ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๕ ภาษาบาลี อักษรไทย ที.อ. (สุมงฺคล.๒)

หน้าที่ ๑๐๙-๑๑๐.

หน้าที่ ๑๐๙.

เอกจฺเจ จ เทวาติ ฉกามาวจรเทวา. เตสุ หิ เกสญฺจิ กาโย นีโล โหติ, เกสญฺจิ ปีตกาทิวณฺโณ. สญฺญา ปน เนสํ ทฺวิเหตุกาปิ ติเหตุกาปิ โหนฺติ อเหตุกา นตฺถิ. เอกจฺเจ จ วินิปาติกาติ จตุอปายวินิมุตฺตกา อุตฺตรมาตา ยกฺขินี, ปิยงฺกรมาตา, ปุสฺสมิตฺตา ๑- ธมฺมคุตฺตาติ เอวมาทิกา เวมานิกเปตา. ๒- เอเตสํ หิ ปีตโอทาตกาฬมงฺคุรุจฺฉวิสามวณฺณาทิวเสน เจว กีสถูลรสฺสทีฆวเสน จ กาโย นานา โหติ, มนุสฺสานํ วิย ทฺวิเหตุกติเหตุกาเหตุกวเสน สญฺญาปิ. เต ปน เทวา วิย น มเหสกฺขา, กปณมนุสฺสา วิย อปฺเปสกฺขา, ทุลฺลภฆาสจฺฉาทนา ทุกฺขปีฬิตา วิหรนฺติ. เอกจฺเจ กาฬปกฺเข ทุกฺขิตา ชุณฺหปกฺเข สุขิตา โหนฺติ, ตสฺมา สุขสมุสฺสยโต วินิปติตตฺตา วินิปาติกาติ วุตฺตา. เย ปเนตฺถ ติเหตุกา เตสํ ธมฺมาภิสมโยปิ โหติ, ปิยงฺกรมาตา หิ ยกฺขินี ปจฺจูสสมเย อนุรุทฺธตฺเถรสฺส ธมฺมํ สชฺฌายโต สุตฺวา:- "มา สทฺทมกริ ปิยงฺกร ภิกฺขุ ธมฺมปทานิ ภาสติ. อปิจ ธมฺมปทํ วิชานิย ปฏิปชฺเชม หิตาย โน สิยา. ปาเณสุ จ สญฺญมามเส ๓- สมฺปชานมุสา น ภณาม เส สิกฺเขม สุสีลฺยมตฺตโน อปิ มุจฺเจม ปิสาจโยนิยา"ติ. ๔- เอวํ ปุตฺตกํ สญฺญาเปตฺวา ตํทิวสํ โสตาปตฺติผลํ ปตฺตา. อุตฺตรมาตา ปน ภควโต ธมฺมํ สุตฺวาว โสตาปนฺนา ชาตา. พฺรหฺมกายิกาติ พฺรหฺมปาริสชฺชา พฺรหฺมปุโรหิตา มหาพฺรหฺมาโน. ปฐมาภินิพฺพตฺตาติ เต สพฺเพปิ ปฐเมน ฌาเนน อภินิพฺพตฺตา. เตสุ @เชิงอรรถ: ฉ.ม. ผุสฺสมิตฺตา. อิ. ปุนพฺพสุมิตฺตา ฉ.ม., อิ. อญฺเญ จ เวมานิกา เปตา. @ ก. สํยมามเส สํ.สคา. ๑๕/๒๔๐/๒๕๒ ปิยงฺกรสุตฺต

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๑๑๐.

พฺรหฺมปาริสชฺชา ปน ปริตฺเตน อภินิพฺพตฺตา, เตสํ กปฺปสฺส ตติโย ภาโค อายุปฺปมาณํ. พฺรหฺมปุโรหิตา มชฺฌิเมน, เตสํ อุปฑฺฒกปฺโป อายุปฺปมาณํ, กาโย จ เตสํ วิปฺผาริกตโร โหติ. มหาพฺรหฺมาโน ปณีเตน, เตสํ กปฺโป อายุปฺปมาณํ, กาโย ปน เตสํ อติวิปฺผาริกตโรว ๑- โหติ. อิติ เต กายสฺส นานตฺตา, ปฐมชฺฌานวเสน สญฺญาย เอกตฺตา นานตฺตกายา เอกตฺตสญฺญิโนติ เวทิตพฺพา. ยถา จ เต, เอวํ จตูสุ อปาเยสุ สตฺตา. นิรเยสุ หิ เกสญฺจิ คาวุตํ, เกสญฺจิ อฑฺฒโยชนิกํ, เกสญฺจิ โยชนํ อตฺตภาโว โหติ, เทวทตฺตสฺส ปน โยชนสติโก ชาโต. ติรจฺฉาเนสุปิ เกจิ ขุทฺทกา, เกจิ มหนฺตา. ปิตฺติวิสเยสุ ๒- เกจิ สฏฺฐิหตฺถา โหนฺติ, เกจิ สตฺตติหตฺถา, เกจิ อสีติหตฺถา, เกจิ สุวณฺณา, เกจิ ทุพฺพณฺณา โหนฺติ. ตถา กาลกญฺชิกา ๓- อสุรา. อปิเจตฺถ ทีฆปิฏฺฐิกเปตา นาม สฏฺฐิโยชนิกาปิ โหนฺติ. สญฺญา ปน สพฺเพสํปิ อกุสลวิปากาเหตุกาปิ ๔- โหนฺติ. อิติ อาปายิกาปิ นานตฺตกายา เอกตฺตสญฺญิโนเตฺวว สงฺขยํ คจฺฉนฺติ. อาภสฺสราติ ทณฺฑอุกฺกาย อจฺจิ วิย เอเตสํ สรีรโต อาภา ฉิชฺชิตฺวา ฉิชฺชิตฺวา ปตนฺตี วิย สรตีติ ๕- อาภสฺสรา. เตสุ จตุกฺกปญฺจกนเยสุ ๖- ทุติยตติยชฺฌานทฺวยํ ปริตฺตํ ภาเวตฺวา อุปปนฺนา ปริตฺตาภา นาม โหนฺติ, เตสํ เทฺว กปฺปา อายุปฺปมาณํ. มชฺฌิมํ ภาเวตฺวา อุปปนฺนา อปฺปมาณาภา นาม โหนฺติ. เตสํ จตฺตาโร กปฺปา อายุปฺปมาณํ. ปณีตํว ภาเวตฺวา อุปปนฺนา อาภสฺสรา นาม โหนฺติ, เตสํ อฏฺฐ กปฺปา อายุปฺปมาณํ. อิธ ปน อุกฺกฏฺฐปริจฺเฉทวเสน สพฺเพปิ เต คหิตา. สพฺเพสํปิ ๗- เตสํ กาโย เอกวิปฺผาโรว โหติ, สญฺญา ปน อวิตกฺกวิจารมตฺตา วา อวิตกฺกาวิจารา วาติ นานา. สุภกิณฺหาติ ๘- สุเภน โอกิณฺณา วิกิณฺณา, สุเภน สรีรปฺปภาวณฺเณน เอกฆนาติ อตฺโถ. เอเตสํ หิ อาภสฺสรานํ วิย น ฉิชฺชิตฺวา ฉิชฺชิตฺวา @เชิงอรรถ: ฉ.ม. อติวิปฺผาริโก, อิ. อติวิปฺผาริโกว. ฉ.ม. เปตฺติวิสเยปิ, @ อิ. เปตฺติวิสเยสุปิ. อิ. กาลกญฺชา. ฉ.ม.,อิ....อเหตุกาว. ฉ.ม. สรติ @ วิสฺสรตีติ, อิ. สรติ วิสรตีติ. ฉ.ม. ปญฺจกนเยน, อิ. ปญฺจกนเย @ ฉ.ม.,อิ. สพฺเพสญฺหิ. อิ. สุภกิณฺณา เอวมุปริปิ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๕ หน้าที่ ๑๐๙-๑๑๐. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=5&page=109&pages=2&modeTY=2&pagebreak=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=5&A=2801&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=5&A=2801&modeTY=2&pagebreak=1#p109


จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๐๙-๑๑๐.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]