อรรถกถาเล่มที่ ๙ ภาษาบาลี อักษรไทย
ม.อ. (ปปญฺจ.๓)
หน้าที่ ๘๖.

เนกฺขมฺมสฺสิตาติ เอวํ ฉตฺตึส, ตา อตีเต ฉตฺตึส, อนาคเต ฉตฺตึส, ปจฺจุปฺปนฺเน
ฉตฺตึสาติ เอวํ อฏฺฐสตเวทนา เวทิตพฺพา. ๑-
      [๙๐] ปญฺจ โข อิเม อานนฺท กามคุณาติ อยํ ปาฏิเยกฺโก อนุสนฺธิ.
น เกวลํ หิ เทฺว อาทึ กตฺวา เวทนา ภควตา ปญฺญตฺตา, ปริยาเยน เอกาปิ
เวทนา กถิตา. ตํ ทสฺเสนฺโต ปญฺจกงฺคสฺส ถปติโน วาทํ อุปตฺถมฺเภตุํ อิมํ
เทสนํ อารภิ.
      อภิกฺกนฺตตรนฺติ สุนฺทรตรํ. ปณีตตรนฺติ อนุกปฺปตรํ. ๒- เอตฺเถว ๓-
จตุตฺถชฺฌานโต ปฏฺฐาย อทุกฺขมสุขาเวทนา, สาปิ สนฺตฏฺเฐน ปณีตฏฺเฐน จ
จ สุขนฺติ วุตฺตา. ฉ เคหสฺสิตานิ สุขนฺติ วุตฺตานิ. นิโรโธ อเวทยิตสุขวเสน
สุขํ นาม ชาโต. ปญฺจกามคุณวเสน หิ อฏฺฐสมาปตฺติวเสน จ อุปฺปนฺนํ
เวทยิตสุขํ นาม. นิโรโธ อเวทยิตสุขํ นาม. อิติ เวทยิตสุขํ วา โหตุ
อเวทยิตสุขํ วา, ตํ นิทฺทุกฺขภาวสงฺขาเตน สุขฏฺเฐน เอกสุขเมว ๔- ชาตํ.
      [๙๑] ยตฺถ ยตฺถาติ ยสฺมึ ยสฺมึ ฐาเน. สุขํ อุปลพฺภตีติ เวทยิตสุขํ
วา อเวทยิตสุขํ วา อุปลพฺภตีติ. ตํ ตํ ตถาคโต สุขสฺมึ ปญฺญเปตีติ ตํ
สพฺพํ ตถาคโต นิทฺทุกฺขภาวํ สุขสฺมึเยว ปญฺญเปตีติ. อิธ ภควา นิโรธสมาปตฺตึ
สีสํ กตฺวา เนยฺยปุคฺคลวเสน อรหตฺตนิกูเฏเนว เทสนํ นิฏฺฐาเปสีติ.
                    ปปญฺจสูทนิยา มชฺฌิมนิกายฏฺฐกถาย
                     พหุเวทนียสุตฺตวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                              นวมํ.
                         --------------
@เชิงอรรถ: ๑ ฉ.ม. อฏฺฐเวทนาสตํ เวทิตพฺพํ              ๒ ฉ.ม. อตปฺปกตรํ
@๓ ฉ.ม. เอตฺถ จ                         ๔ ฉ.ม. เอกนฺตสุขเมว


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๙ หน้าที่ ๘๖.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=9&page=86&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=9&A=2159&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=9&A=2159&modeTY=2&pagebreak=1#p86