บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๙ ภาษาบาลี อักษรไทย ม.อ. (ปปญฺจ.๓) หน้าที่ ๒๙๖.
อยํ ปน อสฺสลายโน สทฺโธ อโหสิ ปสนฺโน, อตฺตโน อนฺโตนิเวสเนเยว เจติยํ กาเรสิ. ยาวชฺชทิวสา อสฺสลายนวํเส ชาตา นิเวสนํ กาเรตฺวา อนฺโตนิเวสเน เจติยํ กโรนฺเตวาติ. ปปญฺจสูทนิยา มชฺฌิมนิกายฏฺฐกถาย อสฺสลายนสุตฺตวณฺณนา นิฏฺฐิตา. ---------- ๔. โฆฏมุขสุตฺตวณฺณนา [๔๑๒] เอวมฺเม สุตนฺติ โฆฏมุขสุตฺตํ. ตตฺถ เขมิยมฺพวเนติ เอวํนามเก อมฺพวเน. ธมฺมิโก ปริพฺพโชติ ๑- ธมฺมิกา ปพฺพชฺชา. อทสฺสนาติ ตุมฺหาทิสานํ วา ปณฺฑิตานํ อทสฺสเนน. โย วา ปเนตฺถ ธมฺโมติ โย วา ปน เอตฺถ ธมฺโม สภาโวเยว, ตสฺเสว อทสฺสเนน. อิมินา "อมฺหากํ กถา อปฺปมาณํ, ธมฺโมว ปมาณนฺ"ติ ทสฺเสติ. ตโต เถโร "นวอุโปสถาคาเร ๒- วิย พหุนา กมฺเมน อิธ ภวิตพฺพนฺ"ติ จินฺเตตฺวา จงฺกมา โอรุยฺห ปณฺณสาลํ ปวิสิตฺวา นิสีทิ. ตํ ทสฺเสตุํ เอวํ วุตฺเตติอาทิ วุตฺตํ. [๔๑๓] จตฺตาโรเม พฺราหฺมณาติ เถรสฺส กิร เอตทโหสิ "อยํ พฺราหฺมโณ `ธมฺมิกํ ปพฺพชฺชํ อุปคโต สมโณ วา พฺราหฺมโณ วา นตฺถี'ติ วทติ. อิมสฺส จตฺตาโร ปุคฺคเล เทฺว จ ปริสา ทสฺเสตฺวา `จตุตฺถํ ปุคฺคลํ กตราย ปริสาย พหุลํ ปสฺสสี'ติ ปุจฺฉิสฺสามิ, ชานมาโน `อนาคาริยปริสายนฺ'ติ วกฺขติ. เอวเมตํ สกมุเขเนว `ธมฺมิโก ปริพฺพโช อตฺถี'ติ วทาเปสฺสามี"ติ อิมํ เทสนํ อารภิ. [๔๑๔] ตตฺถ สารตฺตรตฺตาติ สุฏฺฐุ รตฺตรตฺตา. สานุคหา วาจา ภาสิตาติ สการณา วาจา ภาสิตา. วุตฺตํ เหตํ มยา "อมฺหากํ กถา อปฺปมาณํ, ธมฺโมว ปมาณนฺ"ติ. @เชิงอรรถ: ๑ สี. ปริพฺพาโช ๒ ม. น อุโปสถาคาเรเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๙ หน้าที่ ๒๙๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=9&page=296&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=9&A=7461&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=9&A=7461&modeTY=2&pagebreak=1#p296
จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๙๖.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]