ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๙ ภาษาบาลี อักษรไทย ม.อ. (ปปญฺจ.๓)

หน้าที่ ๑๒๗.

เอตฺตเก กิเลเส นปฺปชหนฺตี"ติ ทสฺเสตุํ ปญฺจ โข อิเม อุทายิ กามคุณาติอาทิมาห.
ตตฺถ มิฬฺหสุขนฺติ อสุจิสุขํ. อนริยสุขนฺติ นอริเยหิ เสวิตสุขํ. ภายิตพฺพนฺติ
เอตสฺส สุขสฺส ปฏิลาภโตปิ วิปากโตปิ ภายิตพฺพํ. เนกฺขมฺมสุขนฺติ กามโต
นิกฺขนฺตสุขํ. ปวิเวกสุขนฺติ คณโตปิ กิเลสโตปิ ปวิวิตฺตสุขํ. อุปสมสุขนฺติ
ราคาทิวูปสมตฺถาย สุขํ. สมฺโพธิสุขนฺติ ๑- มคฺคสงฺขาตสฺส สมฺโพธิสฺส ๒-
นิพฺพตฺตนตฺถาย สุขํ. น ภายิตพฺพนฺติ เอตสฺส สุขสฺส ปฏิลาภโตปิ วิปากโตปิ
น ภายิตพฺพํ, ภาเวตพฺพเมเวตํ.
      [๑๕๖] อิญฺชิตสฺมึ วทามีติ อิญฺชนํ จลนํ ผนฺทนนฺติ วทามิ. กิญฺจ
ตตฺถ อิญฺชิตสฺมินฺติ กิญฺจ ตตฺถ อิญฺชิตํ. อิทํ ตตฺถ อิญฺชิตสฺมินฺติ เย เอเต
อนิรุทฺธา วิตกฺกวิจารา, อิทํ ตตฺถ อิญฺชิตํ. ทุติยตติยชฺฌาเนสุปิ เอเสว นโย.
อนิญฺชิตสฺมึ วทามีติ อิทํ จตุตฺถชฺฌานํ อนิญฺชนํ อจลนํ อผนฺทนนฺติ ๓- วทามิ.
      อนลนฺติ วทามีติ อกตฺตพฺพอาลยนฺติ วทามิ, ตณฺหาลโย เอตฺถ น
อุปฺปาเทตพฺโพติ ทสฺเสติ. อถวา อนลํ อปริยนฺตํ, น เอตฺตาวตา อลเมตนฺติ
สนฺนิฏฺฐานํ กาตพฺพนฺติ วทามิ. เนวสญฺญานาสญฺญายตนสฺสปีติ เอวรูปายปิ
สนฺตาย สมาปตฺติยา ปหานเมว วทามิ. อณุํ วา ถูลํ วาติ ขุทฺทกํ วา มหนฺตํ
วา อปฺปสาวชฺชํ วา มหาสาวชฺชํ วา. เสสํ สพฺพตฺถ อุตฺตานเมว. เทสนา
ปน เนยฺยปุคฺคลสฺส วเสน อรหตฺตนิกูเฏเนว นิฏฺฐาปิตาติ.
                    ปปญฺจสูทนิยา มชฺฌิมนิกายฏฺฐกถาย
                     ลฏุกิโกปมสุตฺตวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                              ฉฏฺฐํ.
                          -------------
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม. สมฺโพธสุขนฺติ          ฉ.ม. สมฺโพธสฺส         ฉ.ม. นิปผนฺทนนฺติ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๙ หน้าที่ ๑๒๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=9&page=127&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=9&A=3198&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=9&A=3198&modeTY=2&pagebreak=1#p127


จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๒๗.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]