ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
อรรถกถาเล่มที่ ๙ ภาษาบาลี อักษรไทย ม.อ. (ปปญฺจ.๓)

หน้าที่ ๒๙๒.

ยตฺถ อโมฆาติ ยสฺมึ มคฺคพฺรหฺมจริเย อปฺปมตฺตสฺส สิกฺขาตฺตยปูรเณน สิกฺขโต
ปพฺพชฺชา อโมฆา โหติ, สผลาติ อตฺโถ. เอวญฺจ วตฺวา "เอถ ภิกฺขโว"ติ
ภควา อโวจ. เต สพฺเพ ปตฺตจีวรธรา หุตฺวา อากาเสนาคนฺตฺวา วสฺสสติกตฺเถรา
วิย สุวินีตา ภควนฺตํ อภิวาทยึสุ. เอวมิมํ เตสํ เอหิภิกฺขุภาวํ สนฺธาย "อลตฺถ
โข เสโล"ติอาทิ วุตฺตํ.
      [๔๐๐] อิมาหีติ อิมาหิ เกณิยสฺส จิตฺตานุกูลาหิ คาถาหิ. ตตฺถ
อคฺคิปริจริยํ วินา พฺราหฺมณานํ ยญฺาภาวโต "อคฺคิหุตฺตมุขา ยญฺา"ติ วุตฺตํ.
อคฺคิหุตฺตเสฏฺา อคฺคิชุหนปฺปธานาติ อตฺโถ. เวเท สชฺฌายนฺเตหิ ปมํ
สชฺฌายิตพฺพโต สาวิตฺตี "ฉนฺทโส มุขนฺ"ติ วุตฺตา. มนุสฺสานํ เสฏฺโต ราชา
"มุขนฺ"ติ วุตฺโต. นทีนํ อาธารโต ปฏิสรณโต จ สาคโร "มุขนฺ"ติ วุตฺโต.
จนฺทโยควเสน "อชฺช กตฺติกา อชฺช โรหิณี"ติ ปญฺาปนโต ๑- อาโลกกรณโต
โสมภาวโต จ "นกฺขตฺตานํ มุขํ จนฺโท"ติ วุตฺตํ. ตปนฺตานํ อคฺคตฺตา อาทิจฺโจ
"ตปตํ มุขนฺ"ติ วุตฺโต. ทกฺขิเณยฺยานํ ปน อคฺคตฺตา วิเสเสน ตสฺมึ สมเย
พุทฺธปฺปมุขํ สํฆํ สนฺธาย "ปุญฺ อากงฺขมานานํ, สํโฆ เว ยชตํ มุขนฺ"ติ
วุตฺตํ. เตน สํโฆ ปุญฺสฺส อายมุขนฺติ ทสฺเสติ.
      ยนฺตํ สรณนฺติ อญฺ พฺยากรณคาถมาห. ตสฺสตฺโถ:- ปญฺจหิ จกฺขูหิ
จกฺขุมา ภควา ยสฺมา มยํ อิโต อฏฺเม ทิวเส ตํ สรณํ อาคตมฺหา, ๒- ตสฺมา
อตฺตนา ตว สาสเน อนุตฺตเรน ทมเถน ทนฺตามฺหา, อโห เต สรณสฺส
อานุภาโวติ.
      ตโต ปรํ ภควนฺตํ ทฺวีหิ คาถาหิ โถเมตฺวา ตติยวนฺทนํ ยาจนฺโต
ภิกฺขโว ติสตา อิเมติอาทิมาหาติ.
                    ปปญฺจสูทนิยา มชฺฌิมนิกายฏฺกถาย
                       เสลสุตฺตวณฺณนา นิฏฺิตา.
                         --------------
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม. สญฺาณโต        สี. อาคมฺม           สี. สตฺตรตฺเตน



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๙ หน้าที่ ๒๙๒. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=9&page=292&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=9&A=7362&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=9&A=7362&pagebreak=1#p292


จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๙๒.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]