อรรถกถาเล่มที่ ๗ ภาษาบาลี อักษรไทย
ม.อ. (ปปญฺจ.๑)
หน้าที่ ๓๘๓.

     [๑๗๑] ขตฺติยกญฺญา วาติอาทิ อปริตฺเตน วิปุเลน กุสเลน คหิตปฏิสนฺธิกํ
วตฺถาลงฺการาทีนิ ลภนฏฺฐาเน นิพฺพตฺตํ ทสฺเสตุํ วุตฺตํ. ปณฺณรสวสฺสุทฺเทสิกาติ
ปณฺณรสวสฺสวยา. ทุติยปเทปิ เอเสว นโย. วยปเทสํ กสฺมา คณฺหติ?
วณฺณสมฺปตฺตึ ทสฺสนตฺถํ. มาตุคามสฺส หิ ทุคฺคตกุเล นิพฺพตฺตสฺสาปิ เอกสฺมึ ๑-
กาเล โถกํ โกกํ วณฺณายตนํ ปสีทติ. ปุริสานํ ปน วีสติวสฺสปญฺจวีสติวสฺสกาเล
ปสนฺนํ โหติ. นาติทีฆาติอาทีหิ ฉโทสวิรหิตํ สรีรสมฺปตฺตึ ทีเปติ. วณฺณนิภาติ
วณฺณาเยว. ๒-
     ชิณฺณนฺติ ชราชิณฺณํ. โคปานสิวงฺกนฺติ โคปานสี วิย วงฺกํ. โภคฺคนฺติ
ภคฺคํ, อิมินาปิสฺส วงฺกภาวเมว ทีเปติ. ทณฺฑปรายนนฺติ ทณฺฑปฏิสฺสรณํ
ทณฺฑทุติยํ. ปเวธมานนฺติ กมฺปมานํ. อาตุรนฺติ ชราตุรํ. ขณฺฑทนฺตนฺติ
ชิณฺณภาเวน ขณฺฑิตทนฺตํ. ปลิตเกสนฺติ ปณฺฑรเกสํ. วิลูนนฺติ ลุญฺจิตฺวา
คหิตเกสํ วิย ขลฺลาตํ. ขลิตสิรนฺติ มหาขลฺลาตสีสํ. วลินนฺติ สญฺชาตวลึ.
ติลกาหตคตฺตนฺติ เสตกาฬติลเกหิ วิกิณฺณสรีรํ. อาพาธิกนฺติ พฺยาธิกํ. ทุกฺขิตนฺติ
ทุกฺขปฺปตฺตํ.
     พาฬฺหคิลานนฺติ อธิมตฺตคิลานํ. สีวถิกาย ฉฑฺฑิตนฺติ อามกสุสาเน
ปาติตํ. เสสเมตฺถ สติปฏฺฐาเน วุตฺตเมว. อิธาปิ นิพฺพานํเยว ฉนฺทราควินโย.
     [๑๗๓] เนว ตสฺมึ สมเย อตฺตพฺยาพาธายาติ ตสฺมึ สมเย อตฺตโนปิ
ทุกฺขตฺถาย น เจเตติ. อพฺยาปชฺฌํเยวาติ นิทฺทุกฺขเมว.
     [๑๗๔] ยํ ภิกฺขเว เวทนา อนิจฺจาติ ภิกฺขเว ยสฺมา เวทนา อนิจฺจา,
ตสฺมา อยํ อนิจฺจาทิอากาโรว เวทนาย อาทีนโวติ อตฺโถ, นิสฺสรณํ
วุตฺตปฺปการเมวาติ.
                    ปปญฺจสูทนิยา มชฺฌิมนิกายฏฺฐกถาย
                    มหาทุกฺขกฺขนฺธสุตฺตวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                        ----------------
@เชิงอรรถ: ๑ ฉ.ม. เอตสฺมึ           ๒ ฉ.ม. วญฺโณเยว


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๗ หน้าที่ ๓๘๓.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=7&page=383&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=7&A=9796&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=7&A=9796&modeTY=2&pagebreak=1#p383