บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๔๔ ภาษาบาลี อักษรไทย ชา.อ.๑๐ มหานิปาต(๒) หน้าที่ ๕๐๒.
โปกฺขรวสฺสํ วสฺสิเยวาติ วตฺวา ชาตกํ สโมธาเนสิ ฯ ตทา ชูชโก เทวทตฺโต อโหสิ อมิตฺตตาปนา จิญฺจมาณวิกา เจตปุตฺโต ฉนฺโน อจฺจุตตาปโส สาริปุตฺโต สกฺโก อนุรุทฺโธ สญฺชยนรินฺโท สุทฺโธทนมหาราชา ผุสฺสตี เทวี มหามายา มทฺที เทวี ราหุลมาตา ชาลิกุมาโร ราหุโล กณฺหาชินา อุปลวณฺณา เสสปริสา พุทฺธปริสา เวสฺสนฺตโร ราชา ปน อหเมว สมฺมาสมฺพุทฺโธติ ฯ นครกณฺฑํ นิฏฺฐิตํ ฯ เวสฺสนฺตรชาตกวณฺณนา สมตฺตา ฯเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๔๔ หน้าที่ ๕๐๒. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=44&page=502&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=44&A=10459&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=44&A=10459&modeTY=2&pagebreak=1#p502
จบการแสดงผล หน้าที่ ๕๐๒.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]