อรรถกถาเล่มที่ ๙ หน้าที่ ๒๐๙.

เปตฺวา กมฺมํ ถโรนฺติ. ยาว กปฺปุฏฺานา ตํ านํ ตาทิสเมว ภวิสฺสติ. ตญฺจ โข ปน น ตถาคตสฺส อิทฺธานุภาเวน, เตสํเยว ปน คุณสมฺปตฺติยา. เตสญฺหิ "สมฺมาสมฺพุทฺโธ กตฺถ น ลเภยฺย, อมฺหากํ นาม ทฺวินฺนํ อนฺธกานํ นิเวสนํ อุตฺติณํ กาเรสี"ติ น ตปฺปจฺจยา โทมนสฺสํ อุทปาทิ, "สเทวเก โลเก อคฺคปุคฺคโล อมฺหากํ นิเวสนา ติณํ อาหราเปตฺวา คนฺธกุฏึ ฉาทาเปสี"ติ ปน เตสํ อนปฺปกํ พลวโสมนสฺสํ อุทปาทิ. อิติ เตสํเยว คุณสมฺปตฺติยา อิทํ ปฏิหาริยํ ชาตนฺติ เวทิตพฺพํ. [๒๙๒] ตณฺฑุลวาหสตานีติ เอตฺถ เทฺว สกฏานิ ^๑- เอโก วาโหติ เวทิตพฺโพ. ตทุปิยญฺจ สูเปยฺยนฺติ สูปตฺถาย ตทนุรูปํ เตลผาณิตาทึ. ภิกฺขุสหสฺสสฺส ^๒- เตมาสตฺถาย ภตฺตํ ภวิสฺสตีติ กิร สญฺาย ราชา เอตฺตกํ เปเสสิ. อลมฺเม รญฺโว โหตูติ กสฺมา ปฏิกฺขิปิ? อธิคตปฺปิจฺฉตาย. เอวํ กิรสฺส อโหสิ "นาหํ รญฺา ทิฏฺปุพฺโพ, กถํ นุ โข เปเสสี"ติ. ตโต จินฺเตสิ "สตฺถา พาราณสึ คโต, อทฺธา โส รญฺา ^๓- วสฺสาวาสํ ยาจิยมาโน มยฺหํ ปฏิญฺาตภาวํ อาโรเจตฺวา มม คุณกถํ กเถสิ, คุณกถาย ลทฺธลาโภ ปน นเฏน นจฺจิตฺวา ลทฺธํ วิย คายเกน คายิตฺวา ลทฺธํ วิย จ โหติ. กึ มยฺหํ อิมินา, กมฺมํ กตฺวา อุปฺปนฺเนน มาตาปิตูนํปิ สมฺมาสมฺพุทฺธสฺสปิ อุปฏฺานํ สกฺกา กาตุนฺ"ติ. เสสํ สพฺพตฺถ อุตฺตานเมวาติ. ปปญฺจสูทนิยา มชฺฌิมนิกายฏฺกถาย ฆฏิการสุตฺตวณฺณนา นิฏฺิตา. ------------ @เชิงอรรถ: ^๑ ก. สกฏสตานิ ^๒ ฉ.ม. วีสติภิกฺขุ... ^๓ ฉ.ม. รญฺโ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๙ หน้าที่ ๒๐๙. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=9&page=209&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=9&A=5263&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=9&A=5263&pagebreak=1#p209