พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๕ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๗
สังยุตตนิกาย สคาถวรรค

             ท่านพระอานนท์จึงกล่าวว่า
             [๗๓๗] 	จิตของท่านรุ่มร้อน เพราะสัญญาอันวิปลาส ท่านจงละ
                          เว้นนิมิตอันสวยงาม อันเป็นที่ตั้งแห่งราคะเสีย ท่านจงเห็น
                          สังขารทั้งหลาย โดยความเป็นของแปรปรวน โดยเป็นทุกข์
                          และอย่าเห็นโดยความเป็นตน ท่านจงดับราคะอันแรงกล้า
                          ท่านจงอย่าถูกราคะเผาผลาญบ่อยๆ ท่านจงเจริญจิตใน
                          อสุภกัมมัฏฐาน ให้เป็นจิตมีอารมณ์เป็นอันเดียวตั้งมั่นด้วยดี
                          เถิด ท่านจงมีกายคตาสติ ท่านจงเป็นผู้มากด้วยความหน่าย
                          ท่านจงเจริญความไม่มีนิมิต และจงถอนมานานุสัยเสีย เพราะ
                          การรู้เท่าถึงมานะ ท่านจักเป็นผู้สงบระงับเที่ยวไป ดังนี้ ฯ

             เนื้อความพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๕ บรรทัดที่ ๖๐๙๔-๖๑๐๓ หน้าที่ ๒๖๒.
http://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=15&A=6094&Z=6103&pagebreak=0
http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=15&item=737&items=1
             อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็น เกณฑ์แบ่งข้อ :-
http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=15&item=737&items=1&mode=bracket
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาบาลี อักษรไทย :-
http://84000.org/tipitaka/pali/pali_item_s.php?book=15&item=737&items=1
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :-
http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=15&item=737&items=1
             ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :-
http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=15&i=737
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๕
http://84000.org/tipitaka/read/?index_15