พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๕ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๗
ขุททกนิกาย ขุททกปาฐะ-ธรรมบท-อุทาน-อิติวุตตกะ-สุตตนิบาต

             พระผู้มีพระภาคตรัสว่า
             [๓๗๗] 	ดูกรเสลพราหมณ์ เราเป็นพระราชาชั้นเยี่ยมเป็นพระธรรม
                          ราชา เรายังจักรที่ใครๆ พึงให้เป็นไปไม่ได้ให้เป็นไป
                          โดยธรรม ฯ
             เสลพราหมณ์กราบทูลว่า
                          พระองค์ทรงปฏิญาณว่าเป็นพระสัมมาสัมพุทธะ เป็นพระธรรม
                          ราชาชั้นเยี่ยม ข้าแต่พระโคดม พระองค์ตรัสว่า จะยังจักร
                          ให้เป็นไปโดยธรรม ใครหนอเป็นสาวกเสนาบดีของพระองค์
                          ผู้ประพฤติตามพระศาสดา ใครจะยังธรรมจักรที่พระองค์ให้
                          เป็นไปแล้วนี้ ให้เป็นไปตาม ฯ
             พระผู้มีพระภาคตรัสว่า ดูกรเสลพราหมณ์
                          สารีบุตรผู้เกิดตามตถาคต จะยังธรรมจักรอันยอดเยี่ยมที่เรา
                          ให้เป็นไปแล้ว ให้เป็นไปตาม ดูกรพราหมณ์ ธรรมที่
                          ควรรู้ยิ่ง เราได้รู้ยิ่งแล้ว ธรรมที่ควรให้เจริญ เราได้ให้
                          เจริญแล้วและธรรมที่ควรละ เราละได้แล้ว เพราะเหตุนั้น
                          เราจึงเป็นพระพุทธะ ดูกรพราหมณ์ ท่านจงขจัดความสงสัย
                          ในเราเสีย จงน้อมใจเชื่อ การได้เห็นพระสัมมาสัมพุทธะ
                          ทั้งหลายเนืองๆ เป็นกิจที่ได้โดยยาก ความปรากฏเนืองๆ
                          แห่งพระสัมมาสัมพุทธะพระองค์ใดแล หาได้ยากในโลก เรา
                          เป็นพระสัมพุทธะองค์นั้น ผู้เป็นศัลยแพทย์ชั้นเยี่ยม เราเป็น
                          ผู้ประเสริฐไม่มีผู้เปรียบ ย่ำยีมารแลเสนามารเสียได้ ทำปัจจา-
                          มิตรทั้งหมดไว้ในอำนาจไม่มีภัยแต่ที่ไหนๆ บันเทิงอยู่ ฯ
             เสลพราหมณ์กล่าวว่า
                          ท่านผู้เจริญทั้งหลาย จงฟังคำนี้ที่พระผู้มีพระภาคมหาวีรบุรุษ
                          ผู้มีจักษุ ผู้เป็นศัลยแพทย์ตรัสอยู่ ดังสีหะบันลืออยู่ในป่า
                          ฉะนั้น ถึงแม้พระองค์จะเป็นผู้เกิดในสกุลต่ำทราม (ก็ตามที)
                          ใครๆ ได้เห็นพระองค์ผู้ประเสริฐไม่มีผู้เปรียบ ย่ำยีมารและ
                          เสนามารเสียได้ จะไม่พึงเลื่อมใส (ไม่มีเลย) ผู้ใดปรารถนา
                          ก็จงตามเรามา หรือผู้ใดไม่ปรารถนาก็จงไปเถิด เราจักบวช
                          ในสำนักของพระสัมมาสัมพุทธะผู้มีปัญญาอันประเสริฐนี้ ถ้า
                          ท่านผู้เจริญชอบใจคำสั่งสอนของพระสัมมาสัมพุทธะ อย่างนี้
                          ไซร้ แม้พวกเราก็จักบวชในสำนักของพระสัมมาสัมพุทธะ
                          ผู้มีพระปัญญาอันประเสริฐ ฯ
                          พราหมณ์ทั้ง ๓๐๐ เหล่านี้ ได้ประนมอัญชลีทูลขอว่า ข้าแต่
                          พระผู้มีพระภาค ข้าพระองค์ทั้งหลาย จักประพฤติพรหม-
                          จรรย์ในสำนักของพระองค์ ฯ
             พระผู้มีพระภาคตรัสว่า  ดูกรเสลพราหมณ์
                          พรหมจรรย์เรากล่าวดีแล้ว ผู้บรรลุจะพึงเห็นเอง ไม่
                          ประกอบด้วยกาล เป็นที่ออกบวชอันไม่เปล่าประโยชน์  ของ
                          บุคคลผู้ไม่ประมาทศึกษาอยู่ ฯ

             เนื้อความพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๕ บรรทัดที่ ๙๑๒๖-๙๑๖๕ หน้าที่ ๓๙๗-๓๙๘.
http://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=25&A=9126&Z=9165&pagebreak=0
http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=25&item=377&items=1
             อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็น เกณฑ์แบ่งข้อ :-
http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=25&item=377&items=1&mode=bracket
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาบาลี อักษรไทย :-
http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=25&item=377&items=1
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :-
http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=25&item=377&items=1
             ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :-
http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=25&i=377
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๕
http://84000.org/tipitaka/read/?index_25