ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๔ ภาษาบาลี อักษรไทย ที.อ. (สุมงฺคล.๑)

หน้าที่ ๑๙๐.

      ปจฺฉาภตฺตนฺติ ภตฺตสฺส ปจฺฉโต. ปิณฺฑปาตปฏิกฺกนฺโตติ ปิณฺฑปาตปริเยสนโต
ปฏิกฺกนฺโต. ปลฺลงฺกนฺติ สมนฺตโต อูรุพทฺธาสนํ. อาภุชิตฺวาติ พนฺธิตฺวา. อุชุํ
กายํ ปณิธายาติ อุปริมํ สรีรํ อุชุกํ ฐเปตฺวา อฏฺฐารส ปิฏฺฐิกณฺฏกฏฺฐิเก ๑-
โกฏิยา โกฏึ ปฏิปาเทตฺวา. เอวญฺหิ นิสินฺนสฺส จมฺมมํสนฺหารูนิ น
ปณมนฺติ. อถสฺส ยา เตสํ ปณมนปฺปจฺจยา ขเณ ขเณ เวทนา อุปฺปชฺเชยฺยุํ,
ตา น อุปฺปชฺชนฺติ. ตาสุ อนุปฺปชฺชมานาสุ จิตฺตํ เอกคฺคํ โหติ, กมฺมฏฺฐานํ
น ปริปตติ, วุฑฺฒึ ผาตึ เวปุลฺลํ อุปคจฺฉติ. ปริมุขํ สตึ อุปฏฐเปตฺวาติ
กมฺมฏฺฐานาภิมุขํ สตึ ฐเปตฺวา, มุขสมีเป วา กตฺวาติ อตฺโถ. เตเนว วิภงฺเค
วุตฺตํ "อยํ สติ อุปฏฺฐิตา โหติ สุปติฏฺฐิตา ๒- นาสิกคฺเค วา มุขนิมิตฺเต วา,
เตน วุจฺจติ  ปริมุขํ สตึ อุปฏฺฐเปตฺวา"ติ ๓- อถวา ปรีติ ปริคฺคหฏฺโฐ. มุขนฺติ
นิยฺยานฏฺโฐ. สตีติ อุปฏฺฐานฏฺโฐ. เตน วุจฺจติ ปริมุขํ สตินฺ"ติ เอวํ
ปฏิสมฺภิทายํ ๔- วุตฺตนเยน เจตฺถ อตฺโถ ทฏฺฐพฺโพ. ตตฺรายํ สงฺเขโป "ปริคฺคหิตํ
นิยฺยานํ สตึ กตฺวา"ติ.
      [๒๑๗] อภิชฺฌํ โลเกติ เอตฺถ ลุชฺชนปลุชฺชนฏฺเฐน ปญฺจุปาทานกฺขนฺธา
โลโก, ตสฺมา ปญฺจสุ อุปาทานกฺขนฺเธสุ ราคํ ปหาย กามจฺฉนฺทํ วิกฺขมฺเภตฺวาติ
อยเมตฺถ อตฺโถ. วิคตาภิชฺเฌนาติ วิกฺขมฺภนวเสน ปหีนตฺตา วิคตาภิชฺเฌน,
น จกฺขุวิญฺญาณสทิเสนาติ อตฺโถ. อภิชฺฌาย จิตฺตํ ปริโสเธตีติ อภิชฺฌาโต
จิตฺตํ ปริโมเจติ. ยถา ตํ สา มุญฺจติ เจว, มุญฺจิตฺวา จ น ปุน คณฺหาติ, เอวํ
กโรตีติ อตฺโถ. พฺยาปาทปโทสํ ปหายาติ อาทีสุปี เอเสว นโย. พฺยาปชฺชติ อิมินา
จิตฺตํ ปูติกุมฺมาสาทโย วิย ปุริมปกตึ ปชหตีติ ๕- พฺยาปาโท. วิการาปตฺติยา
ปทุสฺสติ, ปรํ วา ปทูเสติ วินาเสตีติ ปโทโส. อุภยํ เจตํ ๖- โกธสฺเสวาธิวจนํ, ถีนํ
จิตฺตเคลญฺญํ, มิทฺธํ เจตสิกเคลญฺญํ, ถีนญฺจ มิทฺธญฺจ ถีนมิทฺธํ. อาโลกสญฺญีติ
รตฺติมฺปิ ทิวาปิ ทิฏฺฐาโลกสญฺชานนสมตฺถตาย วิคตนีวรณตาย
ปริสุทฺธาย สญฺญาย สมนฺนาคโต. สโต สมฺปชาโนติ สติยา จ
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม.,สี.,อิ. ปิฏฺฐิกณฺฏเก       ฉ.ม. สูปฏฺฐิตา      อภิ. วิ. ๓๕/๕๓๗/๓๐๔
@ ขุ.ปฏิ. ๓๑/๓๘๘/๒๖๔    ฉ.ม. วิชหตีติ อิ.,สี. ชหตีติ.   ฉ.ม., อิ อุภยเมตํ.



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๔ หน้าที่ ๑๙๐. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=4&page=190&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=4&A=4990&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=4&A=4990&modeTY=2&pagebreak=1#p190


จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๙๐.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]