖๗] ฉันเสวยกามสุขอันเป็นทิพย์และรื่นรมย์กับเธอแล้ว
                       เชิญเถิดนางงาม ฉันอ้อนวอนเธอ
                       ขอจงรีบนำฉันกลับเถิด
กัณณมุณฑเปติวัตถุที่ ๑๒ จบ

                  เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ เล่มที่ ๒๖ หน้าที่ ๒๒๒-๒๒๕.
http://84000.org/tipitaka/read/m_siri.php?B=26&siri=109
             ฟังเนื้อความพระไตรปิฎก : [คลิกเพื่อฟัง]
                  อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับหลวง :-
http://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=26&A=3888&Z=3930
                  ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :-
http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=26&i=109
             พระไตรปิฏกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=26&item=109&items=1
             อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :-
http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=31&A=3570
             The Pali Tipitaka in Roman :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/roman_item_s.php?book=26&item=109&items=1
             The Pali Atthakatha in Roman :-
http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=31&A=3570
                  สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๖
http://84000.org/tipitaka/read/?index_mcu26