อรรถกถาเล่มที่ ๔๕ หน้าที่ ๔๘๐.

ปญฺญาปโยคมนฺทตาย วา อุปสมสุขานํ วิคเมน วา อสฺสาทวิรหิตํ คตํ. อฏฺฐสํเวควตฺถุปจฺจเวกฺขเณน วา รตนตฺตยคุณานุสฺสรเณน วา ตสฺมึ ขเณ จิตฺตํ สมฺปหํเสยฺย. สมฺปหฏฺฐํ ยทา จิตฺตนฺติ ยสฺมึ กาเล วุตฺตนเยเนว สมฺปหํสิตํ จิตฺตํ โหติ. อลีนํ ภวติ นุทฺธตนฺติ วีริยสมาธีหิ สญฺโญชิตตฺตา ลีนุทฺธจฺจวิรหิตญฺจ โหติ. สมถนิมิตฺตสฺสาติ สมโถ จ นิมิตฺตญฺจ สมถนิมิตฺตํ, ตสฺส สมถนิมิตฺตสฺส. โส กาโลติ โย โส ลีนุทฺธจฺจวิรหิตกาโล วุตฺโต, โส กาโล. อชฺฌตฺตํ รมเย มโนติ ฌานสมฺปยุตฺตํ จิตฺตํ กสิณาทิโคจรชฺฌตฺเต โตเสยฺย อภิรมาเปยฺย. เอเตน เมวุปาเยนาติ เอเตน วุตฺตอุปาเยน เอว. มกาโร ปทสนฺธิวเสน วุตฺโต. อชฺฌุเปกฺเขยฺย ตาวเทติ ยทา อุปจารปฺปนาหิ ตํ จิตฺตํ สมาหิตํ, ตทา "สมาหิตํ จิตฺตนฺ"ติ ชานิตฺวา ปคฺคหนิคฺคหสมฺปหํสเนสุ พฺยาปารํ อกตฺวา ตสฺมึ ขเณ อชฺฌุเปกฺขนเมว กเรยฺย. อิทานิ "กิมฺหิ กาลมฺหิ ปคฺคาโห"ติ ปุฏฺฐคาถํ นิคเมนฺโต "เอวํ กาลวิทู ธีโร"ติอาทิมาห. กาเลน กาลํ จิตฺตสฺส, นิมิตฺตมุปลกฺขเยติ กาลานุกาลํ สมาธิสมฺปยุตฺตจิตฺตสฺส อารมฺมณํ สลฺลกฺเขยฺย, อุปปริกฺเขยฺยาติ อตฺโถ. เสสํ สพฺพตฺถ ปากฏเมว. เอวํ อรหตฺตนิกูเฏน เทสนํ นิฏฺฐาเปสีติ. สทฺธมฺมปชฺโชติกาย มหานิทฺเทสฏฺฐกถาย สาริปุตฺตสุตฺตนิทฺเทสวณฺณนา นิฏฺฐิตา. โสฬสมํ. อฏฺฐกวคฺควณฺณนา นิฏฺฐิตา. มหานิทฺเทสวณฺณนา สมตฺตา.

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๔๕ หน้าที่ ๔๘๐. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=45&page=480&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=45&A=11028&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=45&A=11028&modeTY=2&pagebreak=1#p480