อรรถกถาเล่มที่ ๔ หน้าที่ ๓๓๒.

๑๓. เตวิชฺชสุตฺต [๕๑๘] เอวมฺเม สุตํ ฯเปฯ โกสเลสูติ เตวิชฺชสุตฺตํ. ตตฺรายมนุตฺตานปทวณฺณนา:- มนสากฏนฺติ ตสฺส คามสฺส นามํ. อุตฺตเรน มนสากฏสฺสาติ มนสากฏโต อวิทูเร อุตฺตรปสฺเส. อมฺพวเนติ ตรุณมฺพรุกฺขสณฺเฑ. รมณีโย กิร โส ภูมิภาโค, เหฏฺฐา รชตปฏสทิสา วาลิกา วิปฺปกิณฺณา, อุปริ มณิวิตานํ วิย ฆนสาขาปตฺตํ อมฺพวนํ, ตสฺมึ พุทฺธานมนุจฺฉวิเก ปวิเวกสุเข อมฺพวเน วิหรตีติ อตฺโถ. [๕๑๙] อภิญฺญาตา อภิญฺญาตาติ กุลจาริตฺตาทิสมฺปตฺติยา ตตฺถ ตตฺถ ปญฺญาตา. วงฺกีติ อาทีนิ เตสํ นามานิ. ตตฺถ วงฺกี โอปาสาทวาสิโก. ^๑- ตารุกฺโข อิจฺฉานงฺคลวาสิโก. โปกฺขรสาติ อุกฺกฏฺฐวาสิโก. ชาณุโสณี สาวตฺถิวาสิโก. โตเทยฺโย ตุทิคามวาสิโก. อญฺเญ จาติ อญฺเญว จ พหุชนา. อตฺตโน อตฺตโน นิวาสฏฺฐาเนหิ อาคนฺตฺวา มนฺตสชฺฌายกรณตฺถํ ตตฺถ ปฏิวสนฺติ. มนสากฏสฺส กิร รมณียตาย เต พฺราหฺมณา ตตฺถ นทีตีเร เคหานิ กาเรตฺวา ปริกฺขิปาเปตฺวา อญฺเญสํ พหูนํ ปเวสนํ วิวาเรตฺวา อนฺตรนฺตรา ตตฺถ คนฺตฺวา วสนฺติ. [๕๒๐] วาเสฏฺฐภารทฺวาชานนฺติ วาเสฏฺฐสฺส จ โปกฺขรสาติโน อนฺเตวาสิกสฺส ภารทฺวาชสฺส จ ตารุกฺขนฺเตวาสิกสฺส. เอเต กิร เทฺว ชาติสมฺปนฺนา ติณฺณํ เวทานํ ปารคู อเหสุํ. ชงฺฆวิหารนฺติ อติจิรนิสชฺชาปจฺจยา กิลมถวิโนทนตฺถาย ชงฺฆจารํ. เต กิร ทิวสํ สชฺฌายํ กตฺวา สายเณฺห วุฏฺฐาย นฺหานียสมฺภารคนฺธ- มาลาเตลโธตวตฺถานิ คาหาเปตฺวา อตฺตโน ปริชนปริวุตา นฺหายิตุกามา นทีตีรํ คนฺตฺวา รชตปฏวณฺเณ วาลิกาสณฺเฑ อปราปรํ จงฺกมึสุ. เอตํ ^๒- จงฺกมนฺตํ อิตโร อนุจงฺกมิ, ปุน อิตรํ อิตโรติ. เตน วุตฺตํ "อนุจงฺกมนฺตานํ อนุวิจรนฺตานนฺ"ติ. มคฺคามคฺเคติ มคฺเค จ อมคฺเค จ, กตมํ นุ โข ปฏิปทํ ปูเรตฺวา กตเมน มคฺเคน สกฺกา สุขํ พฺรหฺมโลกํ คนฺตุนฺติ เอวํ มคฺคามคฺคํ อารพฺภ กถํ @เชิงอรรถ: ^๑ สี., ก. โอปสาทวาสิโก ^๒ ฉ.ม. เอกํ, ม. เอวํ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๔ หน้าที่ ๓๓๒. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=4&page=332&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=4&A=8660&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=4&A=8660&modeTY=2&pagebreak=1#p332